Τι λέει η Βίβλος φήμη – Όλα τα εδάφια της Βίβλου για φήμη

Αυτά είναι τα εδάφια της Βίβλου για τα οποία μιλάνε φήμη

Παροιμίαι 22 : 1
1 Προτιμότερο είναι ένα καλό όνομα παρά μεγάλα πλούτη, αγαθή χάρη παρά ασήμι και χρυσάφι.

Επιστολή Πέτρου Α’ 2 : 12
12 να έχετε καλή τη διαγωγή σας ανάμεσα στα έθνη, ώστε, ενώ σας καταλαλούν σαν κακοποιούς, από τα καλά έργα, όταν τα δουν, να δοξάσουν τον Θεό κατά την ημέρα τής επίσκεψης.

Εκκλησιαστής 7 : 1
1 ΚΑΛΥΤΕΡΑ το καλό όνομα παρά πολύτιμο μύρο· και η ημέρα τού θανάτου παρά η ημέρα τής γέννησης.

Προς Τιμόθεον Α’ 3 : 2 – 7
2 Ο επίσκοπος, λοιπόν, πρέπει να είναι άμεμπτος, άνδρας μιας γυναίκας, άγρυπνος, σώφρονας, κόσμιος, φιλόξενος, διδακτικός·
3 όχι μέθυσος, όχι πλήκτης, όχι αισχροκερδής· αλλά, επιεικής, άμαχος, αφιλάργυρος·
4 κυβερνώντας καλά το δικό του σπίτι, έχοντας τα παιδιά του σε υποταγή με κάθε σεμνότητα·
5 (επειδή, αν κάποιος δεν ξέρει να κυβερνάει τη δική του οικογένεια, πώς θα επιμεληθεί την εκκλησία τού Θεού;).
6 Να μη είναι νεοκατήχητος, για να μη υπερηφανευθεί και πέσει στην καταδίκη τού διαβόλου.
7 Πρέπει, μάλιστα, αυτός να έχει και καλή μαρτυρία από τους έξω, για να μη πέσει σε ονειδισμό και παγίδα τού διαβόλου.

Επιστολή Πέτρου Α’ 2 : 11 – 12
11 Αγαπητοί, σας παρακαλώ, ως ξένους και παρεπίδημους, να απέχετε από τις σαρκικές επιθυμίες, οι οποίες αντιμάχονται ενάντια στην ψυχή·
12 να έχετε καλή τη διαγωγή σας ανάμεσα στα έθνη, ώστε, ενώ σας καταλαλούν σαν κακοποιούς, από τα καλά έργα, όταν τα δουν, να δοξάσουν τον Θεό κατά την ημέρα τής επίσκεψης.

Προς Κορινθίους Α’ 4 : 1
1 Έτσι ας μας θεωρεί κάθε άνθρωπος, ως υπηρέτες τού Χριστού, και οικονόμους των μυστηρίων τού Θεού.

Προς Φιλιππησίους 4 : 5
5 Η επιείκειά σας ας γίνει γνωστή σε όλους τούς ανθρώπους· ο Κύριος είναι κοντά.

Προς Φιλιππησίους 2 : 7
7 αλλά, κένωσε τον εαυτό του, παίρνοντας μορφή δούλου, αφού έγινε όμοιος με τους ανθρώπους·

