intellectus

Hi sunt versiculi biblici qui loquuntur de intellectus

Psalmorum 119 : 130

Proverbiorum 14 : 29
29 Qui patiens est multa gubernatur prudentia ; qui autem impatiens est exaltat stultitiam suam.

Proverbiorum 18 : 2
2 Non recipit stultus verba prudentiæ, nisi ea dixeris quæ versantur in corde ejus.

Proverbiorum 17 : 27
27 Qui moderatur sermones suos doctus et prudens est, et pretiosi spiritus vir eruditus.

Proverbiorum 2 : 2 – 5
2 ut audiat sapientiam auris tua, inclina cor tuum ad cognoscendam prudentiam.
3 Si enim sapientiam invocaveris, et inclinaveris cor tuum prudentiæ ;
4 si quæsieris eam quasi pecuniam, et sicut thesauros effoderis illam:
5 tunc intelliges timorem Domini, et scientiam Dei invenies,

Epistula ad Colossenses 4 : 6
6 Sermo vester semper in gratia sale sit conditus, ut sciatis quomodo oporteat vos unicuique respondere.

Epistula II ad Timotheum 3 : 1 – 17
1 Hoc autem scito, quod in novissimis diebus instabunt tempora periculosa:
2 erunt homines seipsos amantes, cupidi, elati, superbi, blasphemi, parentibus non obedientes, ingrati, scelesti,
3 sine affectione, sine pace, criminatores, incontinentes, immites, sine benignitate,
4 proditores, protervi, tumidi, et voluptatum amatores magis quam Dei:
5 habentes speciem quidem pietatis, virtutem autem ejus abnegantes. Et hos devita:
6 ex his enim sunt qui penetrant domos, et captivas ducunt mulierculas oneratas peccatis, quæ ducuntur variis desideriis:
7 semper discentes, et numquam ad scientiam veritatis pervenientes.
8 Quemadmodum autem Jannes et Mambres restiterunt Moysi: ita et hi resistunt veritati, homines corrupti mente, reprobi circa fidem ;
9 sed ultra non proficient: insipientia enim eorum manifesta erit omnibus, sicut et illorum fuit.
10 Tu autem assecutus es meam doctrinam, institutionem, propositum, fidem, longanimitatem, dilectionem, patientiam,
11 persecutiones, passiones: qualia mihi facta sunt Antiochiæ, Iconii, et Lystris: quales persecutiones sustinui, et ex omnibus eripuit me Dominus.
12 Et omnes, qui pie volunt vivere in Christo Jesu, persecutionem patientur.
13 Mali autem homines et seductores proficient in pejus, errantes, et in errorem mittentes.
14 Tu vero permane in iis quæ didicisti, et credita sunt tibi: sciens a quo didiceris:
15 et quia ab infantia sacras litteras nosti, quæ te possunt instruere ad salutem, per fidem quæ est in Christo Jesu.
16 Omnis Scriptura divinitus inspirata utilis est ad docendum, ad arguendum, ad corripiendum, et erudiendum in justitia:
17 ut perfectus sit homo Dei, ad omne opus bonum instructus.

Proverbiorum 12 : 1 – 28
1 Qui diligit disciplinam diligit scientiam ; qui autem odit increpationes insipiens est.
2 Qui bonus est hauriet gratiam a Domino, qui autem confidit in cogitationibus suis impie agit.
3 Non roborabitur homo ex impietate, et radix justorum non commovebitur.
4 Mulier diligens corona est viro suo ; et putredo in ossibus ejus, quæ confusione res dignas gerit.
5 Cogitationes justorum judicia, et consilia impiorum fraudulenta.
6 Verba impiorum insidiantur sanguini ; os justorum liberabit eos.
7 Verte impios, et non erunt ; domus autem justorum permanebit.
8 Doctrina sua noscetur vir ; qui autem vanus et excors est patebit contemptui.
9 Melior est pauper et sufficiens sibi quam gloriosus et indigens pane.
10 Novit justus jumentorum suorum animas, viscera autem impiorum crudelia.
11 Qui operatur terram suam satiabitur panibus ; qui autem sectatur otium stultissimus est. Qui suavis est in vini demorationibus, in suis munitionibus relinquit contumeliam.
12 Desiderium impii munimentum est pessimorum, radix autem justorum proficiet.
13 Propter peccata labiorum ruina proximat malo, effugiet autem justus de angustia.
14 De fructu oris sui unusquisque replebitur bonis, et juxta opera manuum suarum retribuetur ei.
15 Via stulti recta in oculis ejus ; qui autem sapiens est audit consilia.
16 Fatuus statim indicat iram suam ; qui autem dissimulat injuriam callidus est.
17 Qui quod novit loquitur, index justitiæ est ; qui autem mentitur testis est fraudulentus.
18 Est qui promittit, et quasi gladio pungitur conscientiæ, lingua autem sapientium sanitas est.
19 Labium veritatis firmum erit in perpetuum ; qui autem testis est repentinus concinnat linguam mendacii.
20 Dolus in corde cogitantium mala ; qui autem pacis ineunt consilia, sequitur eos gaudium.
21 Non contristabit justum quidquid ei acciderit, impii autem replebuntur malo.
22 Abominatio est Domino labia mendacia ; qui autem fideliter agunt placent ei.
23 Homo versatus celat scientiam, et cor insipientium provocat stultitiam.
24 Manus fortium dominabitur ; quæ autem remissa est tributis serviet.
25 Mœror in corde viri humiliabit illum, et sermone bono lætificabitur.
26 Qui negligit damnum propter amicum, justus est ; iter autem impiorum decipiet eos.
27 Non inveniet fraudulentus lucrum, et substantia hominis erit auri pretium.
28 In semita justitiæ vita ; iter autem devium ducit ad mortem.

