Hi sunt versiculi biblici qui loquuntur de Foedus
Iosue 9 : 21
21 sed sic vivant, ut in usus universæ multitudinis ligna cædant, aquasque comportent. Quibus hæc loquentibus,
Epistula ad Galatas 3 : 15
15 Fratres (secundum hominem dico) tamen hominis confirmatum testamentum nemo spernit, aut superordinat.
Iosue 9 : 20
20 Sed hoc faciemus eis: reserventur quidem ut vivant, ne contra nos ira Domini concitetur, si pejeraverimus:
Ieremiae 34 : 21
21 Et Sedeciam regem Juda, et principes ejus, dabo in manus inimicorum suorum, et in manus quærentium animas eorum, et in manus exercituum regis Babylonis, qui recesserunt a vobis.
Ezechielis 17 : 18
18 Spreverat enim juramentum, ut solveret fœdus, et ecce dedit manum suam: et cum omnia hæc fecerit, non effugiet.
Epistula ad Galatas 3 : 15
15 Fratres (secundum hominem dico) tamen hominis confirmatum testamentum nemo spernit, aut superordinat.
Deuteronomium 29 : 15
15 sed cunctis præsentibus et absentibus.
Exodus 24 : 8
8 Ille vero sumptum sanguinem respersit in populum, et ait: Hic est sanguis fœderis quod pepigit Dominus vobiscum super cunctis sermonibus his.
Exodus 24 : 7
7 Assumensque volumen fœderis, legit audiente populo: qui dixerunt: Omnia quæ locutus est Dominus, faciemus, et erimus obedientes.
II Samuelis 21 : 6
6 Dentur nobis septem viri de filiis ejus, ut crucifigamus eos Domino in Gabaa Saul, quondam electi Domini. Et ait rex: Ego dabo.
Ieremiae 34 : 22
22 Ecce ego præcipio, dicit Dominus, et reducam eos in civitatem hanc, et præliabuntur adversus eam, et capient eam, et incendent igni: et civitates Juda dabo in solitudinem, eo quod non sit habitator.
Esdrae 10 : 19
19 Et dederunt manus suas ut ejicerent uxores suas, et pro delicto suo arietem de ovibus offerrent.
Lamentationes 5 : 1 – 232
1 Recordare, Domine, quid acciderit nobis ; intuere et respice opprobrium nostrum.
2 Hæreditas nostra versa est ad alienos, domus nostræ ad extraneos.
3 Pupilli facti sumus absque patre, matres nostræ quasi viduæ.
4 Aquam nostram pecunia bibimus ; ligna nostra pretio comparavimus.
5 Cervicibus nostris minabamur, lassis non dabatur requies.
6 Ægypto dedimus manum et Assyriis, ut saturaremur pane.
7 Patres nostri peccaverunt, et non sunt: et nos iniquitates eorum portavimus.
8 Servi dominati sunt nostri: non fuit qui redimeret de manu eorum.
9 In animabus nostris afferebamus panem nobis, a facie gladii in deserto.
10 Pellis nostra quasi clibanus exusta est, a facie tempestatum famis.
11 Mulieres in Sion humiliaverunt, et virgines in civitatibus Juda.
12 Principes manu suspensi sunt ; facies senum non erubuerunt.
13 Adolescentibus impudice abusi sunt, et pueri in ligno corruerunt.
14 Senes defecerunt de portis, juvenes de choro psallentium.
15 Defecit gaudium cordis nostri ; versus est in luctum chorus noster.
16 Cecidit corona capitis nostri: væ nobis, quia peccavimus !
17 Propterea mœstum factum est cor nostrum ; ideo contenebrati sunt oculi nostri,
18 propter montem Sion quia disperiit ; vulpes ambulaverunt in eo.
19 Tu autem, Domine, in æternum permanebis, solium tuum in generationem et generationem.
20 Quare in perpetuum oblivisceris nostri, derelinques nos in longitudine dierum?
21 Converte nos, Domine, ad te, et convertemur ; innova dies nostros, sicut a principio.
22 Sed projiciens repulisti nos: iratus es contra nos vehementer.
Leave a Reply