Επιστολή Ιακώβου 2 : 1 – 26
1 ΑΔΕΛΦΟΙ μου, μη έχετε με προσωποληψία την πίστη τού δοξασμένου Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
2 Επειδή, αν μπει μέσα στη συναγωγή σας ένας άνθρωπος που φοράει χρυσό δαχτυλίδι, με λαμπρό ένδυμα, μπει όμως μέσα κι ένας φτωχός με ακάθαρτο ένδυμα,
3 και κοιτάξετε με θαυμασμό σ’ αυτόν που φοράει το λαμπρό ενδυμα, και του πείτε: Εσύ, κάθησε εδώ, επίσημα· και πείτε στον φτωχό: Εσύ, στάσου εκεί όρθιος, ή: Κάθησε εδώ κάτω από το υποπόδιό μου·
4 δεν κάνατε, άραγε, διάκριση μέσα σας, και γίνατε κριτές σκεφτόμενοι πονηρά;
5 Ακούστε, αγαπητοί μου αδελφοί: Ο Θεός δεν διάλεξε τους φτωχούς τούτου τού κόσμου, πλούσιους σε πίστη, και κληρονόμους τής βασιλείας, που την υποσχέθηκε σ’ εκείνους που τον αγαπούν;
6 Εσείς, όμως, ατιμάσατε τον φτωχό. Δεν σας καταδυναστεύουν οι πλούσιοι, κι αυτοί σάς σέρνουν σε δικαστήρια;
7 Αυτοί δεν βλασφημούν το καλό όνομα με το οποίο ονομάζεστε;
8 Αν μεν εκτελείτε τον βασιλικό νόμο, σύμφωνα με τη γραφή: «Θα αγαπάς τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου», κάνετε καλά·
9 αν, όμως, προσωποληπτείτε, κάνετε αμαρτία και ελέγχεστε από τον νόμο ως παραβάτες.
10 Επειδή, όποιος φυλάξει ολόκληρο τον νόμο, φταίξει όμως σε ένα, έγινε ένοχος σε όλα.
11 Για τον λόγο ότι, αυτός που είπε: «Μη μοιχεύσεις», είπε και: «Μη φονεύσεις». Αλλά, αν δεν μοιχεύσεις, όμως φονεύσεις, έγινες παραβάτης τού νόμου.
12 Έτσι να μιλάτε, και έτσι να κάνετε, ως μέλλοντες να κριθείτε διαμέσου τού νόμου τής ελευθερίας·
13 επειδή, η κρίση θα είναι ανελέητη σ’ εκείνον που δεν έκανε έλεος· και το έλεος καυχάται ενάντια στην κρίση.
14 Ποιο το όφελος, αδελφοί μου, αν κάποιος λέει ότι έχει πίστη, και δεν έχει έργα; Μήπως η πίστη μπορεί να τον σώσει;
15 Και αν ένας αδελφός ή αδελφή είναι γυμνοί, και στερούνται την καθημερινή τροφή,
16 και κάποιος από σας πει σ’ αυτούς: Πηγαίνετε με ειρήνη, είθε να θερμαίνεστε και να χορταίνετε, και δεν τους δώσετε τα αναγκαία τού σώματος, ποιο το όφελος;
17 Έτσι και η πίστη, αν δεν έχει έργα, είναι από μόνη της νεκρή.
18 Αλλά, θα πει κάποιος: Εσύ έχεις πίστη, και εγώ έχω έργα· δείξε μου την πίστη σου από τα έργα σου, και εγώ θα σου δείξω από τα έργα μου την πίστη μου.
19 Εσύ πιστεύεις ότι ο Θεός είναι ένας· καλά κάνεις· και τα δαιμόνια πιστεύουν, και φρίττουν.
20 Θέλεις, όμως, ω μάταιε άνθρωπε, να γνωρίσεις ότι η πίστη χωρίς τα έργα είναι νεκρή;
21 Ο πατέρας μας ο Αβραάμ δεν δικαιώθηκε από τα έργα, όταν πρόσφερε τον γιο του τον Ισαάκ επάνω στο θυσιαστήριο;
22 Βλέπεις ότι η πίστη συνεργούσε στα έργα του, και από τα έργα η πίστη αποδείχθηκε τέλεια;
23 Και εκπληρώθηκε η γραφή, που έλεγε: «Ο δε Αβραάμ πίστεψε στον Θεό, και του λογαριάστηκε σε δικαιοσύνη»· και ονομάστηκε «φίλος τού Θεού».
24 Βλέπετε, λοιπόν, ότι από έργα δικαιώνεται ο άνθρωπος, και όχι μονάχα από πίστη;
25 Παρόμοια δε και η πόρνη Ραάβ δεν δικαιώθηκε από έργα, όταν υποδέχθηκε τους αποσταλμένους, και τους έβγαλε έξω από άλλον δρόμο;
26 Επειδή, όπως το σώμα χωρίς πνεύμα είναι νεκρό, έτσι και η πίστη χωρίς τα έργα είναι νεκρή.

Comments

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *