Αυτά είναι τα εδάφια της Βίβλου για τα οποία μιλάνε πλουτίστε γρήγορα προγράμματα
Παροιμίαι 13 : 11
11 Τα πλούτη από ματαιότητα θα ελαττωθούν· ενώ αυτός που συνάγει με το χέρι του, θα αυξηθεί.
Παροιμίαι 28 : 19 – 20
19 Αυτός που εργάζεται τη γη του, θα χορτάσει ψωμί· ενώ αυτός που ακολουθεί τους ματαιόφρονες, θα γεμίσει από φτώχεια.
20 Ο πιστός άνθρωπος θα έχει πολλή ευλογία· όποιος, όμως, σπεύδει να πλουτήσει, δεν θα μείνει ατιμώρητος.
Προς Εβραίους 13 : 5 – 6
5 Ο τρόπος σας ας είναι αφιλάργυρος· αρκείστε στα παρόντα· επειδή, αυτός είπε: «Δεν θα σε αφήσω ούτε θα σε εγκαταλείψω»·
6 ώστε, εμείς, παίρνοντας θάρρος, να λέμε: «Ο Κύριος είναι βοηθός μου, και δεν θα φοβηθώ, τι θα μου κάνει ο άνθρωπος».
Παροιμίαι 24 : 30 – 34
30 Περνούσα μέσα από το χωράφι τού οκνηρού, και μέσα από τον αμπελώνα τού άμυαλου ανθρώπου·
31 και να, παντού είχαν βλαστήσει αγκάθια· τσουκνίδες είχαν σκεπάσει την επιφάνειά του, και το λιθόφραγμά του ήταν καταγκρεμισμένο.
32 Τότε, εγώ, αφού κοίταξα, συλλογίστηκα στην καρδιά μου· είδα, και πήρα διδασκαλία.
33 Λίγος ύπνος, λίγος νυσταγμός, λίγο δίπλωμα των χεριών στον ύπνο·
34 έπειτα, η φτώχεια σου έρχεται σαν ταχυδρόμος, και η στέρησή σου σαν ένοπλος άνδρας.
Κατά Λουκάν 16 : 10
10 Ο πιστός στο ελάχιστο, και στο πολύ είναι πιστός· και ο άδικος στο ελάχιστο, και στο πολύ είναι άδικος.
Προς Τιμόθεον Α’ 6 : 10
10 Επειδή, ρίζα όλων των κακών είναι η φιλαργυρία· την οποία μερικοί, καθώς την ορέχθηκαν, αποπλανήθηκαν από την πίστη και πέρασαν τον εαυτό τους μέσα από πολλές οδύνες.
Παροιμίαι 22 : 16
16 Όποιος καταθλίβει τον φτωχό για να αυξήσει τα πλούτη του, και όποιος δίνει στον πλούσιο, θάρθει σίγουρα σε έλλειψη.
Προς Εβραίους 13 : 5
5 Ο τρόπος σας ας είναι αφιλάργυρος· αρκείστε στα παρόντα· επειδή, αυτός είπε: «Δεν θα σε αφήσω ούτε θα σε εγκαταλείψω»·
Παροιμίαι 24 : 27
27 Βάζε σε διάταξη το έργο σου έξω, και προετοίμαζέ το για τον εαυτό σου, στο χωράφι· και έπειτα χτίσε το σπίτι σου.
Παροιμίαι 13 : 1 – 25
1 Ο σοφός γιος δέχεται τη διδασκαλία τού πατέρα του· ενώ ο χλευαστής δεν ακούει έλεγχο.
2 Από τους καρπούς τού στόματός του ο άνθρωπος θα φάει αγαθά· ενώ η ψυχή των ανόμων αδικία.
3 Αυτός που φυλάττει το στόμα του, διαφυλάττει τη ζωή του· ενώ αυτός που ανοίγει τα χείλη του με προπέτεια, θα χαθεί.
4 Η ψυχή τού οκνηρού επιθυμεί, και δεν έχει· ενώ η ψυχή των επιμελών θα χορτάσει.
5 Ο δίκαιος μισεί τον αναληθή λόγο· ενώ ο ασεβής γίνεται βρωμερός και χωρίς τιμή.
6 Η δικαιοσύνη φυλάττει τον τέλειο στον δρόμο· ενώ η ασέβεια καταστρέφει τον αμαρτωλό.
7 Υπάρχει άνθρωπος που κάνει τον πλούσιο, και δεν έχει τίποτε· και άλλος που κάνει τον φτωχό, και έχει πολύ πλούτο.
8 Το λύτρο τής ψυχής τού ανθρώπου είναι ο πλούτος του· ενώ ο φτωχός δεν ακούει επίπληξη.
9 Το φως των δικαίων είναι λαμπρό· ενώ το λυχνάρι των ασεβών θα σβήσει.
10 Μόνον από την υπερηφάνεια προέρχεται η φιλονικία· ενώ η σοφία είναι μαζί μ’ εκείνους που δέχονται συμβουλές.
11 Τα πλούτη από ματαιότητα θα ελαττωθούν· ενώ αυτός που συνάγει με το χέρι του, θα αυξηθεί.
12 Η ελπίδα που αναβάλλεται, ατονεί την καρδιά· ενώ όταν έρχεται το ποθούμενο, είναι δέντρο ζωής.
13 Εκείνος που καταφρονεί τον λόγο, θα αφανιστεί· ενώ αυτός που φοβάται την εντολή, αυτός θα ανταμειφθεί.
14 Ο νόμος τού σοφού είναι πηγή ζωής, που απομακρύνει από παγίδες θανάτου.
15 Η αγαθή σύνεση δίνει χάρη· ενώ ο δρόμος των παρανόμων φέρνει σε όλεθρο.
16 Κάθε φρόνιμος ενεργεί με γνώση· ενώ ο άφρονας ξεσκεπάζει μωρία.
17 Ο κακός μηνυτής πέφτει σε δυστυχία· ενώ ο πιστός πρέσβης είναι γιατρειά.
18 Φτώχεια και ντροπή θα υπάρχουν σ’ αυτόν που αποβάλλει τη διδασκαλία· ενώ αυτός που φυλάττει τον έλεγχο, θα τιμηθεί.
19 Επιθυμία που εκπληρώθηκε ευφραίνει την ψυχή· στους άφρονες, όμως, είναι βδελυρό να ξεκλίνουν από το κακό.
20 Αυτός που περπατάει με σοφούς, θα είναι σοφός· ενώ ο σύντροφος των αφρόνων θα χαθεί.
21 Κακό παρακολουθεί τους αμαρτωλούς· στους δικαίους, όμως, θα ανταποδοθεί καλό.
22 Ο αγαθός αφήνει κληρονομιά στους γιους των γιων· ο πλούτος, όμως, του αμαρτωλού θησαυρίζεται για τον δίκαιο.
23 Το χωράφι των φτωχών δίνει πολλή τροφή· μερικοί, όμως, από έλλειψη κρίσης αφανίζονται.
24 Αυτός που λυπάται τη ράβδο του, μισεί τον γιο του· αλλ’ αυτός που τον αγαπάει, τον διαπαιδαγωγεί στην κατάλληλη ώρα.
25 Ο δίκαιος τρώει μέχρι χορτασμού τής ψυχής του· ενώ η κοιλιά των ασεβών θα στερείται.
Leave a Reply