Αυτά είναι τα εδάφια της Βίβλου για τα οποία μιλάνε γνωρίζοντας τη μοίρα σου
Προς Ρωμαίους 8 : 28
28 Και ξέρουμε ότι όλα συνεργούν προς το αγαθό σ’ αυτούς που αγαπούν τον Θεό, τους προσκαλεσμένους σύμφωνα με τον προορισμό του.
Κατά Ιωάννην 14 : 6
6 Ο Ιησούς λέει σ’ αυτόν: Εγώ είμαι ο δρόμος, και η αλήθεια, και η ζωή· κανένας δεν έρχεται στον Πατέρα, παρά μόνον διαμέσου εμού·
Κατά Ιωάννην 1 : 1 – 51
1 ΣΤΗΝ αρχή ήταν ο Λόγος, και ο Λόγος ήταν προς τον Θεό, και Θεός ήταν ο Λόγος.
2 Αυτός ήταν στην αρχή προς τον Θεό.
3 Όλα έγιναν διαμέσου αυτού· και χωρίς αυτόν δεν έγινε ούτε ένα το οποίο έχει γίνει.
4 Μέσα σ’ αυτόν ήταν ζωή, και η ζωή ήταν το φως των ανθρώπων.
5 Και το φως μέσα στο σκοτάδι φέγγει, και το σκοτάδι δεν το κατέλαβε.
6 Υπήρξε ένας άνθρωπος αποσταλμένος από τον Θεό, που ονομαζόταν Ιωάννης.
7 Αυτός ήρθε προς μαρτυρία, για να δώσει μαρτυρία σχετικά με το φως, για να πιστέψουν όλοι διαμέσου αυτού.
8 Δεν ήταν εκείνος το φως, αλλά για να δώσει μαρτυρία σχετικά με το φως.
9 Ήταν το φως το αληθινό, το οποίο φωτίζει κάθε άνθρωπο που έρχεται στον κόσμο.
10 Ήταν μέσα στον κόσμο, και ο κόσμος έγινε διαμέσου αυτού· και ο κόσμος δεν τον γνώρισε.
11 Στα δικά του ήρθε, και οι δικοί του δεν τον δέχθηκαν.
12 Όσοι, όμως, τον δέχθηκαν, σ’ αυτούς έδωσε εξουσία να γίνουν παιδιά τού Θεού, σ’ αυτούς που πιστεύουν στο όνομά του·
13 οι οποίοι, όχι από αίματα ούτε από θέλημα σάρκας ούτε από θέλημα άνδρα, αλλά από τον Θεό γεννήθηκαν.
14 Και ο Λόγος έγινε σάρκα, και κατοίκησε ανάμεσά μας, (και είδαμε τη δόξα του, δόξαν ως μονογενή από τον Πατέρα), γεμάτος χάρη και αλήθεια.
15 Ο Ιωάννης δίνει μαρτυρία γι’ αυτόν, και φώναξε, λέγοντας: Αυτός ήταν για τον οποίο είπα: Εκείνος που έρχεται πίσω από μένα είναι ανώτερός μου, επειδή ήταν πριν από μένα.
16 Και όλοι εμείς λάβαμε από το πλήρωμά του, και χάρη επάνω σε χάρη.
17 Επειδή, και ο νόμος δόθηκε διαμέσου τού Μωυσή· η χάρη, όμως, και η αλήθεια έγινε διαμέσου τού Ιησού Χριστού.
18 Κανένας δεν είδε ποτέ τον Θεό· ο Μονογενής Υιός, που είναι στην αγκαλιά τού Πατέρα, εκείνος τον φανέρωσε.
19 Κι αυτή είναι η μαρτυρία τού Ιωάννη, όταν οι Ιουδαίοι από τα Ιεροσόλυμα έστειλαν ιερείς και Λευίτες, για να τον ρωτήσουν: Εσύ ποιος είσαι;
20 Και ομολόγησε και δεν αρνήθηκε· και ομολόγησε ότι: Δεν είμαι εγώ ο Χριστός.
21 Και τον ρώτησαν: Τι, λοιπόν; Είσαι εσύ ο Ηλίας; Και λέει: Δεν είμαι. Είσαι εσύ ο προφήτης; Και απάντησε: Όχι.
