Αυτά είναι τα εδάφια της Βίβλου για τα οποία μιλάνε αδελφική αγάπη
Προς Εφεσίους 4 : 32
32 γίνεστε δε, ο ένας στον άλλον, χρήσιμοι, εύσπλαχνοι, συγχωρώντας ο ένας τον άλλον, όπως και ο Θεός συγχώρησε εσάς διαμέσου τού Χριστού.
Επιστολή Ιωάννη Α’ 4 : 20
20 Αν κάποιος πει, ότι: Αγαπάω τον Θεό, όμως μισεί τον αδελφό του, είναι ψεύτης· επειδή, όποιος δεν αγαπάει τον αδελφό του, που τον είδε, τον Θεό που δεν τον είδε, πώς μπορεί να τον αγαπάει;
Παροιμίαι 17 : 17
17 Σε κάθε καιρό αγαπάει ο φίλος, και ο αδελφός γεννιέται για καιρό ανάγκης.
Ησαΐας 14 : 1 – 32
1 Επειδή, ο Κύριος θα ελεήσει τον Ιακώβ, θα εκλέξει ακόμα και τον Ισραήλ, και θα τους εγκαταστήσει στη γη τους· και οι ξένοι θα ενωθούν μαζί τους, και θα προσκολληθούν στον οίκο τού Ιακώβ.
2 Και οι λαοί θα τους πάρουν και θα τους φέρουν στον τόπο τους· και ο οίκος τού Ισραήλ θα τους κληρονομήσει στη γη τού Κυρίου για δούλους και δούλες· και θα είναι δικοί τους αιχμάλωτοι εκείνοι που τους είχαν αιχμαλωτίσει, και θα γίνουν κύριοι εκείνων που το
3 Και κατά την ημέρα που ο Κύριος θα σε αναπαύσει από τη θλίψη σου, και από τον φόβο σου, και από τη σκληρή σου δουλεία, στην οποία ήσουν καταδουλωμένος,
4 θα μεταχειριστείς αυτή την παροιμία ενάντια στον βασιλιά τής Βαβυλώνας, λέγοντας: Πώς παύθηκε ο καταδυνάστης! Πώς παύθηκε η φορολόγος τού χρυσαφιού!
5 Ο Κύριος σύντριψε τη ράβδο των ασεβών, το σκήπτρο των δυναστών.
6 Αυτός που με θυμό χτυπάει τον λαό με ακατάπαυστο χτύπημα, αυτός που με οργή δεσπόζει επάνω στα έθνη, καταδιώκεται, και δεν υπάρχει κανένας που να εμποδίζει.
7 Όλη η γη αναπαύεται, ησυχάζει· εκφωνούν τραγούδια αγαλλίασης.
8 Χαίρουν σε σένα και τα ελάτια, οι κέδροι τού Λιβάνου, που λένε: Αφότου εσύ κοιμήθηκες, δεντροκόπος δεν ανέβηκε εναντίον μας.
9 Ο άδης από κάτω κινήθηκε για σένα, για να συναντήσει τον ερχομό σου· για σένα ξεσήκωσε τους νεκρούς, όλους τούς ηγεμόνες τής γης· σήκωσε από τους θρόνους τους όλους τους βασιλιάδες των εθνών.
10 Όλοι αυτοί θα αποκριθούν και θα σου πουν: Κι εσύ έγινες αδύνατος όπως κι εμείς; Έγινες όμοιος με μας;
11 Ο κομπασμός σου φέρθηκε κάτω στον τάφο, και ο θόρυβος των μουσικών σου οργάνων· το σκουλήκι είναι στρωμένο από κάτω σου, και τα σκουλήκια σε σκεπάζουν·
12 πώς έπεσες από τον ουρανό, Εωσφόρε, γιε τής αυγής! Συντρίφτηκες καταγής, εσύ που καταπατούσες τα έθνη!
13 Εσύ έλεγες στην καρδιά σου: «Θα ανέβω στον ουρανό, θα υψώσω τον θρόνο μου πιο πάνω από τα αστέρια τού Θεού· και θα καθήσω επάνω στο βουνό τής σύναξης, προς τα μέρη τού βορρά·
14 θα ανέβω επάνω στα ύψη των σύννεφων· θα είμαι όμοιος με τον Ύψιστο».
15 Όμως, θα κατέβεις στον άδη, στα βάθη τού λάκκου.
16 Αυτοί που σε βλέπουν, θα ατενίσουν σε σένα, θα σε παρατηρούν, λέγοντας: «Αυτός είναι ο άνθρωπος, που έκανε τη γη να τρέμει, που έσειε τα βασίλεια;
17 Αυτός που ερήμωνε την οικουμένη, και κατέστρεφε τις πόλεις της; Αυτός που δεν απέλυε τους φυλακισμένους του στα σπίτια τους;».
18 Όλοι οι βασιλιάδες των εθνών, όλοι αναπαύονται σε δόξα, κάθε ένας στο παλάτι του·
19 εσύ, όμως, απορρίφθηκες από τον τάφο σου σαν αηδιαστικό κλαδί, σαν ιμάτιο ανθρώπων τρυπημένων, φονευμένων με μάχαιρα, που κατεβαίνουν στις πέτρες τού λάκκου· σαν πτώμα που καταπατιέται.
