Αυτά είναι τα εδάφια της Βίβλου για τα οποία μιλάνε Σύνεση
Ιώβ 34 : 4
4 Ας διαλέξουμε για τον εαυτό μας κρίση· ας γνωρίσουμε ανάμεσά μας τι είναι το καλό.
Ψαλμοί 39 : 1
1 “Στον αρχιμουσικό
Ψαλμοί 112 : 5
5 Ο καλός άνθρωπος ελεεί και δανείζει· οικονομεί τα πράγματά του με κρίση.
Παροιμίαι 6 : 2
2 Κι αυτή δεν γνώριζε ότι εγώ τής είχα δώσει το σιτάρι, και το κρασί, και το λάδι, και είχα πληθύνει σ’ αυτή το ασήμι, και το χρυσάφι, με τα οποία κατασκεύασαν τον Βάαλ.
Παροιμίαι 8 : 12
12 Εγώ, η σοφία, κατοικώ μαζί με τη φρόνηση, και εφευρίσκω γνώση συνετών αποφάσεων.
Παροιμίαι 11 : 13
13 Ο σπερμολόγος περιφέρεται αποκαλύπτοντας μυστικά· εκείνος, όμως, που είναι πιστός στην ψυχή, κρύβει το πράγμα.
Παροιμίαι 11 : 15
15 Όποιος εγγυάται για άλλον, θα πάθει κακό· και όποιος μισεί την εγγύηση, είναι ασφαλής.
Παροιμίαι 11 : 29
29 Όποιος αναστατώνει την οικογένειά του, θα κληρονομήσει άνεμο· και ο άφρονας θα είναι δούλος στον φρόνιμο.
Παροιμίαι 12 : 8
8 Ο άνθρωπος εγκωμιάζεται σύμφωνα με τη σύνεσή του· ενώ ο διεστραμμένος στην καρδιά θα είναι σε καταφρόνηση.
Παροιμίαι 12 : 16
16 Ο άφρονας φανερώνει αμέσως την οργή του· ενώ ο φρόνιμος σκεπάζει το όνειδός του.
Παροιμίαι 12 : 23
23 Ο φρόνιμος άνθρωπος σκεπάζει γνώση· ενώ η καρδιά των αφρόνων διακηρύττει μωρία.
Παροιμίαι 13 : 16
16 Κάθε φρόνιμος ενεργεί με γνώση· ενώ ο άφρονας ξεσκεπάζει μωρία.
Παροιμίαι 14 : 8
8 Η σοφία τού φρόνιμου είναι να γνωρίζει τον δρόμο του· ενώ η μωρία των αφρόνων είναι αποπλάνηση.
Παροιμίαι 14 : 16
16 Ο σοφός φοβάται, και φεύγει από το κακό· ο άφρονας, όμως, προχωρεί και θρασύνεται.
Παροιμίαι 14 : 18
18 Οι άφρονες κληρονομούν μωρία· ενώ οι φρόνιμοι στεφανώνονται με σύνεση.
Παροιμίαι 15 : 5
5 Ο άφρονας καταφρονεί τη διδασκαλία τού πατέρα του· ενώ αυτός που φυλάττει τον έλεγχο, είναι φρόνιμος.
Παροιμίαι 15 : 22
22 Όπου δεν υπάρχει συμβούλιο, οι σκοποί ματαιώνονται· μέσα στο πλήθος, όμως, των συμβούλων στερεώνονται.
Παροιμίαι 16 : 21
21 Ο σοφός στην καρδιά θα ονομάζεται φρόνιμος· και η γλυκύτητα των χειλέων προσθέτει μάθηση.
Παροιμίαι 17 : 2
2 Ο φρόνιμος υπηρέτης θα εξουσιάζει επάνω σε έναν γιο ντροπής, και θα συμμοιραστεί την κληρονομιά ανάμεσα σε αδελφούς.
Παροιμίαι 17 : 18
18 Άνθρωπος χωρίς μυαλό δίνει το χέρι, και εγγυάται για τον φίλο του.
Παροιμίαι 18 : 16
16 Το δώρο τού ανθρώπου ανοίγει σ’ αυτόν τόπο, και τον φέρνει μπροστά στους μεγάλους.
Παροιμίαι 19 : 2
2 Ψυχή χωρίς γνώση σίγουρα δεν είναι καλό· και όποιος σπεύδει με τα πόδια, σκοντάφτει.
Παροιμίαι 20 : 5
5 Η βουλή μέσα στην καρδιά τού ανθρώπου είναι σαν τα βαθιά νερά· ο συνετός άνθρωπος, όμως, θα την ανασύρει.
Παροιμίαι 20 : 16
16 Πάρε το ιμάτιο εκείνου που εγγυάται για ξένον· και πάρε ενέχυρο απ’ αυτόν που εγγυάται για ξένα πράγματα.
Παροιμίαι 20 : 18
18 Οι σκοποί στερεώνονται με τη συμβουλή· και ύστερα από καλή σκέψη κάνε πόλεμο.
Παροιμίαι 21 : 5
5 Οι λογισμοί τού επιμελή οδηγούν σίγουρα σε αφθονία· του κάθε προπέτη, όμως, σίγουρα σε έλλειψη.
Παροιμίαι 21 : 20
20 Πολύτιμος θησαυρός και μύρα βρίσκονται στο σπίτι τού σοφού· ενώ ο άφρονας άνθρωπος τα κατασπαταλάει.
Leave a Reply