22 Του είπαν, λοιπόν: Ποιος είσαι; Για να δώσουμε απάντηση σ’ αυτούς που μας έστειλαν· τι λες για τον εαυτό σου;
23 Αποκρίθηκε: Εγώ είμαι «φωνή κάποιου που φωνάζει δυνατά μέσα στην έρημο. Κάντε ίσιο τον δρόμο τού Κυρίου», όπως είπε ο προφήτης Ησαϊας.
24 Και οι αποσταλμένοι ήσαν από τους Φαρισαίους·
25 και τον ρώτησαν, και του είπαν: Γιατί, λοιπόν, βαπτίζεις, αν εσύ δεν είσαι ο Χριστός ούτε ο Ηλίας ούτε ο προφήτης;
26 Ο Ιωάννης απάντησε σ’ αυτούς, λέγοντας: Εγώ βαπτίζω με νερό· ανάμεσά σας, όμως, στέκεται εκείνος, που εσείς δεν γνωρίζετε·
27 αυτός είναι εκείνος που έρχεται πίσω από μένα, ο οποίος είναι ανώτερός μου· του οποίου εγώ δεν είμαι άξιος να λύσω το λουρί από το υπόδημά του.
28 Αυτά έγιναν στη Βηθαβαρά, πέρα από τον Ιορδάνη, όπου βάπτιζε ο Ιωάννης.
29 Κατά την επόμενη ημέρα, ο Ιωάννης βλέπει τον Ιησού να έρχεται προς αυτόν, και λέει: Δέστε, ο Αμνός τού Θεού, που σηκώνει την αμαρτία τού κόσμου.
30 Αυτός είναι για τον οποίο εγώ είπα: Πίσω από μένα έρχεται ένας άνδρας, που είναι ανώτερός μου, επειδή ήταν πριν από μένα.
31 Και εγώ δεν τον γνώριζα· αλλά, για να φανερωθεί στον Ισραήλ, γι’ αυτό ήρθα εγώ βαπτίζοντας μέσα στο νερό.
32 Και ο Ιωάννης έδωσε μαρτυρία, λέγοντας ότι: Είδα το Πνεύμα να κατεβαίνει από τον ουρανό σαν περιστέρι, και έμεινε επάνω του.
33 Και εγώ δεν τον γνώριζα· αλλά, εκείνος που με έστειλε να βαπτίζω με νερό, εκείνος μου είπε: Σε όποιον δεις το Πνεύμα να κατεβαίνει και να μένει επάνω του, αυτός είναι που βαπτίζει με Πνεύμα Άγιο.
34 Και εγώ είδα και έδωσα μαρτυρία, ότι αυτός είναι ο Υιός τού Θεού.
35 Κατά την επόμενη ημέρα, στεκόταν πάλι ο Ιωάννης, και δύο από τους μαθητές του·
36 και αφού προσήλωσε το βλέμμα του στον Ιησού που περπατούσε, λέει: Δέστε, ο Αμνός τού Θεού.
37 Και τον άκουσαν οι δύο μαθητές να μιλάει, και ακολούθησαν τον Ιησού.
38 Και καθώς ο Ιησούς στράφηκε και τους είδε να ακολουθούν, τους λέει: Τι ζητάτε; Και εκείνοι είπαν σ’ αυτόν: Ραββί, (που μεταφραζόμενο λέγεται, Δάσκαλε), πού μένεις;
39 Τους λέει: Ελάτε και δείτε. Ήρθαν και είδαν πού μένει· και έμειναν μαζί του εκείνη την ημέρα· και η ώρα ήταν περίπου δέκα.
40 ΗΤΑΝ ο Ανδρέας, ο αδελφός τού Σίμωνα Πέτρου, ο ένας από τους δύο, που άκουσαν γι’ αυτόν από τον Ιωάννη, και τον ακολούθησαν.
41 Αυτός βρίσκει πρώτος τον δικό του αδελφό, τον Σίμωνα, και του λέει: Βρήκαμε τον Μεσσία, που μεταφραζόμενο σημαίνει ο Χριστός.
42 Και τον έφερεστον Ιησού. Και ο Ιησούς, κοιτάζοντάς τον καλά, είπε: Εσύ είσαι ο Σίμωνας, ο γιος τού Ιωνά· εσύ θα ονομαστείς Κηφάς, που μεταφράζεται Πέτρος.
