Αυτά είναι τα εδάφια της Βίβλου για τα οποία μιλάνε Αμφιβάλλοντας
Ιώβ 4 : 6
6 Ο φόβος σου δεν είναι το θάρρος σου, και η ευθύτητα των δρόμων σου η ελπίδα σου;
Ιώβ 9 : 23
23 Και αν η μάστιγά του θανατώνει αμέσως, γελάει στη δοκιμασία των αθώων.
Ιώβ 30 : 21
21 Έγινες σε μένα ανελεήμονας· με μαστιγώνεις με το κραταιό σου χέρι.
Ιώβ 23 : 17
17 για τον λόγο ότι, δεν αποκόπηκα μπροστά στο σκοτάδι, και δεν έκρυψε το πυκνό σκοτάδι από το πρόσωπό μου.
Ψαλμοί 22 : 2
2 Θεέ μου, κράζω την ημέρα και δεν απαντάς· και τη νύχτα, και δεν σιωπώ.
Ψαλμοί 31 : 22
22 Και μέσα στην έκπληξή μου εγώ είπα: Απορρίφθηκα μπροστά από τα μάτια σου· όμως, εσύ άκουσες τη φωνή των δεήσεών μου, όταν βόησα σε σένα.
Ψαλμοί 42 : 6
6 Θεέ μου, η ψυχή μου είναι μέσα μου περίλυπη· γι’ αυτό, θα σε θυμάμαι από τη γη τού Ιορδάνη, και του Ερμωνείμ, από το βουνό Μισάρ.
Ψαλμοί 49 : 5
5 Γιατί να φοβάμαι σε ημέρες συμφοράς, όταν με περικυκλώσει η ανομία εκείνων που με ενεδρεύουν;
Ψαλμοί 73 : 17
17 μέχρις ότου, καθώς μπήκα μέσα στο αγιαστήριο του Θεού, κατάλαβα τα τέλη τους.
Ψαλμοί 77 : 3
3 Θυμήθηκα τον Θεό, και ταράχτηκα· διαλογίστηκα, και λιγοψύχησε το πνεύμα μου. (Διάψαλμα).
Ψαλμοί 77 : 9
9 Μήπως ο Θεός ξέχασε να ελεεί; Μήπως, μέσα στην οργή του, κλείσει τους οικτιρμούς του; (Διάψαλμα).
Παροιμίαι 24 : 10
10 Αν μικροψυχήσεις στην ημέρα τής συμφοράς, η δύναμή σου είναι μικρή.
Ησαΐας 40 : 28
28 Δεν γνώρισες; Δεν άκουσες, ότι ο αιώνιος Θεός, ο Κύριος, ο Δημιουργός των άκρων τής γης, δεν ατονεί, και δεν αποκάμει; Η φρόνησή του δεν εξιχνιάζεται.
Ησαΐας 50 : 2
2 Γιατί, όταν ήρθα, δεν υπήρχε κανένας; Και όταν κάλεσα, δεν υπήρχε εκείνος που απαντάει; Μίκρυνε κατά τίποτε το χέρι μου, ώστε να μη μπορεί να λυτρώσει; Ή, δεν έχω δύναμη να ελευθερώσω; Δέστε, εγώ, με την επιτίμησή μου, ξέρανα τη θάλασσα, έκανα έρημο τους
Ησαΐας 49 : 15
15 Μπορεί η γυναίκα να λησμονήσει το βρέφος της που θηλάζει, ώστε να μη ελεήσει το παιδί τής κοιλιάς της; Αλλά, κι αν αυτές λησμονήσουν, εγώ όμως δεν θα σε λησμονήσω.
Ιερεμίας 8 : 18
18 Θέλησα να παρηγορηθώ από τη λύπη, η καρδιά μου, όμως, είναι μέσα μου παραλυμένη.
Ιερεμίας 15 : 18
18 Γιατί ο πόνος μου είναι παντοτινός, και η πληγή μου ανίατη, χωρίς να θέλει να γιατρευτεί; Θα είσαι σε μένα ολοκληρωτικά σαν ψεύτης, και σαν τα απατηλά νερά;
Ιερεμίας 45 : 3
3 Είπες: Αλλοίμονο, τώρα, σε μένα! Επειδή, ο Κύριος πρόσθεσε πόνο στη θλίψη μου· απέκαμα στον στεναγμό μου, και δεν βρίσκω ανάπαυση.
Ωσηέ 10 : 3
3 Επειδή, τώρα θα πουν: Εμείς δεν έχουμε βασιλιά, επειδή δεν φοβηθήκαμε τον Κύριο· και ο βασιλιάς τι θα μας έκανε;
Κατά Ματθαίον 8 : 26
26 Και τους λέει: Γιατί είστε δειλοί, ολιγόπιστοι; Τότε, καθώς σηκώθηκε, επιτίμησε τους ανέμους και τη θάλασσα, και έγινε μεγάλη γαλήνη.
Κατά Μάρκον 4 : 40
40 Και τους είπε: Γιατί είστε έτσι δειλοί; Πώς δεν έχετε πίστη;
Κατά Λουκάν 8 : 25
25 Και τους είπε: Πού είναι η πίστη σας; Και ενώ φοβήθηκαν, θαύμασαν, λέγοντας αναμεταξύ τους: Ποιος είναι, λοιπόν, αυτός που και τους ανέμους προστάζει, και το νερό, και υπακούν σ’ αυτόν.
Κατά Ματθαίον 14 : 31
31 Και ο Ιησούς απλώνοντας αμέσως το χέρι, τον έπιασε, και του λέει: Ολιγόπιστε, σε τι δίστασες;
Κατά Ματθαίον 17 : 17
17 Και αποκρινόμενος ο Ιησούς, είπε: Ω, γενεά άπιστη και διεστραμμένη, μέχρι πότε θα είμαι μαζί σας; Μέχρι πότε θα σας υποφέρω; Φέρτε τον εδώ σε μένα.
Κατά Μάρκον 9 : 19
19 Κι εκείνος απαντώντας σ’ αυτόν, λέει: Ω, γενεά άπιστη, μέχρι πότε θα είμαι μαζί σας; Μέχρι πότε θα σας υπομένω; Φέρτε τον σε μένα.
Leave a Reply