Quid biblia dicit de Deus scit nomen tuum – Omnes Bible versus de Deus scit nomen tuum

Hi sunt versiculi biblici qui loquuntur de Deus scit nomen tuum

Isaiae 43 : 1
1 Et nunc hæc dicit Dominus creans te, Jacob, et formans te, Israël: Noli timere, quia redemi te, et vocavi te nomine tuo ; meus es tu.

Isaiae 43 : 1 – 28
1 Et nunc hæc dicit Dominus creans te, Jacob, et formans te, Israël: Noli timere, quia redemi te, et vocavi te nomine tuo ; meus es tu.
2 Cum transieris per aquas, tecum ero, et flumina non operient te ; cum ambulaveris in igne, non combureris, et flamma non ardebit in te.
3 Quia ego Dominus Deus tuus, Sanctus Israël, salvator tuus, dedi propitiationem tuam Ægyptum, Æthopiam, et Saba pro te.
4 Ex quo honorabilis factus es in oculis meis, et gloriosus, ego dilexi te, et dabo homines pro te, et populos pro anima tua.
5 Noli timere, quia ego tecum sum ; ab oriente adducam semen tuum, et ab occidente congregabo te.
6 Dicam aquiloni: Da ; et austro: Noli prohibere ; affer filios meos de longinquo, et filias meas ab extremis terræ.
7 Et omnem qui invocat nomen meum, in gloriam meam creavi eum, formavi eum, et feci eum.
8 Educ foras populum cæcum, et oculos habentem ; surdum, et aures ei sunt.
9 Omnes gentes congregatæ sunt simul, et collectæ sunt tribus. Quis in vobis annuntiet istud, et quæ prima sunt audire nos faciet? Dent testes eorum, justificentur, et audiant et dicant: Vere.
10 Vos testes mei, dicit Dominus, et servus meus quem elegi ; ut sciatis, et credatis mihi, et intelligatis quia ego ipse sum ; ante me non est formatus Deus, et post me non erit.
11 Ego sum, ego sum Dominus ; et non est absque me salvator.
12 Ego annuntiavi, et salvavi ; auditum feci, et non fuit in vobis alienus: vos testes mei, dicit Dominus, et ego Deus.
13 Et ab initio ego ipse ; et non est qui de manu mea eruat. Operabor, et quis avertet illud?
14 Hæc dicit Dominus, redemptor vester, Sanctus Israël: Propter vos misi in Babylonem, et detraxi vectes universos, et Chaldæos in navibus suis gloriantes.
15 Ego Dominus, Sanctus vester, creans Israël, rex vester.
16 Hæc dicit Dominus, qui dedit in mari viam, et in aquis torrentibus semitam ;
17 qui eduxit quadrigam et equum, agmen et robustum ; simul obdormierunt, nec resurgent ; contriti sunt quasi linum, et extincti sunt.
18 Ne memineritis priorum, et antiqua ne intueamini.
19 Ecce ego facio nova, et nunc orientur, utique cognoscetis ea ; ponam in deserto viam, et in invio flumina.
20 Glorificabit me bestia agri, dracones, et struthiones, quia dedi in deserto aquas, flumina in invio, ut darem potum populo meo, electo meo.
21 Populum istum formavi mihi, laudem meam narrabit.
22 Non me invocasti, Jacob ; nec laborasti in me, Israël.
23 Non obtulisti mihi arietem holocausti tui, et victimis tuis non glorificasti me ; non te servire feci in oblatione, nec laborem tibi præbui in thure.
24 Non emisti mihi argento calamum, et adipe victimarum tuarum non inebriasti me ; verumtamen servire me fecisti in peccatis tuis, præbuisti mihi laborem in iniquitatibus tuis.
25 Ego sum, ego sum ipse qui deleo iniquitates tuas propter me, et peccatorum tuorum non recordabor.
26 Reduc me in memoriam, et judicemur simul: narra si quid habes ut justificeris.
27 Pater tuus primus peccavit, et interpretes tui prævaricati sunt in me:
28 et contaminavi principes sanctos ; dedi ad internecionem Jacob, et Israël in blasphemiam.

Evangelium secundum Ioannem 10 : 14 – 15
14 Ego sum pastor bonus: et cognosco meas, et cognoscunt me meæ.
15 Sicut novit me Pater, et ego agnosco Patrem: et animam meam pono pro ovibus meis.

