Αυτά είναι τα εδάφια της Βίβλου για τα οποία μιλάνε σοφή συμβουλή
Παροιμίαι 12 : 15
15 Ο δρόμος τού άφρονα είναι σωστός στα μάτια του· ενώ εκείνος που ακούει συμβουλές είναι σοφός.
Παροιμίαι 11 : 14
14 Όπου δεν υπάρχει κυβέρνηση, ο λαός πέφτει· από το πλήθος, όμως, των συμβούλων προέρχεται σωτηρία.
Παροιμίαι 19 : 20 – 21
20 Να ακούς συμβουλή και να δέχεσαι διδασκαλία, για να γίνεις σοφός στα τελευταία σου.
21 Πολλοί λογισμοί υπάρχουν μέσα στην καρδιά τού ανθρώπου· όμως, η βουλή τού Κυρίου, εκείνη θα μένει.
Παροιμίαι 15 : 22
22 Όπου δεν υπάρχει συμβούλιο, οι σκοποί ματαιώνονται· μέσα στο πλήθος, όμως, των συμβούλων στερεώνονται.
Ψαλμοί 1 : 1 – 6
1 ΜΑΚΑΡΙΟΣ ο άνθρωπος, που δεν περπάτησε σε θέλημα ασεβών, και σε δρόμο αμαρτωλών δεν στάθηκε, και σε καθέδρα χλευαστών δεν κάθησε·
2 αλλά, στον νόμο τού Κυρίου είναι το θέλημά του, και στον νόμο του μελετάει ημέρα και νύχτα.
3 Και θα είναι σαν δέντρο φυτεμένο κοντά στα ρυάκια των νερών, το οποίο δίνει τον καρπό του στον καιρό του, και το φύλλο του δεν μαραίνεται· και όλα, όσα αν πράττει, θα ευοδωθούν.
4 Δεν θα είναι έτσι οι ασεβείς· αλλά, σαν το λεπτό άχυρο, που το παρασύρει ο άνεμος.
5 Γι’ αυτό, δεν θα σηκωθούν οι ασεβείς σε κρίση, ούτε οι αμαρτωλοί στη σύναξη των δικαίων.
6 Επειδή, ο Κύριος γνωρίζει τον δρόμο των δικαίων· ενώ ο δρόμος των ασεβών θα χαθεί.
Προς Τιμόθεον Β’ 3 : 16
16 Ολόκληρη η γραφή είναι θεόπνευστη, και ωφέλιμη για διδασκαλία, για έλεγχο, για επανόρθωση, για διαπαιδαγώγηση, που γίνεται με δικαιοσύνη·
Ψαλμοί 119 : 105
105 Λύχνος στα πόδια μου είναι ο λόγος σου, και φως στα μονοπάτια μου.
Παροιμίαι 3 : 1 – 35
1 ΓΙΕ μου, μη λησμονείς τους νόμους μου, και η καρδιά σου ας τηρεί τις εντολές μου·
2 επειδή, θα σου προσθέσουν μακρότητα ημερών, και χρόνια ζωής, και ειρήνη.
3 Έλεος και αλήθεια ας μη σε εγκαταλείπουν· να δέσ’ τες γύρω απ’ τον λαιμό σου· χάραξέ τες στην πλάκα τής καρδιάς σου·
4 έτσι θα βρεις χάρη και εύνοια μπροστά στον Θεό και στους ανθρώπους.
5 Έλπιζε στον Κύριο με όλη σου την καρδιά, και μη επιστηρίζεσαι στη σύνεσή σου·
6 σε όλους τους δρόμους σου γνώριζε αυτόν, κι αυτός θα διευθύνει τα βήματά σου.
7 Μη φαντάζεσαι τον εαυτό σου σοφό· να φοβάσαι τον Κύριο, και να ξεκλίνεις από κακό.
8 Αυτό θα είναι γιατρειά στα νεύρα σου, και αναζωογόνηση στα κόκαλά σου.
9 Τίμα τον Κύριο από τα υπάρχοντά σου, και από τις απαρχές όλων των γεννημάτων σου·
10 και θα γεμίσουν οι σιταποθήκες σου από αφθονία, και οι ληνοί σου θα ξεχειλίζουν από νέο κρασί.
11 Γιε μου, μη καταφρονείς την παιδεία τού Κυρίου, και μη αθυμείς όταν ελέγχεσαι απ’ αυτόν·
12 επειδή, ο Κύριος ελέγχει όποιον αγαπάει, όπως ο πατέρας τον γιο του, στον οποίο αρέσκεται.
13 Μακάριος ο άνθρωπος που βρήκε σοφία, και ο άνθρωπος που απέκτησε σύνεση·
14 επειδή, το εμπόριό της είναι καλύτερο παρά το εμπόριο με το ασήμι, και το κέρδος της περισσότερο από καθαρό χρυσάφι.
15 Είναι πολυτιμότερη από πολύτιμες πέτρες· και όλα όσα επιθυμήσεις δεν είναι αντάξιά της.
16 Μακρότητα ημερών βρίσκεται στο δεξί της χέρι, και στο αριστερό της, πλούτος και δόξα.
17 Οι δρόμοι της είναι τερπνοί, και όλα τα μονοπάτια της ειρήνη.
18 Είναι δέντρο ζωής σ’ αυτούς που την αγκαλιάζουν· και μακάριοι όσοι την κρατούν.
19 Με τη σοφία ο Κύριος θεμελίωσε τη γη· με σύνεση στερέωσε τους ουρανούς.
20 Με τη γνώση του ανοίχθηκαν οι άβυσσοι, και τα σύννεφα σταλάζουν δρόσο.
21 Γιε μου, αυτά ας μη απομακρυνθούν από τα μάτια σου· φύλαγε ορθή βούληση και φρόνηση·
22 και θα είναι ζωή στην ψυχή σου, και χάρη στον τράχηλό σου.
23 Τότε θα περπατάς τον δρόμο σου με σιγουριά, και το πόδι σου δεν θα σκοντάψει.
24 Όταν πλαγιάζεις, δεν θα τρομάζεις· μάλιστα, θα πλαγιάζεις, και ο ύπνος σου θα είναι γλυκός.
25 Από ξαφνικό φόβο δεν θα τρομάξεις ούτε από τον όλεθρο των ασεβών, όταν έρθει επάνω τους·
26 επειδή, ο Κύριος θα είναι η ελπίδα σου, και θα φυλάξει το πόδι σου από το να πιαστεί.
27 Μη αρνηθείς το καλό σ’ εκείνους στους οποίους πρέπει, όταν είναι στο χέρι σου να το κάνεις.
28 Μη πεις στον πλησίον σου: Πήγαινε και ξαναγύρισε, και αύριο θα σου δώσω· ενώ, στην πραγματικότητα, το έχεις.
29 Μη μηχανεύεσαι κακό εναντίον τού πλησίον σου, ενώ κατοικεί με εμπιστοσύνη μαζί σου.
30 Μη μάχεσαι κάποιον χωρίς αιτία, αν δεν σου έκανε κακό.
31 Μη ζηλεύεις τον βίαιο άνθρωπο, και μη διαλέξεις κανέναν από τους δρόμους του·
32 επειδή, ο Κύριος αηδιάζει τον διεστραμμένο· το δε δικό του απόρρητο φανερώνεται στους δικαίους.
33 Κατάρα τού Κυρίου βρίσκεται στο σπίτι τού ασεβή· ευλογεί, όμως, το σπίτι των δικαίων.
34 Βέβαια, αυτός αντιτάσσεται στους υπερήφανους· στους ταπεινούς, όμως, δίνει χάρη.
35 Οι σοφοί θα κληρονομήσουν δόξα, το ύψος των αφρόνων, όμως, θα είναι η ατιμία.
Παροιμίαι 4 : 13
13 Πιάσε γερά την παιδεία, μη την αφήσεις· φύλαγέ την, επειδή είναι η ζωή σου.
Παροιμίαι 20 : 18
18 Οι σκοποί στερεώνονται με τη συμβουλή· και ύστερα από καλή σκέψη κάνε πόλεμο.
Παροιμίαι 28 : 26
26 Αυτός που έχει το θάρρος του επάνω στη δική του καρδιά, είναι άφρονας· αλλ’ αυτός που περπατάει με σοφία, αυτός θα σωθεί.
Προς Εβραίους 4 : 12
12 Επειδή, ο λόγος τού Θεού είναι ζωντανός, και ενεργός, και κοφτερότερος περισσότερο από κάθε δίκοπη μάχαιρα, και εισχωρεί βαθιά, μέχρι διαίρεσης και της ψυχής και του πνεύματος, μέχρι τους συνδέσμους και τους μυελούς, και διερευνάει τούς συλλογισμούς και τ
Παροιμίαι 1 : 1 – 33
1 ΟΙ ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ τού Σολομώντα, του γιου τού Δαβίδ, βασιλιά τού Ισραήλ,
2 για να γνωρίσει κάποιος σοφία και παιδεία, και να εννοήσει λόγια φρόνησης,
3 για να λάβει διδασκαλία σύνεσης, δικαιοσύνης, και κρίσης, και ευθύτητας,
4 για να δώσει νόηση στους απλούς, και στον νέο μάθηση και διάγνωση.
5 Ο σοφός, ακούγοντας, θα γίνει σοφότερος, και ο νοήμονας θα αποκτήσει επιστήμη διακυβέρνησης·
6 ώστε, να εννοεί παροιμία, και σκοτεινόν λόγο, λόγια των σοφών, και τα αινίγματά τους.
7 Αρχή σοφίας είναι ο φόβος τού Κυρίου· οι άφρονες καταφρονούν τη σοφία και τη διδασκαλία.
8 Γιε μου, άκου τη διδασκαλία τού πατέρα σου, και μη απορρίψεις τον νόμο τής μητέρας σου.
9 Επειδή, αυτά θα είναι στεφάνι από αρετές επάνω στο κεφάλι σου, και περιδέραιο γύρω από τον λαιμό σου.
10 Γιε μου, αν θελήσουν οι αμαρτωλοί να σε δελεάσουν, μη θελήσεις·
11 αν πουν: «Έλα μαζί μας, ας στήσουμε ενέδρα για αίμα, ας επιβουλευτούμε τον αθώο, χωρίς αιτία,
12 ας τους καταπιούμε ζωντανούς, σαν τον άδη, και ολόκληρους, σαν αυτούς που κατεβαίνουν στον λάκκο·
13 θα βρούμε κάθε πολύτιμο αγαθό, θα γεμίσουμε τα σπίτια μας από λάφυρα·
14 βάλε τον κλήρο σου ανάμεσά μας, ένα βαλάντιο ας είναι σε όλους μας»·
15 γιε μου, μη περπατήσεις σε δρόμο μαζί τους· κράτα μακριά το πόδι σου από τα μονοπάτια τους·
16 επειδή, τα πόδια τους τρέχουν στο κακό, και σπεύδουν στο να χύσουν αίμα.
17 Για τον λόγο ότι, μάταια απλώνεται ένα δίχτυ μπροστά στα μάτια κάθε φτερωτού.
18 Επειδή, αυτοί στήνουν ενέδρα ενάντια στο ίδιο τους το αίμα, επιβουλεύονται τις δικές τους ψυχές·
19 τέτοιοι είναι οι δρόμοι κάθε πλεονέκτη· η πλεονεξία αφαιρεί τη ζωή εκείνων που κυριεύονται απ’ αυτή.
20 Η σοφία φωνάζει έξω, διασαλπίζει τη φωνή της στις πλατείες·
21 κράζει στα ψηλά μέρη των αγορών, στις εισόδους των πυλών· αναγγέλλει τα λόγια της διαμέσου τής πόλης, λέγοντας:
22 Μέχρι πότε, ω μωροί, θα αγαπάτε τη μωρία, και οι χλευαστές θα ευχαριστιούνται στους χλευασμούς τους, και οι άφρονες θα μισούν τη γνώση;
23 Επιστρέψτε στους ελέγχους μου· δέστε, εγώ θα εκχέω το πνεύμα μου επάνω σας, θα σας κάνω να καταλάβετε τα λόγια μου.
24 Επειδή, εγώ έκραζα, κι εσείς δεν υπακούατε· άπλωνα το χέρι μου, και κανένας δεν πρόσεχε·
25 αλλά καταφρονούσατε όλες τις συμβουλές μου, και δεν δεχόσασταν τους ελέγχους μου·
26 γι’ αυτό, κι εγώ θα γελάσω επάνω στον όλεθρό σας· θα χαρώ υπερβολικά όταν έρθει ο φόβος επάνω σας.
27 Όταν ο φόβος σας θάρθει επάνω σας σαν ερήμωση, και η καταστροφή σας θα ορμήσει σαν ανεμοστρόβιλος, όταν η θλίψη και η στενοχώρια θάρθουν επάνω σας·
28 τότε θα με επικαλεστούν, αλλά δεν θα αποκριθώ· θα με εκζητήσουν επίμονα, αλλά δεν θα με βρουν.
29 Επειδή, μίσησαν τη γνώση, και δεν έκλεξαν τον φόβο τού Κυρίου·
30 δεν θέλησαν τις συμβουλές μου, καταφρόνησαν όλους τους ελέγχους μου·
31 γι’ αυτό, θα φάνε από τον καρπό τού δρόμου τους, και θα χορτάσουν από τις ασύνετες πράξεις τους.
32 Επειδή, η αποστασία των μωρών θα τους θανατώσει, και η αμεριμνησία των αφρόνων θα τους αφανίσει.
33 Όποιος, όμως, με ακούει, θα κατοικήσει με ασφάλεια· και θα ησυχάζει, χωρίς να φοβάται κακό.
Παροιμίαι 13 : 10
10 Μόνον από την υπερηφάνεια προέρχεται η φιλονικία· ενώ η σοφία είναι μαζί μ’ εκείνους που δέχονται συμβουλές.
Παροιμίαι 1 : 7
7 Αρχή σοφίας είναι ο φόβος τού Κυρίου· οι άφρονες καταφρονούν τη σοφία και τη διδασκαλία.
Βασιλειών Γ’ 12 : 6 – 19
6 Και ο βασιλιάς Ροβοάμ συμβουλεύτηκε τους πρεσβύτερους, που παραστέκονταν μπροστά στον Σολομώντα, τον πατέρα του, ενώ ακόμα ζούσε, λέγοντας: Τι με συμβουλεύετε εσείς να απαντήσω σε τούτο τον λαό;
7 Και του μίλησαν, λέγοντας: Αν γίνεις σήμερα δούλος σε τούτο τον λαό, και τους δουλέψεις, και τους απαντήσεις, και τους μιλήσεις λόγια αγαθά, τότε θα είναι για πάντα δούλοι σου.
8 Όμως, απέρριψε τη συμβουλή των πρεσβυτέρων, που του έδωσαν, και συμβουλεύτηκε τους νέους, που συναναστράφηκαν μαζί του, οι οποίοι παραστέκονταν μπροστά του.