43 Και την επόμενη ημέρα, ο Ιησούς θέλησε να βγει στη Γαλιλαία· και βρίσκει τον Φίλιππο, και του λέει: Ακολούθα με.
44 Και ο Φίλιππος ήταν από τη Βηθσαϊδά, από την πόλη τού Ανδρέα και του Πέτρου.
45 Ο Φίλιππος βρίσκει τον Ναθαναήλ, και του λέει: Βρήκαμε εκείνον τον οποίο ο Μωυσής έγραψε μέσα στον νόμο και οι προφήτες, τον Ιησού, τον γιο τού Ιωσήφ, αυτόν από τη Ναζαρέτ.
46 Και ο Ναθαναήλ είπε σ’ αυτόν: Μπορεί να προέλθει κάτι καλό από τη Ναζαρέτ; Ο Φίλιππος λέει σ’ αυτόν: Έλα και δες.
47 Ο Ιησούς είδε τον Ναθαναήλ να έρχεται σ’ αυτόν, και λέει γι’ αυτόν: Δέστε, ένας αληθινά Ισραηλίτης, στον οποίο δεν υπάρχει δόλος.
48 Λέει σ’ αυτόν ο Ναθαναήλ: Από πού με γνωρίζεις; Αποκρίθηκε ο Ιησούς, και του είπε: Πριν ο Φίλιππος σε φωνάξει, σε είδα όταν ήσουν κάτω από τη συκιά.
49 Αποκρίθηκε ο Ναθαναήλ και του λέει: Ραββί, εσύ είσαι ο Υιός τού Θεού, εσύ είσαι ο βασιλιάς τού Ισραήλ.
50 Αποκρίθηκε ο Ιησούς και του είπε: Επειδή σου είπα: Σε είδα κάτω από τη συκιά, πιστεύεις; Μεγαλύτερα απ’ αυτά θα δεις.
51 Και του λέει: Σας διαβεβαιώνω απόλυτα, από τώρα θα δείτε τον ουρανό ανοιγμένο, και τους αγγέλους τού Θεού να ανεβαίνουν και να κατεβαίνουν επάνω στον Υιό τού ανθρώπου.
Κατά Ιωάννην 6 : 37
37 Κάθε τι που μου δίνει ο Πατέρας, θάρθει σε μένα· και εκείνον που έρχεται σε μένα, δεν θα τον βγάλω έξω·
Κατά Ιωάννην 3 : 16
16 Επειδή, με τέτοιον τρόπο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας ο οποίος πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή.
Προς Ρωμαίους 12 : 1 – 21
1 ΣΑΣ παρακαλώ, λοιπόν, αδελφοί, χάρη των οικτιρμών τού Θεού, να παραστήσετε τα σώματά σας ως θυσία ζωντανή, άγια, ευάρεστη στον Θεό, η οποία είναι η λογική σας λατρεία.
2 Και μη συμμορφώνεστε με τούτο τον αιώνα, αλλά μεταμορφώνεστε διαμέσου τής ανακαίνισης του νου σας, ώστε να δοκιμάζετε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθό και ευάρεστο και τέλειο.
3 Επειδή, με τη χάρη που μου δόθηκε, λέω σε κάθε έναν που είναι ανάμεσά σας, να μη φρονεί ψηλότερα απ’ ό,τι πρέπει να φρονεί, αλλά να φρονεί ώστε να σωφρονεί, σύμφωνα με το μέτρο τής πίστης, που ο Θεός μοίρασε σε κάθε έναν.
4 Επειδή, όπως σε ένα σώμα έχουμε πολλά μέλη, όλα όμως τα μέλη δεν έχουν το ίδιο έργο·
5 έτσι κι εμείς οι πολλοί ένα σώμα είμαστε εν Χριστώ, και ο καθένας μέλη με τους άλλους.