Psalmorum 139 : 1 – 24
1 In finem. Psalmus David.
2 Eripe me, Domine, ab homine malo ; a viro iniquo eripe me.
3 Qui cogitaverunt iniquitates in corde, tota die constituebant prælia.
4 Acuerunt linguas suas sicut serpentis ; venenum aspidum sub labiis eorum.
5 Custodi me, Domine, de manu peccatoris, et ab hominibus iniquis eripe me: qui cogitaverunt supplantare gressus meos ;
6 absconderunt superbi laqueum mihi, et funes extenderunt in laqueum ; juxta iter scandalum posuerunt mihi.
7 Dixi Domino: Deus meus es tu ; exaudi, Domine, vocem deprecationis meæ.
8 Domine, Domine, virtus salutis meæ, obumbrasti super caput meum in die belli.
9 Ne tradas me, Domine, a desiderio meo peccatori ; cogitaverunt contra me ; ne derelinquas me, ne forte exaltentur.
10 Caput circuitus eorum, labor labiorum ipsorum operiet eos.
11 Cadent super eos carbones, in ignem dejicies eos ; in miseriis non subsistent.
12 Vir linguosus non dirigetur in terra, virum injustum mala capient in interitu.
13 Cognovi quia faciet Dominus judicium inopis, et vindictam pauperum.
14 Verumtamen justi confitebuntur nomini tuo ; et habitabunt recti cum vultu tuo.

Psalmorum 91 : 14
14 Plantati in domo Domini, in atriis domus Dei nostri florebunt.

Evangelium secundum Ioannem 10 : 3
3 Huic ostiarius aperit, et oves vocem ejus audiunt, et proprias ovas vocat nominatim, et educit eas.

Isaiae 49 : 1 – 26
1 Audite, insulæ ; et attendite, populi de longe ; Dominus ab utero vocavit me, de ventre matris meæ recordatus est nominis mei.
2 Et posuit os meum quasi gladium acutum, in umbra manus suæ protexit me ; et posuit me sicut sagittam electam, in pharetra sua abscondit me.
3 Et dixit mihi: Servus meus es tu Israël, quia in te gloriabor.
4 Et ego dixi: In vacuum laboravi, sine causa et vane fortitudinem meam consumpsi, ergo judicium meum cum Domino, et opus meum cum Deo meo.
5 Et nunc dicit Dominus, formans me ex utero servum sibi, ut reducam Jacob ad eum, et Israël non congregabitur ; et glorificatus sum in oculis Domini, et Deus meus factus est fortitudo mea.
6 Et dixit: Parum est ut sis mihi servus ad suscitandas tribus Jacob, et fæces Israël convertendas ; ecce dedi te in lucem gentium, ut sis salus mea usque ad extremum terræ.
7 Hæc dicit Dominus, redemptor Israël, Sanctus ejus, ad contemptibilem animam, ad abominatam gentem, ad servum dominorum: Reges videbunt, et consurgent principes, et adorabunt propter Dominum quia fidelis est, et Sanctum Israël qui elegit te.
8 Hæc dicit Dominus: In tempore placito exaudivi te, et in die salutis auxiliatus sum tui ; et servavi te, et dedi te in fœdus populi, ut suscitares terram, et possideres hæreditates dissipatas ;
9 ut diceres his qui vincti sunt: Exite ; et his qui in tenebris: Revelamini. Super vias pascentur, et in omnibus planis pascua eorum.
10 Non esurient neque sitient, et non percutiet eos æstus et sol, quia miserator eorum reget eos, et ad fontes aquarum potabit eos.
11 Et ponam omnes montes meos in viam, et semitæ meæ exaltabuntur.
12 Ecce isti de longe venient, et ecce illi ab aquilone et mari, et isti de terra australi.
13 Laudate, cæli, et exsulta, terra ; jubilate, montes, laudem, quia consolatus est Dominus populum suum, et pauperum suorum miserebitur.
14 Et dixit Sion: Dereliquit me Dominus, et Dominus oblitus est mei.
15 Numquid oblivisci potest mulier infantem suum, ut non misereatur filio uteri sui? Et si illa oblita fuerit, ego tamen non obliviscar tui.
16 Ecce in manibus meis descripsi te ; muri tui coram oculis meis semper.
17 Venerunt structores tui ; destruentes te et dissipantes a te exibunt.
18 Leva in circuitu oculos tuos, et vide ; omnes isti congregati sunt, venerunt tibi. Vivo ego, dicit Dominus, quia omnibus his velut ornamento vestieris, et circumdabis tibi eos quasi sponsa ;
19 quia deserta tua, et solitudines tuæ, et terra ruinæ tuæ, nunc angusta erunt præ habitatoribus ; et longe fugabuntur qui absorbebant te.
20 Adhuc dicent in auribus tuis filii sterilitatis tuæ: Angustus est mihi locus, fac spatium mihi ut habitem.
21 Et dices in corde tuo: Quis genuit mihi istos? Ego sterilis et non pariens, transmigrata, et captiva ; et istos quis enutrivit? Ego destituta et sola ; et isti ubi erant?
22 Hæc dicit Dominus Deus: Ecce levabo ad gentes manum meam, et ad populos exaltabo signum meum ; et afferent filios tuos in ulnis, et filias tuas super humeros portabunt.
23 Et erunt reges nutritii tui, et reginæ nutrices tuæ ; vultu in terram demisso adorabunt te, et pulverem pedum tuorum lingent. Et scies quia ego Dominus, super quo non confundentur qui exspectant eum.
24 Numquid tolletur a forti præda? aut quod captum fuerit a robusto, salvum esse poterit?
25 Quia hæc dicit Dominus: Equidem, et captivitas a forti tolletur ; et quod ablatum fuerit a robusto, salvabitur. Eos vero qui judicaverunt te, ego judicabo, et filios tuos ego salvabo.
26 Et cibabo hostes tuos carnibus suis, et quasi musto, sanguine suo inebriabuntur, et sciet omnis caro quia ego Dominus salvans te, et redemptor tuus fortis Jacob.

