Αυτά είναι τα εδάφια της Βίβλου για τα οποία μιλάνε προχωρώντας μπροστά
Προς Φιλιππησίους 3 : 12 – 14
12 Όχι ότι έλαβα κιόλας το βραβείο ή έγινα ήδη τέλειος· τρέχω, όμως, πίσω απ’ αυτό, ίσως το αποκτήσω, για το οποίο και αποκτήθηκα από τον Ιησού Χριστό.
13 Αδελφοί, εγώ δεν στοχάζομαι τον εαυτό μου ότι το έχω αποκτήσει.
14 Αλλά, ένα πράγμα κάνω, λησμονώντας μεν όσα βρίσκονται πίσω, επεκτεινόμενος δε σε όσα βρίσκονται μπροστά, τρέχω προς τον σκοπό, για το βραβείο τής άνω κλήσης τού Θεού εν Χριστώ Ιησού.
Παροιμίαι 3 : 5 – 6
5 Έλπιζε στον Κύριο με όλη σου την καρδιά, και μη επιστηρίζεσαι στη σύνεσή σου·
6 σε όλους τους δρόμους σου γνώριζε αυτόν, κι αυτός θα διευθύνει τα βήματά σου.
Ησαΐας 43 : 1 – 28
1 Και τώρα, έτσι λέει ο Κύριος, ο δημιουργός σου, Ιακώβ, και ο πλάστης σου, Ισραήλ· Μη φοβάσαι· επειδή, εγώ σε λύτρωσα, σε κάλεσα με το όνομά σου· δικός μου είσαι.
2 Όταν διαβαίνεις μέσα από τα νερά, θα είμαι μαζί σου· και όταν περνάς μέσα από τα ποτάμια, δεν θα πλημμυρίζουν επάνω σου· όταν περπατάς μέσα από τη φωτιά, δεν θα καείς ούτε θα εξαφθεί φλόγα επάνω σου.
3 Επειδή, εγώ είμαι ο Κύριος ο Θεός σου, ο Άγιος του Ισραήλ, ο Σωτήρας σου· για αντίλυτρό σου έδωσα την Αίγυπτο· την Αιθιοπία και τη Σεβά, αντί για σένα.
4 Αφότου στάθηκες πολύτιμος στα μάτια μου, δοξάστηκες, και εγώ σε αγάπησα· και θα δώσω πολλούς ανθρώπους αντί για σένα, και λαούς αντί για το κεφάλι σου.
5 Μη φοβάσαι· επειδή, εγώ είμαι μαζί σου· από την ανατολή θα φέρω το σπέρμα σου, και από τη δύση θα σε συνάξω·
6 θα πω στον βορρά: Δώσε· και προς τον νότο: Μη εμποδίσεις· φέρε τους γιους μου από μακριά, και τις θυγατέρες μου από τα άκρα τής γης,
7 όλους όσους ονομάζονται με το όνομά μου· επειδή, τους δημιούργησα για τη δόξα μου· τους έπλασα και τους έκανα.
8 Βγάλε τον τυφλό λαό, παρόλο που έχει μάτια, και τον κουφό, παρόλο που έχει αυτιά.
9 Ας συγκεντρωθούν όλα τα έθνη, και ας συγκεντρωθούν όλοι οι λαοί· ποιος ανάμεσά τους το ανήγγειλε, και μας έδειξε τα προγενέστερα; Ας φέρουν τους μάρτυρές τους, και ας δικαιωθούν· ή, ας ακούσουν, και ας πουν: Αυτό είναι αληθινό.
10 Εσείς είστε μάρτυρές μου, λέει ο Κύριος, και ο δούλος μου, που έκλεξα, για να μάθετε και να πιστέψετε σε μένα, και να εννοήσετε ότι εγώ ο ίδιος είμαι· πριν από μένα άλλος Θεός δεν υπήρξε ούτε ύστερα από μένα θα υπάρχει.
11 Εγώ, εγώ είμαι ο Κύριος· και εκτός από μένα άλλος σωτήρας δεν υπάρχει.
12 Εγώ ανήγγειλα, και έσωσα, και έδειξα· και δεν στάθηκε σε σας ξένος θεός· κι εσείς είστε μάρτυρές μου, λέει ο Κύριος, και εγώ ο Θεός.
13 Και πριν γίνει η ημέρα, εγώ ήμουν ο ίδιος· και δεν υπάρχει αυτός που λυτρώνει από το χέρι μου· θα κάνω, και ποιος μπορεί να το εμποδίσει;
14 Έτσι λέει ο Κύριος, ο Λυτρωτής σας, ο Άγιος του Ισραήλ: Για σας έστειλα στη Βαβυλώνα, και κατέβαλα όλους τούς φυγάδες της, και τους Χαλδαίους, αυτούς που καυχώνταν στα πλοία.
15 Εγώ είμαι ο Κύριος, ο Άγιός σας, ο Ποιητής τού Ισραήλ, ο Βασιλιάς σας.
16 Έτσι λέει ο Κύριος, που έκανε δρόμο στη θάλασσα, και μονοπάτια στα δυνατά νερά·
17 που έβγαλε άμαξες, και άλογα, στρατό, και ρωμαλέους· όλα ξαπλώθηκαν κάτω μαζί, δεν σηκώθηκαν· αφανίστηκαν, έσβησαν σαν στουπί.
18 Μη θυμάστε τα προγενέστερα, και μη συλλογίζεστε τα παλιά.
19 Δέστε, εγώ θα κάνω ένα νέο πράγμα· τώρα θα ανατείλει· δεν θα το γνωρίσετε; Θα κάνω, σίγουρα, έναν δρόμο μέσα στην έρημο, ποταμούς μέσα στην άνυδρη γη.
20 Τα θηρία τού χωραφιού θα με δοξάσουν, τα τσακάλια, και οι στρουθοκάμηλοι· επειδή, δίνω νερά στην έρημο, ποταμούς στην άνυδρη γη, για να ποτίσω τον λαό μου, τον εκλεκτό μου.
21 Ο λαός, που έπλασα για τον εαυτό μου, θα διηγείται την αίνεσή μου.
22 Αλλ’ εσύ, Ιακώβ, δεν με επικαλέστηκες· αλλ’ εσύ, Ισραήλ, βαρέθηκες μαζί μου.
23 Δεν μου πρόσφερες τα αρνιά των ολοκαυτωμάτων σου ούτε με τίμησες με τις θυσίες σου. Εγώ δεν σε δούλωσα με προσφορές ούτε σε βάρυνα με θυμίαμα·
24 δεν αγόρασες με ασήμι αρωματικό καλάμι για μένα, ούτε με γέμισες από το πάχος των θυσιών σου· αλλά, με δούλωσες με τις αμαρτίες σου, με επιβάρυνες με τις ανομίες σου.
25 Εγώ, εγώ είμαι, ο οποίος εξαλείφω τις παραβάσεις σου για χάρη μου, και δεν θα θυμηθώ τις αμαρτίες σου.
26 Θύμησέ μου· ας κριθούμε μαζί· λέγε εσύ για να δικαιωθείς.
27 Ο προπάτοράς σου αμάρτησε, και οι δάσκαλοί σου ανόμησαν σε μένα.
28 Γι’ αυτό, θα κάνω τούς άρχοντες του αγιαστηρίου βέβηλους, και θα παραδώσω τον Ιακώβ σε κατάρα, και τον Ισραήλ σε ονειδισμούς.
Ησαΐας 43 : 18
18 Μη θυμάστε τα προγενέστερα, και μη συλλογίζεστε τα παλιά.
Έξοδος 14 : 15 – 16
15 Και ο Κύριος είπε στον Μωυσή: Τι βοάς σε μένα; Πες στους γιους Ισραήλ να ξεκινήσουν·
16 κι εσύ ύψωσε τη ράβδο σου, και έκτεινε το χέρι σου προς τη θάλασσα, και σχίσε τη θάλασσα στα δύο, και ας περάσουν οι γιοι Ισραήλ διαμέσου ξηράς στο μέσον της θάλασσας·
Προς Κορινθίους Β’ 5 : 17
17 Γι’ αυτό, αν κάποιος είναι εν Χριστώ, είναι καινούργιο κτίσμα· τα αρχαία πέρασαν, δέστε, τα πάντα έγιναν καινούργια.
Ψαλμοί 32 : 8
8 Εγώ θα σε συνετίσω, και θα σε διδάξω τον δρόμο, στον οποίο πρέπει να περπατάς· θα σε συμβουλεύω· επάνω σου θα είναι το μάτι μου.
Κατά Ιωάννην 5 : 8
8 Ο Ιησούς λέει σ’ αυτόν: Σήκω επάνω, πάρε το κρεβάτι σου, και περπάτα.
Επιστολή Ιωάννη Α’ 1 : 1 – 10
1 Εκείνο που ήταν από την αρχή, εκείνο που ακούσαμε, εκείνο που είδαμε με τα μάτια μας, εκείνο που τη θέα του κοιτάξαμε και τα χέρια μας ψηλάφησαν, για τον Λόγο τής ζωής,
2 (και η ζωή φανερώθηκε, και είδαμε και δίνουμε μαρτυρία και εξαγγέλλουμε σε σας την αιώνια ζωή, που ήταν προς τον Πατέρα και φανερώθηκε σε μας·)
3 εκείνο που είδαμε και ακούσαμε, εξαγγέλλουμε και σε σας, για να έχετε κι εσείς κοινωνία μαζί μας· και η δική μας, μάλιστα, κοινωνία είναι μαζί με τον Πατέρα και μαζί με τον Υιό του, τον Ιησού Χριστό.
4 Κι αυτά τα γράφουμε σε σας, ώστε η χαρά σας να είναι πλήρης.
5 Και αυτή είναι η υπόσχεση, την οποία ακούσαμε απ’ αυτόν και την αναγγέλλουμε σε σας, ότι: Ο Θεός είναι φως και σ’ αυτόν δεν υπάρχει κανένα σκοτάδι.
6 Αν πούμε ότι έχουμε κοινωνία μαζί του και περπατάμε στο σκοτάδι, λέμε ψέματα και δεν πράττουμε την αλήθεια.
7 Αν, όμως, περπατάμε μέσα στο φως, όπως αυτός είναι μέσα στο φως, έχουμε κοινωνία ο ένας με τον άλλον, και το αίμα τού Ιησού Χριστού, του Υιού του, μας καθαρίζει από κάθε αμαρτία.
8 Αν πούμε ότι δεν έχουμε αμαρτία, εξαπατούμε τον εαυτό μας και η αλήθεια δεν υπάρχει μέσα μας.
9 Αν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, ο Θεός είναι πιστός και δίκαιος ώστε να συγχωρήσει σε μας τις αμαρτίες, και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία.
10 Αν πούμε ότι δεν αμαρτήσαμε, κάνουμε αυτόν ψεύτη και ο λόγος του δεν υπάρχει μέσα μας.
Προς Κορινθίους Β’ 5 : 1 – 21
1 Ξέρουμε, βέβαια, ότι, αν η επίγεια οικία τού σκηνώματός μας χαλάσει, έχουμε από τον Θεό οικοδομή, οικία αχειροποίητη, αιώνια, στους ουρανούς.
2 Επειδή, σε τούτο στενάζουμε, επιποθώντας να φορέσουμε ως ένδυμα το ουράνιο κατοικητήριό μας·
3 αν και, μόλις το ντυθούμε, δεν θα βρεθούμε γυμνοί·
4 επειδή, όσοι είμαστε μέσα σε τούτο το σκήνωμα, στενάζουμε κάτω από το βάρος του· για τον λόγο ότι, θέλουμε όχι να ξεντυθούμε, αλλά να φορέσουμε ένδυμα, ώστε το θνητό να καταβροχθιστεί από τη ζωή.
5 Και εκείνος που μας έπλασε γι’ αυτό τον σκοπό, είναι ο Θεός, ο οποίος και μας έδωσε τον αρραβώνα τού Πνεύματος.
6 Έχοντας, λοιπόν, πάντοτε το θάρρος, και ξέροντας, ότι ενόσω κατοικούμε μέσα στο σώμα, κατοικούμε μακριά από τον Κύριο·
7 (επειδή, περπατάμε με βάση την πίστη, όχι με βάση τα όσα βλέπουμε)·
8 έχουμε, όμως, θάρρος, και επιθυμούμε να αναχωρήσουμε μάλλον από το σώμα, και να κατοικήσουμε κοντά στον Κύριο.
9 Γι’ αυτό και φιλοτιμούμαστε, είτε κατοικώντας στο σώμα είτε αναχωρώντας απ’ αυτό, να είμαστε ευάρεστοι σ’ αυτόν.
10 Επειδή, πρέπει όλοι να εμφανιστούμε μπροστά στο βήμα τού Χριστού, ώστε κάθε ένας να ανταμειφθεί σύμφωνα με εκείνα που έπραξε διαμέσου τού σώματος, είτε αγαθό είτε κακό.
11 Ξέροντας, λοιπόν, τον φόβο τού Κυρίου, πείθουμε μεν τους ανθρώπους, στον Θεό, όμως, είμαστε φανεροί· ελπίζω, μάλιστα, ότι και στις συνειδήσεις σας είμαστε φανεροί.
12 Επειδή, δεν συνιστούμε πάλι τον εαυτό μας σε σας, αλλά σας δίνουμε αφορμή καύχησης για μας, για να έχετε λόγο απέναντι σ’ εκείνους που καυχώνται με το πρόσωπο, και όχι με την καρδιά.
13 Επειδή, είτε είμαστε έξω του εαυτού μας, είμαστε για τον Θεό, είτε σωφρονούμε, σωφρονούμε για σας.
14 Δεδομένου ότι, η αγάπη τού Χριστού μάς συσφίγγει· επειδή, κρίνουμε τούτο, ότι, αν ένας πέθανε για χάρη όλων, επομένως όλοι πέθαναν·
15 και πέθανε για χάρη όλων, ώστε αυτοί που ζουν, να μη ζουν πλέον για τον εαυτό τους, αλλά γι’ αυτόν που πέθανε και αναστήθηκε για χάρη τους.
16 Ώστε, εμείς, από τώρα πλέον, δεν γνωρίζουμε κατά σάρκα κανέναν· παρόλο που και γνωρίσαμε κατά σάρκα τον Χριστό, αλλά τώρα πλέον δεν γνωρίζουμε.
17 Γι’ αυτό, αν κάποιος είναι εν Χριστώ, είναι καινούργιο κτίσμα· τα αρχαία πέρασαν, δέστε, τα πάντα έγιναν καινούργια.
18 Τα πάντα, όμως, είναι από τον Θεό, που μας συμφιλίωσε με τον εαυτό του, διαμέσου τού Ιησού Χριστού, και έδωσε σε μας τη διακονία τής συμφιλίωσης·
19 δηλαδή, ότι ο Θεός ήταν που συμφιλίωνε τον κόσμο με τον εαυτό του, διαμέσου τού Χριστού, μη λογαριάζοντας σ’ αυτούς τα πταίσματά τους· και εμπιστεύθηκε σε μας τον λόγο τής συμφιλίωσης.
20 Είμαστε, λοιπόν, πρεσβευτές υπέρ τού Χριστού, ωσάν ο Θεός να σας παρακαλούσε μεταχειριζόμενους εμάς· δεόμαστε, λοιπόν, υπέρ τού Χριστού, συμφιλιωθείτε με τον Θεό.
21 Επειδή, εκείνον που δεν γνώρισε αμαρτία, τον έκανε για χάρη μας αμαρτία, για να γίνουμε εμείς δικαιοσύνη τού Θεού διαμέσου αυτού.
Leave a Reply