Olgunluk

Olgunluk Ruhsal olgunluk temellerle başlar, ancak daha derin bir anlayışa doğru ilerler. İncil’de, İbraniler 6:1, TLB’de yer alır. “Aynı eski zemini tekrar tekrar ele almayı bırakalım, her zaman Mesih hakkındaki o ilk dersleri öğretelim. Bunun yerine başka şeylere geçelim ve güçlü Hıristiyanların olması gerektiği gibi anlayışımızda olgunlaşalım. İyi olarak kurtulmaya çalışmanın aptallığı veya Tanrı’ya olan inancın gerekliliği hakkında daha fazla konuşmamıza gerek yok.” Ruhsal olgunluk zaman alan ve kendi arzularımızı geride bırakan bir süreçtir. İncil’de, I. Korintliler 3:1-4, TLB’de yer alır. “Sevgili kardeşlerim, sanki sizler hala Hıristiyan yaşamında Rab’bi değil, kendi arzularınızı takip eden bebeklermişsiniz gibi konuşuyordum; sizinle Ruh’la dolu sağlıklı Hıristiyanlarla konuştuğum gibi konuşamıyorum. Sizi katı yiyeceklerle değil sütle beslemek zorunda kaldım, çünkü daha güçlü bir şeyi sindiremediniz. Ve şimdi bile hala sütle beslenmeniz gerekiyor. Çünkü siz hala sadece bebek Hıristiyanlarsınız, Tanrı’nın değil, kendi arzularınız tarafından kontrol ediliyorsunuz. Birbirinizi kıskandığınızda ve kavgacı gruplara ayrıldığınızda, bu hala kendi yolunuzu isteyen bebekler olduğunuzu kanıtlamıyor mu? Aslında, hiç de Rab’be ait olmayan insanlar gibi davranıyorsunuz. İşte oradasınız, Apollos’tan daha büyük olup olmadığım konusunda kavga ediyorsunuz ve kiliseyi bölüyorsunuz. Bu, Rab’de ne kadar az büyüdüğünüzü göstermiyor mu?” Ruhsal olgunluk çocukça şeyleri bir kenara koyar. Bu İncil’de, 1. Korintliler 13:11, NIV. “Çocukken çocuk gibi konuşurdum, çocuk gibi düşünürdüm, çocuk gibi akıl yürütürdüm. Adam olduğumda çocukça davranışlarımı geride bıraktım.”