20 Δεν θα ενωθείς μαζί τους σε ενταφιασμό, επειδή αφάνισες τη γη σου, φόνευσες τον λαό σου· το σπέρμα των κακοποιών ουδέποτε θα ονομαστεί.
21 Ετοιμάστε σφαγή στα παιδιά του εξαιτίας τής ανομίας των πατέρων τους, για να μη σηκωθούν και κληρονομήσουν τη γη, και γεμίσουν το πρόσωπο της οικουμένης από πόλεις.
22 Επειδή, θα σηκωθώ εναντίον τους, λέει ο Κύριος των δυνάμεων· και θα εξαλείψω από τη Βαβυλώνα το όνομα, και το υπόλοιπο, και γιο, και εγγονό, λέει ο Κύριος·
23 και θα την κάνω κληρονομιά αχινών, και λίμνες νερών· και θα τη σαρώσω με το σάρωτρο της απώλειας, λέει ο Κύριος των δυνάμεων.
24 Ο Κύριος των δυνάμεων ορκίστηκε, λέγοντας: Όπως θέλησα, έτσι θα γίνει, εξάπαντος· και όπως αποφάσισα, έτσι θα μείνει,
25 να συντρίψω τον Ασσύριο στη γη μου, και να τον καταπατήσω επάνω στα βουνά μου· τότε, ο ζυγός του θα σηκωθεί απ’ αυτούς, και το φορτίο του θα αφαιρεθεί από τους ώμους τους.
26 Αυτή είναι η βουλή, που είναι αποφασισμένη ενάντια σε ολόκληρη τη γη· κι αυτό είναι το χέρι το απλωμένο επάνω σε όλα τα έθνη.
27 Επειδή, ο Κύριος των δυνάμεων αποφάσισε, και ποιος θα το αναιρέσει; Και το χέρι του απλώθηκε, και ποιος θα το αποστρέψει;
28 Κατά τον χρόνο που πέθανε ο βασιλιάς Άχαζ, έγινε τούτη η όραση:
29 Μη χαίρε, ολόκληρη η Παλαιστίνη, επειδή συντρίφτηκε η ράβδος εκείνου που σε πάταξε· για τον λόγο ότι, από τη ρίζα τού φιδιού θα βγει έχιδνα, και ο καρπός της θα είναι ένα φλογερό φίδι που πετάει.
30 Και οι πρωτότοκοι του φτωχού θα τραφούν, κι αυτοί που έχουν ανάγκη θα αναπαύονται με ασφάλεια· και θα θανατώσω τη ρίζα σου με πείνα, και θα φονεύσω το υπόλοιπό σου.
31 Ολόλυζε, ω πύλη, βόα, ω πόλη· χάθηκες, ω Παλαιστίνη ολόκληρη· επειδή, έρχεται καπνός από τον βορρά, και ούτε ένας δεν θα λείψει από την εκστράτευσή του, στους καθορισμένους καιρούς.
32 Και ποια απόκριση θα δοθεί στους πρεσβευτές των εθνών; Ότι ο Κύριος θεμελίωσε τη Σιών, και σ’ αυτήν θα ελπίζουν οι φτωχοί τού λαού του.
Επιστολή Ιωάννη Α’ 3 : 2 – 3
2 Αγαπητοί, τώρα είμαστε παιδιά τού Θεού· κι ακόμα δεν φανερώθηκε τι πρόκειται να είμαστε· γνωρίζουμε, όμως, ότι, όταν φανερωθεί, θα είμαστε όμοιοι μ’ αυτόν· επειδή θα τον δούμε καθώς είναι.
3 Και καθένας που έχει αυτή την ελπίδα επάνω σ’ αυτόν, αγνίζει τον εαυτό του, όπως εκείνος είναι αγνός.
Κατά Ματθαίον 10 : 37
37 Όποιος αγαπάει πατέρα ή μητέρα περισσότερο από μένα, δεν είναι άξιος για μένα· και όποιος αγαπάει γιο ή θυγατέρα περισσότερο από μένα, δεν είναι άξιος για μένα.
Επιστολή Ιωάννη Α’ 3 : 14
14 Εμείς γνωρίζουμε ότι έχουμε μεταβεί από τον θάνατο στη ζωή, επειδή αγαπάμε τους αδελφούς· εκείνος που δεν αγαπάει τον αδελφό του, μένει μέσα στον θάνατο.
Παροιμίαι 12 : 1
1 Όποιος αγαπάει παιδεία, αγαπάειγνώση· όποιος, όμως, μισεί τον έλεγχο, είναι άφρονας.
Προς Εβραίους 13 : 1 – 8
1 Η φιλαδελφία ας μένει·
2 μη ξεχνάτε τη φιλοξενία· επειδή, διαμέσου αυτής μερικοί φιλοξένησαν αγγέλους, μη γνωρίζοντας.
3 Να θυμάστε τούς φυλακισμένους, σαν να είστε φυλακισμένοι μαζί τους· τους ταλαιπωρούμενους, όπως κι εσείς που είστε μέσα σε σώμα.
4 Ο γάμος ας είναι τίμιος σε όλα, και το συζυγικό κρεβάτι αμόλυντο· τους πόρνους, όμως, και τους μοιχούς θα τους κρίνει ο Θεός.
5 Ο τρόπος σας ας είναι αφιλάργυρος· αρκείστε στα παρόντα· επειδή, αυτός είπε: «Δεν θα σε αφήσω ούτε θα σε εγκαταλείψω»·
6 ώστε, εμείς, παίρνοντας θάρρος, να λέμε: «Ο Κύριος είναι βοηθός μου, και δεν θα φοβηθώ, τι θα μου κάνει ο άνθρωπος».
7 Να θυμάστε τούς προεστώτες σας, που σας μίλησαν τον λόγο τού Θεού· των οποίων μιμείστε την πίστη, έχοντας μπροστά στα μάτια σας το αποτέλεσμα του πολιτεύματός τους.
8 Ο Ιησούς Χριστός είναι ο ίδιος χθες και σήμερα, και στους αιώνες.
Κατά Λουκάν 14 : 26
26 Αν κάποιος έρχεται σε μένα, και δεν μισεί τον πατέρα του, και τη μητέρα, και τη γυναίκα, και τα παιδιά, και τους αδελφούς, και τις αδελφές, ακόμα μάλιστα και τη δική του ζωή, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου.
Κατά Λουκάν 7 : 36 – 50
36 Και ένας από τους Φαρισαίους τον παρακαλούσε να φάει μαζί του· και μπαίνοντας μέσα στο σπίτι τού Φαρισαίου, κάθησε στο τραπέζι.
37 Και ξάφνου, μια γυναίκα στην πόλη, που ήταν αμαρτωλή, μαθαίνοντας ότι κάθεται στο τραπέζι στο σπίτι τού Φαρισαίου, έφερε ένα αλάβαστρο με μύρο·
38 και αφού στάθηκε πίσω, κοντά στα πόδια του, κλαίγοντας, άρχισε να βρέχει τα πόδια του με τα δάκρυα, και τα σκούπιζε με τις τρίχες τού κεφαλιού της, και καταφιλούσε τα πόδια του, και τα άλειφε με το μύρο.
39 Βλέποντας δε ο Φαρισαίος, αυτός που τον είχε καλέσει, είπε μέσα του, λέγοντας: Αυτός, αν ήταν προφήτης, θα γνώριζε ποια και τι λογής είναι η γυναίκα που τον αγγίζει, επειδή είναι αμαρτωλή.
40 Και ο Ιησούς, αποκρινόμενος, είπε σ’ αυτόν: Σίμωνα, έχω να σου πω κάτι. Και εκείνος λέει: Δάσκαλε, πες.
41 Κάποιος δανειστής είχε δύο χρεοφειλέτες· ο ένας χρωστούσε 500 δηνάρια, ενώ ο άλλος 50.
42 Και επειδή δεν είχαν να τα επιστρέψουν, τα χάρισε και στους δύο. Ποιος, λοιπόν, απ’ αυτούς, πες μου, θα τον αγαπήσει περισσότερο;
43 Και ο Σίμωνας, απαντώντας, είπε: Νομίζω ότι εκείνος στον οποίο χάρισε το περισσότερο. Και εκείνος είπε σ’ αυτόν: Σωστά έκρινες.
44 Και αφού στράφηκε στη γυναίκα, είπε στον Σίμωνα: Βλέπεις αυτή εδώ τη γυναίκα; Μπήκα μέσα στο σπίτι σου, νερό για τα πόδια μου δεν έδωσες· αυτή, όμως, με τα δάκρυά της έβρεξε τα πόδια μου, και με τις τρίχες τού κεφαλιού της τα σκούπισε.
45 Φίλημα δεν μου έδωσες· αυτή, όμως, από τη στιγμή που μπήκα μέσα, δεν σταμάτησε να καταφιλάει τα πόδια μου.
46 Με λάδι δεν άλειψες το κεφάλι μου· αυτή, όμως, άλειψε τα πόδια μου με μύρο.
47 Γι’ αυτό, σου λέω, συγχωρημένες είναι οι πολλές αμαρτίες της· επειδή, αγάπησε πολύ· σε όποιον, όμως, λίγο συγχωρείται, λίγο αγαπάει.
48 Και της είπε: Οι αμαρτίες σου είναι συγχωρημένες.
49 Και οι συγκαθήμενοι στο τραπέζι άρχισαν να λένε μέσα τους: Ποιος είναι αυτός που συγχωρεί και αμαρτίες;
50 Και στη γυναίκα είπε: Η πίστη σου σε έσωσε· πήγαινε σε ειρήνη.
Επιστολή Ιωάννη Α’ 2 : 15
15 Μη αγαπάτε τον κόσμο, ούτε αυτά που υπάρχουν μέσα στον κόσμο. Αν κάποιος αγαπάει τον κόσμο, η αγάπη τού Πατέρα δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτόν·
Leave a Reply