*Romalılar 5:5(KJV);* Ve ümit utandırmaz; çünkü Tanrı’nın sevgisi, bize verilen Kutsal Ruh aracılığıyla yüreğimize yayılmıştır. *TANRI’YI SEVMEK* Tanrı’ya olan sevgimiz, O’na olan inancımızla tanımlanır, bu sevgiyi göstermek için kendi gücümüzle yaptığımız şeylerle değil. Bir insan Tanrı’ya ne kadar çok inanırsa, O da O’nu o kadar çok sever; çünkü imanla, O’nu sevmemize neden olan Tanrı’nın Ruhu’na teslim oluruz. İmanla Tanrı’ya ne kadar çok teslim olursanız, O da kalbinizle o kadar çok ilgilenir, onu sünnet eder; böylece O’nun önderliğine, iradesine ve amaçlarına daha duyarlı olursunuz. İbraniler 11:6’da şöyle der: “Ama iman olmadan O’nu hoşnut etmek olanaksızdır; çünkü Tanrı’ya gelen, O’nun var olduğuna ve kendisini gayretle arayanları ödüllendirdiğine inanmalıdır.” Tanrı’yı severiz çünkü O önce bizi sevdi, ancak O’na olan sevgimiz imanla gösterilir; çünkü O’na gelen herkes O’nun var olduğuna inanmalıdır. Tanrı, O’nu sevdiğinizi kanıtlamak için yaptığınız işlerden kendinizi kurtarmanızı ve Tanrı’yı sevmenin ilk adımı olarak inancı benimsemenizi ister. Yaptığınız veya yapmadığınız hiçbir şey Tanrı’nın size olan sevgisini azaltamaz. Aynı şekilde, yaptığınız veya yapmadığınız hiçbir şey Tanrı’ya O’nu sevdiğinizi kanıtlayamaz, bunu yalnızca inancınız yapar ve inanç ne kadar derinse, sevginin derinliği de o kadar büyük olur.
Leave a Reply