6 Έχοντας, μάλιστα, διάφορα χαρίσματα, σύμφωνα με τη χάρη που δόθηκε σε μας, είτε προφητεία, ας προφητεύουμε σύμφωνα με την αναλογία τής πίστης·
7 είτε διακονία, ας καταγινόμαστε στη διακονία· είτε κάποιος διδάσκει, ας καταγίνεται στη διδασκαλία·
8 είτε κάποιος προτρέπει, στην προτροπή· αυτός που μεταδίδει, ας μεταδίδει με απλότητα· ο προϊστάμενος, ας προϊσταται με επιμέλεια· αυτός που ελεεί, ας ελεεί με πρόσχαρη διάθεση.
9 Η αγάπη ας είναι ανυπόκριτη· αποστρέφεστε το πονηρό, προσκολλάστε στο αγαθό.
10 Γίνεστε φιλόστοργοι ο ένας προς τον άλλον διαμέσου τής φιλαδελφίας, προλαβαίνοντας να τιμάτε ο ένας τον άλλον,
11 στον ζήλο, μη είστε οκνηροί· στο πνεύμα, να πάλλεστε από θέρμη· τον Κύριο να υπηρετείτε ως δούλοι·
12 στην ελπίδα, να χαίρεστε· στη θλίψη, να υπομένετε· στην προσευχή, να προσκαρτείτε·
13 στις ανάγκες των αγίων, να έχετε συμμετοχή· τη φιλοξενία να επιδιώκετε.
14 Ευλογείτε αυτούς που σας καταδιώκουν· ευλογείτε, και μη καταριέστε.
15 Χαίρεστε μ’ αυτούς που χαίρονται, και κλαίτε μ’ αυτούς που κλαίνε.
16 Να έχετε το ίδιο φρόνημα ο ένας προς τον άλλον· μη υψηλοφρονείτε, αλλά συγκαταβαίνετε στους ταπεινούς· μη φαντάζεστε τους εαυτούς σας φρόνιμους.
17 Σε κανέναν μη ανταποδίδετε κακό αντί κακού· προνοείτε τα καλά μπροστά σε όλους τούς ανθρώπους.
18 Αν είναι δυνατόν, όσον αφορά το δικό σας μέρος, ειρηνεύετε με όλους τούς ανθρώπους.
19 Αγαπητοί, μη εκδικείτε τον εαυτό σας· αλλά, δώστε τόπο στην οργή· επειδή, είναι γραμμένο: «Σε μένα ανήκει η εκδίκηση· εγώ θα κάνω ανταπόδοση, λέει ο Κύριος».
20 Αν, λοιπόν, ο εχθρός σου πεινάει, δίνε του να φάει· αν διψάει, δίνε του να πιει· επειδή, κάνοντας αυτό, θα επισωρεύσεις κάρβουνα φωτιάς επάνω στο κεφάλι του.
21 Μη νικάσαι από το κακό, αλλά νίκα το κακό διαμέσου τού αγαθού.
Επιστολή Πέτρου Α’ 2 : 1 – 25
1 Αφού, λοιπόν, απορρίψετε κάθε κακία και κάθε δόλο, και υποκρίσεις, και φθόνους, και όλες τις καταλαλιές,
2 επιποθήστε, ως νεογέννητα βρέφη, το λογικό άδολο γάλα, για να αυξηθείτε διαμέσου αυτού·
3 επειδή γευθήκατε «ότι ο Κύριος είναι αγαθός».
4 Στον οποίο καθώς προσέρχεστε, σαν σε μια ζωντανή πέτρα, αποδοκιμασμένη μεν από τους ανθρώπους, στον Θεό όμως εκλεκτή, πολύτιμη,
5 κι εσείς, σαν ζωντανές πέτρες, οικοδομείστε ως πνευματικός οίκος, άγιο ιεράτευμα, για να προσφέρετε πνευματικές θυσίες, ευπρόσδεκτες στον Θεό διαμέσου τού Ιησού Χριστού.
6 Γι’ αυτό και περιέχεται μέσα στη γραφή: «Δέστε, βάζω στη Σιών μια ακρογωνιαία πέτρα, εκλεκτή, πολύτιμη· και εκείνος που πιστεύει σ’ αυτή δεν θα ντροπιαστεί».
7 Η τιμή, λοιπόν, είναι σε σας που πιστεύετε· ενώ σ’ αυτούς που απειθούν, «η πέτρα που αποδοκίμασαν εκείνοι που οικοδομούν, αυτή έγινε ακρογωνιαία πέτρα», και «πέτρα προσκόμματος, και πέτρα σκανδάλου»·
8 οι οποίοι προσκόπτουν στον λόγο, καθώς είναι απειθείς· στο οποίο και τοποθετήθηκαν.
9 Εσείς, όμως, είστε «γένος εκλεκτό, βασίλειο ιεράτευμα, έθνος άγιο», λαός τον οποίο ο Θεός απέκτησε, για να εξαγγείλετε τις αρετές εκείνου, ο οποίος σας κάλεσε από το σκοτάδι στο θαυμαστό του φως·
10 οι οποίοι άλλοτε δεν ήσασταν λαός, τώρα όμως είστε λαός τού Θεού· οι οποίοι άλλοτε δεν είχατε ελεηθεί, τώρα όμως ελεηθήκατε».
11 Αγαπητοί, σας παρακαλώ, ως ξένους και παρεπίδημους, να απέχετε από τις σαρκικές επιθυμίες, οι οποίες αντιμάχονται ενάντια στην ψυχή·
12 να έχετε καλή τη διαγωγή σας ανάμεσα στα έθνη, ώστε, ενώ σας καταλαλούν σαν κακοποιούς, από τα καλά έργα, όταν τα δουν, να δοξάσουν τον Θεό κατά την ημέρα τής επίσκεψης.
13 Υποταχθείτε, λοιπόν, σε κάθε ανθρώπινη διάταξη για τον Κύριο· είτε σε βασιλιά, ως υπερέχοντα,
14 είτε σε ηγεμόνες, ως αποστελλόμενους απ’ αυτόν για εκδίκηση μεν των κακοποιών, προς έπαινο όμως των αγαθοποιών·
15 επειδή, έτσι είναι το θέλημα του Θεού, αγαθοποιώντας να αποστομώνετε την αγνωσία των άφρονων ανθρώπων·
16 ως ελεύθεροι, και όχι ως έχοντας την ελευθερία για επικάλυμμα της κακίας, αλλά ως δούλοι τού Θεού.
17 Όλους να τους τιμήσετε· την αδελφότητα να αγαπάτε· τον Θεό να φοβάστε· τον βασιλιά να τιμάτε.
18 Οι δούλοι, υποτάσσεστε με κάθε φόβο στους κυρίους σας, όχι μονάχα στους αγαθούς και επιεικείς, αλλά και στους διεστραμμένους·
19 επειδή, αυτό είναι χάρη, το να υποφέρει κάποιος λύπες εξαιτίας τής συνείδησης στον Θεό, πάσχοντας άδικα.
20 Επειδή, ποια δόξα υπάρχει, αν αμαρτάνοντας και δεχόμενοι χτυπήματα υπομένετε; Αν, όμως, αγαθοποιώντας και πάσχοντας υπομένετε, αυτό είναι χάρη μπροστά στον Θεό.
21 Δεδομένου ότι, σε τούτο προσκληθήκατε, επειδή και ο Χριστός έπαθε για χάρη σας, αφήνοντας παράδειγμα σε σας, για να ακολουθήσετε τα ίχνη του·
22 ο οποίος «δεν έκανε αμαρτία ούτε βρέθηκε δόλος στο στόμα του».
23 Ο οποίος, καθώς τον λοιδορούσαν, δεν ανταπέδιδε λοιδορίες, πάσχοντας δεν απειλούσε, αλλά παρέδινε τον εαυτό του σ’ αυτόν που κρίνει δίκαια·
24 ο οποίος τις αμαρτίες μας βάσταξε ο ίδιος στο σώμα του επάνω στο ξύλο, για να ζήσουμε στη δικαιοσύνη, αφού πεθάναμε ως προς τις αμαρτίες· «με την πληγή τού οποίου γιατρευτήκατε».
25 Επειδή, ήσασταν «ως πρόβατα που περιπλανιόνταν»· αλλά, τώρα, επιστραφήκατε στον ποιμένα και επίσκοπο των ψυχών σας.
Προς Φιλιππησίους 4 : 19
19 Ο δε Θεός μου θα εκπληρώσει κάθε ανάγκη σας, σύμφωνα με τον πλούτο του, με δόξα, διαμέσου τού Ιησού Χριστού.
Leave a Reply