Epistula Iacobi 1 : 2 – 4
2 Omne gaudium existimate fratres mei, cum in tentationes varias incideritis:
3 scientes quod probatio fidei vestræ patientiam operatur.
4 Patientia autem opus perfectum habet: ut sitis perfecti et integri in nullo deficientes.

Proverbiorum 4 : 7
7 Principium sapientiæ, posside sapientiam ; et in omni possessione tua acquire prudentiam.

Evangelium secundum Matthaeum 6 : 33
33 Quærite ergo primum regnum Dei, et justitiam ejus: et hæc omnia adjicientur vobis.

Epistula ad Philippenses 4 : 19
19 Deus autem meus impleat omne desiderium vestrum secundum divitias suas in gloria in Christo Jesu.

Ecclesiasticus 3 : 1 – 22
1 Omnia tempus habent, et suis spatiis transeunt universa sub cælo.
2 Tempus nascendi, et tempus moriendi ; tempus plantandi, et tempus evellendi quod plantatum est.
3 Tempus occidendi, et tempus sanandi ; tempus destruendi, et tempus ædificandi.
4 Tempus flendi, et tempus ridendi ; tempus plangendi, et tempus saltandi.
5 Tempus spargendi lapides, et tempus colligendi, tempus amplexandi, et tempus longe fieri ab amplexibus.
6 Tempus acquirendi, et tempus perdendi ; tempus custodiendi, et tempus abjiciendi.
7 Tempus scindendi, et tempus consuendi ; tempus tacendi, et tempus loquendi.
8 Tempus dilectionis, et tempus odii ; tempus belli, et tempus pacis.
9 Quid habet amplius homo de labore suo?
10 Vidi afflictionem quam dedit Deus filiis hominum, ut distendantur in ea.
11 Cuncta fecit bona in tempore suo, et mundum tradidit disputationi eorum, ut non inveniat homo opus quod operatus est Deus ab initio usque ad finem.
12 Et cognovi quod non esset melius nisi lætari, et facere bene in vita sua ;
13 omnis enim homo qui comedit et bibit, et videt bonum de labore suo, hoc donum Dei est.
14 Didici quod omnia opera quæ fecit Deus perseverent in perpetuum ; non possumus eis quidquam addere, nec auferre, quæ fecit Deus ut timeatur.
15 Quod factum est, ipsum permanet ; quæ futura sunt jam fuerunt, et Deus instaurat quod abiit.
16 Vidi sub sole in loco judicii impietatem, et in loco justitiæ iniquitatem:
17 et dixi in corde meo: Justum et impium judicabit Deus, et tempus omnis rei tunc erit.
18 Dixi in corde meo de filiis hominum, ut probaret eos Deus, et ostenderet similes esse bestiis.
19 Idcirco unus interitus est hominis et jumentorum, et æqua utriusque conditio. Sicut moritur homo, sic et illa moriuntur. Similiter spirant omnia, et nihil habet homo jumento amplius: cuncta subjacent vanitati,
20 et omnia pergunt ad unum locum. De terra facta sunt, et in terram pariter revertuntur.
21 Quis novit si spiritus filiorum Adam ascendat sursum, et si spiritus jumentorum descendat deorsum?
22 Et deprehendi nihil esse melius quam lætari hominem in opere suo, et hanc esse partem illius. Quis enim eum adducet ut post se futura cognoscat?

Proverbiorum 2 : 11 – 16
11 consilium custodiet te, et prudentia servabit te ;
12 ut eruaris a via mala, et ab homine qui perversa loquitur ;
13 qui relinquunt iter rectum, et ambulant per vias tenebrosas ;
14 qui lætantur cum malefecerint, et exsultant in rebus pessimis ;
15 quorum viæ perversæ sunt, et infames gressus eorum.
16 Ut eruaris a muliere aliena, et ab extranea quæ mollit sermones suos,

Proverbiorum 3 : 13 – 18
13 Beatus homo qui invenit sapientiam, et qui affluit prudentia.
14 Melior est acquisitio ejus negotiatione argenti, et auri primi et purissimi fructus ejus.
15 Pretiosior est cunctis opibus, et omnia quæ desiderantur huic non valent comparari.
16 Longitudo dierum in dextera ejus, et in sinistra illius divitiæ et gloria.
17 Viæ ejus viæ pulchræ, et omnes semitæ illius pacificæ.
18 Lignum vitæ est his qui apprehenderint eam, et qui tenuerit eam beatus.

Proverbiorum 8 : 1
1 Numquid non sapientia clamitat, et prudentia dat vocem suam?

Psalmorum 34 : 13
13 Ego autem, cum mihi molesti essent, induebar cilicio ; humiliabam in jejunio animam meam, et oratio mea in sinu meo convertetur.

Proverbiorum 20 : 5
5 Sicut aqua profunda, sic consilium in corde viri ; sed homo sapiens exhauriet illud.

Proverbiorum 16 : 22
22 Fons vitæ eruditio possidentis ; doctrina stultorum fatuitas.