Resurgens

Hi sunt versiculi biblici qui loquuntur de Resurgens

Proverbiorum 31 : 15
15 Et de nocte surrexit, deditque prædam domesticis suis, et cibaria ancillis suis.

Psalmorum 5 : 3
3 Intende voci orationis meæ, rex meus et Deus meus.

Psalmorum 59 : 16

Psalmorum 63 : 1
1 In finem. Psalmus David.

Psalmorum 88 : 13
13 aquilonem et mare tu creasti. Thabor et Hermon in nomine tuo exsultabunt.

Canticum Canticorum 7 : 12
12 Mane surgamus ad vineas: videamus si floruit vinea, si flores fructus parturiunt, si floruerunt mala punica ; ibi dabo tibi ubera mea.

Isaiae 26 : 9
9 Anima mea desideravit te in nocte, sed et spiritu meo in præcordiis meis de mane vigilabo ad te. Cum feceris judicia tua in terra, justitiam discent habitatores orbis.

Proverbiorum 27 : 14
14 Qui benedicit proximo suo voce grandi, de nocte consurgens maledicenti similis erit.

Michaeae 2 : 1
1 Væ qui cogitatis inutile, et operamini malum in cubilibus vestris ! In luce matutina faciunt illud, quoniam contra Deum est manus eorum.

Sophoniae 3 : 7
7 Dixi: Attamen timebis me, suscipies disciplinam ; et non peribit habitaculum ejus, propter omnia in quibus visitavi eam: verumtamen diluculo surgentes corruperunt omnes cogitationes suas.

Isaiae 5 : 11
11 Væ qui consurgitis mane ad ebrietatem sectandam, et potandum usque ad vesperam, ut vino æstuetis !

Genesis 19 : 23
23 Sol egressus est super terram, et Lot ingressus est Segor.

Genesis 19 : 27
27 Abraham autem consurgens mane, ubi steterat prius cum Domino,

Genesis 21 : 14
14 Surrexit itaque Abraham mane, et tollens panem et utrem aquæ, imposuit scapulæ ejus, tradiditque puerum, et dimisit eam. Quæ cum abiisset, errabat in solitudine Bersabee.

Genesis 22 : 3
3 Igitur Abraham de nocte consurgens, stravit asinum suum, ducens secum duos juvenes, et Isaac filium suum: cumque concidisset ligna in holocaustum, abiit ad locum quem præceperat ei Deus.

Genesis 26 : 31
31 surgentes mane, juraverunt sibi mutuo: dimisitque eos Isaac pacifice in locum suum.

Genesis 20 : 8
8 Statimque de nocte consurgens Abimelech, vocavit omnes servos suos: et locutus est universa verba hæc in auribus eorum, timueruntque omnes viri valde.