9 Και τους είπε: Τι με συμβουλεύετε εσείς να απαντήσουμε σε τούτο τον λαό, που μίλησε σε μένα, λέγοντας: Ελάφρυνε τον ζυγό, που ο πατέρας σου επέβαλε επάνω μας;
10 Και οι νέοι, που συναναστράφηκαν μαζί του, του μίλησαν, λέγοντας: Έτσι θα μιλήσεις σε τούτο τον λαό, που σου μίλησε, λέγοντας: Ο πατέρας σου βάρυνε τον ζυγό μας, αλλά εσύ ελάφρυνέ τον σε μας· έτσι θα τους μιλήσεις: Το μικρό μου δάχτυλο θα είναι παχύτερο α
11 τώρα, λοιπόν, ο μεν πατέρας μου σας επιφόρτισε με βαρύ ζυγό, εγώ όμως θα κάνω τον ζυγό σας βαρύτερον· ο πατέρας μου σας παίδευσε με μαστίγια, εγώ θα σας παιδεύσω με σκορπιούς.
12 Και ο Ιεροβοάμ και ολόκληρος ο λαός ήρθε στον Ροβοάμ την τρίτη ημέρα, όπως είχε μιλήσει ο βασιλιάς, λέγοντας: Επανέλθετε σε μένα την τρίτη ημέρα.
13 Και ο βασιλιάς απάντησε στον λαό σκληρά, και εγκατέλειψε τη συμβουλή των πρεσβυτέρων, που του είχαν δώσει·
14 και τους μίλησε σύμφωνα με τη συμβουλή των νέων, λέγοντας: Ο πατέρας μου βάρυνε τον ζυγό σας, αλλ’ εγώ θα κάνω τον ζυγό σας βαρύτερον· ο πατέρας μου σας παίδευσε με μαστίγια, αλλ’ εγώ θα σας παιδεύσω με σκορπιούς.
15 Και ο βασιλιάς δεν εισάκουσε τον λαό· επειδή, το πράγμα έγινε από τον Κύριο, για να εκτελέσει τον λόγο του, που ο Κύριος είχε μιλήσει στον Ιεροβοάμ, τον γιο τού Ναβάτ, διαμέσου τού Αχιά τού Σηλωνίτη.
16 Και βλέποντας ολόκληρος ο λαός ότι ο βασιλιάς δεν τους εισάκουσε, ο λαός απάντησε στον βασιλιά, λέγοντας: Ποιο μέρος έχουμε εμείς με τον Δαβίδ; Καμιά κληρονομιά δεν έχουμε με τον γιο τού Ιεσσαί· στις σκηνές σου, Ισραήλ· τώρα, Δαβίδ, πρόβλεψε για τον οίκο
17 Και για τους γιους Ισραήλ, εκείνους που κατοικούσαν στις πόλεις του Ιούδα, ο Ροβοάμ βασίλευσε επάνω τους.
18 Και ο βασιλιάς Ροβοάμ έστειλε τον Αδωράμ, που ήταν για τους φόρους· και ολόκληρος ο Ισραήλ τον λιθοβόλησε με πέτρες, και πέθανε. Γι’ αυτό, ο βασιλιάς Ροβοάμ βιάστηκε να ανέβει στην άμαξα, για να φύγει στην Ιερουσαλήμ.
19 Έτσι αποστάτησε ο Ισραήλ από την οικογένεια του Δαβίδ μέχρι τη σημερινή ημέρα.
Επιστολή Ιωάννη Α’ 4 : 1
1 Αγαπητοί, μη πιστεύετε σε κάθε πνεύμα, αλλά δοκιμάζετε τα πνεύματα αν είναι από τον Θεό· επειδή, πολλοί ψευδοπροφήτες έχουν βγει στον κόσμο.
Παροιμίαι 24 : 6
6 Επειδή, με σοφές περισκέψεις θα κάνεις τον πόλεμό σου· από το πλήθος, όμως, των συμβούλων προέρχεται σωτηρία.
Προς Τιμόθεον Β’ 2 : 15
15 Φρόντισε με επιμέλεια να παραστήσεις τον εαυτό σου δόκιμον στον Θεό, ως εργάτη που δεν έχει το παραμικρό να ντρέπεται, ο οποίος ορθοτομεί τον λόγο τής αλήθειας.
Leave a Reply