Isaiae 43 : 2
2 Cum transieris per aquas, tecum ero, et flumina non operient te ; cum ambulaveris in igne, non combureris, et flamma non ardebit in te.

Apocalypsis Ioannis 20 : 15
15 Et qui non inventus est in libro vitæ scriptus, missus est in stagnum ignis.

Ieremiae 1 : 5
5 Priusquam te formarem in utero, novi te: et antequam exires de vulva, sanctificavi te, et prophetam in gentibus dedi te.

Evangelium secundum Matthaeum 6 : 4 – 8
4 ut sit eleemosyna tua in abscondito, et Pater tuus, qui videt in abscondito, reddet tibi.
5 Et cum oratis, non eritis sicut hypocritæ qui amant in synagogis et in angulis platearum stantes orare, ut videantur ab hominibus: amen dico vobis, receperunt mercedem suam.
6 Tu autem cum oraveris, intra in cubiculum tuum, et clauso ostio, ora Patrem tuum in abscondito: et Pater tuus, qui videt in abscondito, reddet tibi.
7 Orantes autem, nolite multum loqui, sicut ethnici, putant enim quod in multiloquio suo exaudiantur.
8 Nolite ergo assimilari eis: scit enim Pater vester, quid opus sit vobis, antequam petatis eum.

Isaiae 43 : 7
7 Et omnem qui invocat nomen meum, in gloriam meam creavi eum, formavi eum, et feci eum.

Isaiae 43 : 1 – 7
1 Et nunc hæc dicit Dominus creans te, Jacob, et formans te, Israël: Noli timere, quia redemi te, et vocavi te nomine tuo ; meus es tu.
2 Cum transieris per aquas, tecum ero, et flumina non operient te ; cum ambulaveris in igne, non combureris, et flamma non ardebit in te.
3 Quia ego Dominus Deus tuus, Sanctus Israël, salvator tuus, dedi propitiationem tuam Ægyptum, Æthopiam, et Saba pro te.
4 Ex quo honorabilis factus es in oculis meis, et gloriosus, ego dilexi te, et dabo homines pro te, et populos pro anima tua.
5 Noli timere, quia ego tecum sum ; ab oriente adducam semen tuum, et ab occidente congregabo te.
6 Dicam aquiloni: Da ; et austro: Noli prohibere ; affer filios meos de longinquo, et filias meas ab extremis terræ.
7 Et omnem qui invocat nomen meum, in gloriam meam creavi eum, formavi eum, et feci eum.

Evangelium secundum Ioannem 10 : 14
14 Ego sum pastor bonus: et cognosco meas, et cognoscunt me meæ.

Exodus 33 : 17
17 Dixit autem Dominus ad Moysen: Et verbum istud, quod locutus es, faciam: invenisti enim gratiam coram me, et teipsum novi ex nomine.

Isaiae 62 : 1 – 12
1 Propter Sion non tacebo, et propter Jerusalem non quiescam, donec egrediatur ut splendor justus ejus, et salvator ejus ut lampas accendatur.
2 Et videbunt gentes justum tuum, et cuncti reges inclytum tuum ; et vocabitur tibi nomen novum, quod os Domini nominabit.
3 Et eris corona gloriæ in manu Domini, et diadema regni in manu Dei tui.
4 Non vocaberis ultra Derelicta, et terra tua non vocabitur amplius Desolata ; sed vocaberis Voluntas mea in ea, et terra tua Inhabitata, quia complacuit Domino in te ; et terra tua inhabitabitur.
5 Habitabit enim juvenis cum virgine, et habitabunt in te filii tui ; et gaudebit sponsus super sponsam, et gaudebit super te Deus tuus.
6 Super muros tuos, Jerusalem, constitui custodes ; tota die et tota nocte in perpetuum non tacebunt. Qui reminiscimini Domini, ne taceatis,
7 et ne detis silentium ei, donec stabiliat et donec ponat Jerusalem laudem in terra.
8 Juravit Dominus in dextera sua, et in brachio fortitudinis suæ: Si dedero triticum tuum ultra cibum inimicis tuis ; et si biberint filii alieni vinum tuum in quo laborasti.
9 Quia qui congregant illud, comedent, et laudabunt Dominum ; et qui comportant illud, bibent in atriis sanctis meis.
10 Transite, transite per portas, præparate viam populo, planum facite iter, eligite lapides, et elevate signum ad populos.
11 Ecce Dominus auditum fecit in extremis terræ: Dicite filiæ Sion: Ecce Salvator tuus venit ; ecce merces ejus cum eo, et opus ejus coram illo.
12 Et vocabunt eos Populus sanctus, redempti a Domino ; tu autem vocaberis: Quæsita civitas, et non derelicta.

Comments

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *