Αυτά είναι τα εδάφια της Βίβλου για τα οποία μιλάνε εταιρική προσευχή
Κατά Ματθαίον 18 : 19 – 20
19 Σας λέω ξανά ότι, αν δύο από σας συμφωνήσουν επάνω στη γη, για κάθε πράγμα, για το οποίο θα έκαναν αίτηση, θα γίνει σ’ αυτούς από τον Πατέρα μου, που είναι στους ουρανούς.
20 Επειδή, όπου είναι δύο ή τρεις συγκεντρωμένοι στο όνομά μου, εκεί είμαι εγώ ανάμεσά τους.
Πράξεις Αποστόλων 2 : 42
42 Και έμεναν σταθερά στη διδασκαλία των αποστόλων, και στην κοινωνία, και στην κοπή τού άρτου και στις προσευχές.
Πράξεις Αποστόλων 1 : 14
14 Όλοι αυτοί προσκαρτερούσαν με μια ψυχή στην προσευχή και τη δέηση, μαζί με τις γυναίκες και τη Μαρία, τη μητέρα τού Ιησού, και μαζί με τους αδελφούς του.
Πράξεις Αποστόλων 12 : 5 – 18
5 Ο μεν Πέτρος φυλασσόταν, λοιπόν, μέσα στη φυλακή· όμως, από την εκκλησία γινόταν γι’ αυτόν ακατάπαυστη προσευχή προς τον Θεό.
6 Και όταν ο Ηρώδης επρόκειτο να τον παραστήσει, τη νύχτα εκείνη ο Πέτρος κοιμόταν ανάμεσα σε δύο στρατιώτες, δεμένος με δύο αλυσίδες, και φύλακες, μπροστά από τη θύρα, φύλαγαν το δεσμωτήριο.
7 Και τότε! ένας άγγελος του Κυρίου ήρθε ξαφνικά, και μέσα στο οίκημα έλαμψε φως· και αφού χτύπησε το πλευρό τού Πέτρου, τον ξύπνησε, λέγοντας: Σήκω γρήγορα. Και οι αλυσίδες του έπεσαν από τα χέρια του.
8 Και ο άγγελος του είπε: Ζώσου, και βάλε τα σανδάλια σου· και έκανε έτσι. Και του λέει: Φόρεσε το ιμάτιό σου, και ακολούθα με.
9 Και αφού βγήκε έξω, τον ακολουθούσε, και δεν ήξερε ότι αυτό που γίνεται διαμέσου τού αγγέλου ήταν αληθινό, αλλά νόμιζε ότι βλέπει όραμα.
10 Και αφού πέρασαν την πρώτη και τη δεύτερη φρουρά, ήρθαν στη σιδερένια πύλη, που οδηγεί στην πόλη, η οποία ανοίχτηκε σ’ αυτούς από μόνη της· και όταν βγήκαν, πέρασαν έναν δρόμο· και ο άγγελος αναχώρησε απ’ αυτόν αμέσως.
11 Και ο Πέτρος, όταν ήρθε στον εαυτό του, είπε: Τώρα γνωρίζω, πραγματικά, ότι, ο Κύριος εξαπέστειλε τον άγγελό του, και με ελευθέρωσε από το χέρι τού Ηρώδη, και όλη την ελπίδα τού λαού των Ιουδαίων.
12 Και αφού σκέφθηκε, ήρθε στο σπίτι τής Μαρίας, της μητέρας τού Ιωάννη, που αποκαλείται Μάρκος, όπου ήσαν συγκεντρωμένοι αρκετοί και προσεύχονταν.
13 Και όταν ο Πέτρος χτύπησε δυνατά τη θύρα τού προαυλίου, μια υπηρέτρια, που ονομαζόταν Ρόδη, πλησίασε κοντά για να ακούσει·
14 και επειδή γνώρισε τη φωνή τού Πέτρου, από τη χαρά της, δεν άνοιξε την πύλη, αλλά έτρεξε και ανήγγειλε, ότι: Ο Πέτρος στέκεται μπροστά από την πύλη.
15 Και εκείνοι είπαν σ’ αυτήν: Παραφρονείς· εκείνη, όμως, ισχυριζόταν επίμονα ότι έτσι έχει το πράγμα. Και εκείνοι έλεγαν: Είναι ο άγγελός του.
16 Ο Πέτρος, όμως, επέμενε χτυπώντας δυνατά· και όταν άνοιξαν, τον είδαν και εκπλάγηκαν.
17 Και αφού έσεισε το χέρι του για να σιωπήσουν, τους διηγήθηκε πώς ο Κύριος τον έβγαλε από τη φυλακή· και είπε: Αναγγείλτε τα αυτά στον Ιάκωβο και στους αδελφούς. Και βγαίνοντας έξω, πήγε σε έναν άλλο τόπο.
18 Αφού δε ξημέρωσε, υπήρξε όχι λίγη ταραχή ανάμεσα στους στρατιώτες, τι άραγε να έγινε ο Πέτρος.
Πράξεις Αποστόλων 4 : 24 – 31
24 Και εκείνοι, καθώς τα άκουσαν, ύψωσαν τη φωνή τους προς τον Θεό ως μια ψυχή, και είπαν: Δέσποτα, εσύ είσαι ο Θεός, που έκανες τον ουρανό και τη γη και τη θάλασσα, και όλα όσα είναι μέσα σ’αυτά·
25 ο οποίος είπες με το στόμα τού Δαβίδ τού δούλου σου: «Γιατί φρύαξαν τα έθνη, και οι λαοί μελέτησαν μάταια;
26 Παραστάθηκαν οι βασιλιάδες τής γης, και οι άρχοντες συγκεντρώθηκαν μαζί ενάντια στον Κύριο, και ενάντια στον Χριστό του».
27 Επειδή, στ’ αλήθεια, συγκεντρώθηκαν ενάντια στον άγιο παίδα σου, τον Ιησού -αυτόν που έχρισες- και ο Ηρώδης, και ο Πόντιος Πιλάτος, μαζί με τα έθνη και τους λαούς τού Ισραήλ,
28 για να κάνουν όσα το χέρι σου και η βουλή σου προόρισε να γίνουν.
29 Και τώρα, Κύριε, δες στις απειλές τους, και δώσε στους δούλους σου να μιλούν τον λόγο σου με κάθε παρρησία,
30 εκτείνοντας το χέρι σου σε θεραπεία, και σημεία και τέρατα που να γίνονται διαμέσου τού ονόματος του αγίου παιδός σου, του Ιησού.
31 Ύστερα δε από τη δέησή τους, σείστηκε ο τόπος όπου ήσαν συγκεντρωμένοι· και όλοι έγιναν πλήρεις από το Άγιο Πνεύμα, και μιλούσαν τον λόγο τού Θεού με παρρησία.
Προς Θεσσαλονικείς Β’ 1 : 1 – 12
1 Ο ΠΑΥΛΟΣ και ο Σιλουανός και ο Τιμόθεος προς την εκκλησία των Θεσσαλονικέων, που είναι σε ενότητα με τον Πατέρα μας Θεό, και τον Κύριο Ιησού Χριστό·
2 είθε να είναι σε σας χάρη και ειρήνη από τον Πατέρα μας Θεό, και τον Κύριο Ιησού Χριστό.
3 Οφείλουμε να ευχαριστούμε πάντοτε τον Θεό για σας, αδελφοί, όπως είναι άξιο, επειδή υπεραυξάνει η πίστη σας, και πλεονάζει η αγάπη τού καθενός ξεχωριστά, όλων σας, του ενός προς τον άλλον·
4 ώστε εμείς οι ίδιοι καυχώμαστε για σας στις εκκλησίες τού Θεού, για την υπομονή σας και την πίστη μέσα σε όλους τούς διωγμούς σας και τις θλίψεις που υποφέρετε·
5 που είναι ένδειξη της δίκαιης κρίσης τού Θεού για να αξιωθείτε τής βασιλείας τού Θεού, χάρη τής οποίας και πάσχετε.
6 Επειδή, είναι δίκαιο μπροστά στον Θεό να ανταποδώσει θλίψη σε όσους σας θλίβουν·
7 σε σας, όμως, που θλίβεστε, άνεση μαζί μας, όταν ο Κύριος Ιησούς αποκαλυφθεί από τον ουρανό μαζί με τους αγγέλους τής δύναμής του,
8 μέσα σε φλόγα φωτιάς, κάνοντας εκδίκηση σ’ αυτούς που δεν γνωρίζουν τον Θεό, και σ’ αυτούς που δεν υπακούν στο ευαγγέλιο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού·
9 οι οποίοι θα τιμωρηθούν με αιώνιο όλεθρο από το πρόσωπο του Κυρίου, και από τη δόξα τής δύναμής του,
10 όταν έρθει να ενδοξαστεί ανάμεσα στους αγίους του, και να θαυμαστεί ανάμεσα σε όλους που τον πιστεύουν, (επειδή, εσείς πιστέψατε στη μαρτυρία μας), κατά την ημέρα εκείνη.
11 Για το οποίο και προσευχόμαστε πάντοτε για σας, για να σας κάνει ο Θεός μας αντάξιους της κλήσης του, και να εκπληρώσει κάθε ευδοκία αγαθοσύνης, και το έργο τής πίστης με δύναμη·
12 για να ενδοξαστεί το όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού σε σας, κι εσείς σ’ αυτόν, σύμφωνα με τη χάρη τού Θεού μας και Κυρίου Ιησού Χριστού.
Προς Κορινθίους Β’ 1 : 11
11 Ενώ κι εσείς συνεργείτε για μας με τη δέηση, για να γίνει ευχαριστία για μας από πολλά πρόσωπα, με πολλούς τρόπους, για το χάρισμα που δόθηκε σε μας.
Νεεμίας 9 : 1 – 38
1 Και την 24η ημέρα αυτού τού μήνα οι γιοι Ισραήλ συγκεντρώθηκαν με νηστεία, και με σάκους, και με χώμα επάνω τους.
2 Και χωρίστηκε το σπέρμα τού Ισραήλ από όλους τούς ξένους· και αφού στάθηκαν όρθιοι, εξομολογήθηκαν τις αμαρτίες τους, και τις ανομίες των πατέρων τους.
3 Και καθώς στάθηκαν όρθιοι στον τόπο τους, διάβασαν στο βιβλίο τού νόμου τού Κυρίου τού Θεού τους, για ένα τέταρτο της ημέρας· και για ένα τέταρτο εξομολογούνταν, και προσκυνούσαν τον Κύριο τον Θεό τους.
4 Τότε σηκώθηκε επάνω στο βήμα των Λευιτών ο Ιησούς, και ο Βανί, ο Καδμιήλ, ο Σεβανίας, ο Βουννί, ο Σερεβίας, ο Βανί, και ο Χανανί, και αναβόησαν με δυνατή φωνή στον Κύριο τον Θεό τους.
5 Και οι Λευίτες, ο Ιησούς, και ο Καδμιήλ, ο Βανί, ο Ασαβνίας, ο Σερεβίας, ο Ωδίας, ο Σεβανίας, και ο Πεθαϊα, είπαν: Σηκωθείτε, ευλογήστε τον Κύριο τον Θεό σας, από τον αιώνα μέχρι τον αιώνα· και ας είναι, Θεέ, ευλογημένο το ένδοξό σου όνομα, που είναι πιο
6 Εσύ αυτός είσαι ο μόνος Κύριος· εσύ δημιούργησες τον ουρανό, τους ουρανούς των ουρανών, και ολόκληρη τη στρατιά τους, τη γη, και όλα όσα είναι επάνω σ’ αυτή, τις θάλασσες, και όλα όσα είναι μέσα σ’ αυτές, κι εσύ ζωοποιείς όλα αυτά· κι εσένα προσκυνούν οι
7 Εσύ είσαι ο Κύριος ο Θεός, που διάλεξες τον Άβραμ, και τον έβγαλες από την Ουρ των Χαλδαίων, και του έδωσες το όνομα Αβραάμ·
8 και βρήκες την καρδιά του πιστή μπροστά σου, και έκανες σ’ αυτόν διαθήκη, ότι θα δώσεις τη γη των Χαναναίων, των Χετταίων, των Αμορραίων, και των Φερεζαίων, και των Ιεβουσαίων, και των Γεργεσαίων, ότι θα τη δώσεις στο σπέρμα του· και εκτέλεσες τα λόγια σο
9 Και είδες τη θλίψη των πατέρων μας στην Αίγυπτο, και άκουσες την κραυγή τους στην Ερυθρά Θάλασσα·
10 και έδειξες σημεία και τέρατα ενάντια στον Φαραώ, και ενάντια σε όλους τους δούλους του, και ενάντια σε ολόκληρο τον λαό τής γης του· επειδή, γνώρισες ότι υπερηφανεύθηκαν εναντίον τους. Και έκανες στον εαυτό σου όνομα, όπως τη σημερινή ημέρα.
11 Και έσχισες στα δύο τη θάλασσα μπροστά τους, και διάβηκαν διαμέσου ξηράς στο μέσον τής θάλασσας· κι εκείνους που τους καταδίωκαν, τους έρριξες στα βάθη, σαν πέτρα σε δυνατά νερά·
12 και τους οδήγησες την ημέρα με στύλο νεφέλης, και τη νύχτα με στύλο φωτιάς, για να φωτίζεις σ’ αυτούς τον δρόμο, από τον οποίο επρόκειτο να περάσουν.
13 Και κατέβηκες επάνω στο βουνό Σινά, και μίλησες μαζί τους από τον ουρανό, και τους έδωσες ευθείες κρίσεις, και αληθινούς νόμους, διατάγματα και αγαθές εντολές·
14 και το άγιο σάββατό σου το έκανες σ’ αυτούς γνωστό, και τους πρόσταξες εντολές, και διατάγματα, και νόμους, διαμέσου τού Μωυσή, του δούλου σου.
15 Και στην πείνα τους, έδωσες σ’ αυτούς ψωμί από τον ουρανό, και στη δίψα τους, έβγαλες σ’ αυτούς νερό από πέτρα· και τους είπες να μπουν για να κληρονομήσουν τη γη, για την οποία ύψωσες το χέρι σου ότι θα τη δώσεις σ’ αυτούς.
16 Εκείνοι, όμως, και οι πατέρες μας υπερηφανεύθηκαν, και σκλήρυναν τον τράχηλό τους, και δεν υπάκουσαν στις εντολές σου·
17 κι αρνήθηκαν να υπακούσουν και δεν θυμήθηκαν τα θαυμάσιά σου, που έκανες σ’ αυτούς· αλλά, σκλήρυναν τον τράχηλό τους, και στην αποστασία τους διόρισαν αρχηγό για να επιστρέψουν στη δουλεία τους. Αλλ’ εσύ είσαι Θεός συγχωρητικός, ελεήμονας και οικτίρμονας,
18 Μάλιστα, όταν έκαναν για τον εαυτό τους χωνευτό μοσχάρι, και είπαν: Αυτός είναι ο Θεός σου, που σε ανέβασε από την Αίγυπτο, και έπραξαν μεγάλους παροργισμούς·
19 εσύ, όμως, στους μεγάλους σου οικτιρμούς, δεν τους εγκατέλειψες στην έρημο· ο στύλος τής νεφέλης δεν ξέκλινε απ’ αυτούς την ημέρα, για να τους οδηγεί στον δρόμο, ούτε ο στύλος τής φωτιάς τη νύχτα, για να φωτίζει σ’ αυτούς, και τον δρόμο από τον οποίο επρό
20 Και τους έδωσες το αγαθό σου πνεύμα, για να τους συνετίζει· και δεν τους στέρησες το μάννα σου από το στόμα τους, και τους έδωσες και νερό στη δίψα τους.
21 Και τους έθρεψες 40 χρόνια στην έρημο· δεν τους έλειψε τίποτε· τα ιμάτιά τους δεν πάλιωσαν, και τα πόδια τους δεν πρήστηκαν.
22 Και τους έδωσες βασίλεια και λαούς, και τα διαμοίρασες σ’ αυτούς για μερίδες· και κληρονόμησαν τη γη τού Σηών, και τη γη τού βασιλιά τής Εσεβών, και τη γη τού Ωγ, του βασιλιά τής Βασάν.
23 Και πλήθυνες τους γιους τους όπως τα αστέρια τού ουρανού· και τους έφερες στη γη, στην οποία είπες στους πατέρες τους να μπουν μέσα, για να την κληρονομήσουν.
24 Και οι γιοι τους μπήκαν μέσα και κληρονόμησαν τη γη· και υπέταξες μπροστά τους τούς κατοίκους τής γης, τους Χαναναίους, και τους παρέδωσες στα χέρια τους, και τους βασιλιάδες τους, και τους λαούς τής γης, για να κάνουν σ’ αυτούς σύμφωνα με τη θέλησή τους.
25 Και κυρίευσαν ισχυρές πόλεις, και εύφορη γη, και κληρονόμησαν σπίτια γεμάτα από όλα τα αγαθά, πηγάδια ανοιγμένα, αμπελώνες και ελαιώνες, και καρποφόρα δέντρα σε αφθονία· και έφαγαν και χόρτασαν, και πάχυναν και απόλαυσαν, μέσα στη μεγάλη σου αγαθότητα.
26 Και απείθησαν και επαναστάτησαν εναντίον σου, και έρριξαν τον νόμο σου πίσω από τις πλάτες τους, και φόνευσαν τους προφήτες σου, που διαμαρτύρονταν εναντίον τους, για να τους κάνουν να επιστρέψουν σε σένα, και έπραξαν μεγάλους παροργισμούς.
27 Γι’ αυτό, τους παρέδωσες στο χέρι αυτών που τους έθλιψαν και τους κατέθλιψαν· και στον καιρό τής θλίψης τους, αναβόησαν σε σένα, κι εσύ τους εισάκουσες από τον ουρανό· και σύμφωνα με τους πολλούς οικτιρμούς σου έδωσες σ’ αυτούς σωτήρες, και τους έσωσαν απ
28 Αλλά, αφού αναπαύθηκαν, στράφηκαν στο να πράττουν πονηρά μπροστά σου· γι’ αυτό, τους εγκατέλειψες στο χέρι των εχθρών τους, και τους εξουσίασαν· όταν, όμως, επέστρεψαν, και αναβόησαν σε σένα, εσύ τους εισάκουσες από τον ουρανό· και πολλές φορές τους ελευθ
29 Και διαμαρτυρήθηκες εναντίον τους, για να τους κάνεις να επιστρέψουν στον νόμο σου· όμως, αυτοί υπερηφανεύθηκαν, και δεν υπάκουσαν στις εντολές σου, αλλά αμάρτησαν στις κρίσεις σου, τις οποίες, αν κάποιος τις εκτελεί, θα ζήσει διαμέσου αυτών· και έστρεψαν
30 Και όμως, πολλά χρόνια τούς υπέμεινες και διαμαρτυρήθηκες εναντίον τους, διαμέσου τού πνεύματός σου, διαμέσου των προφητών σου· αλλά, δεν έδωσαν ακρόαση· γι’ αυτό, τους παρέδωσες στο χέρι τών λαών τών τόπων.
31 Όμως, εξαιτίας των πολλών οικτιρμών σου δεν τους συντέλεσες ούτε τους εγκατέλειψες· επειδή, είσαι Θεός οικτίρμονας και ελεήμονας.
32 Τώρα, λοιπόν, Θεέ μας, ο μεγάλος, ο ισχυρός και φοβερός Θεός, που φυλάττεις τη διαθήκη και το έλεος, ας μη φανεί μικρή μπροστά σου όλη η θλίψη, που μας βρήκε, τους βασιλιάδες μας, τους άρχοντές μας, και τους ιερείς μας, και τους προφήτες μας, και τους πατ
33 Είσαι, βέβαια, δίκαιος σε όλα όσα ήρθαν επάνω μας· επειδή, εσύ μεν έκανες αλήθεια, εμείς όμως ασεβήσαμε.
34 Και οι βασιλιάδες μας, οι άρχοντές μας, οι ιερείς μας, και οι πατέρες μας, δεν φύλαξαν τον νόμο σου, και δεν έδωσαν προσοχή στις εντολές σου, και στα μαρτύριά σου, με τα οποία διαμαρτυρήθηκες εναντίον τους.
35 Επειδή, αυτοί, στη βασιλεία τους, και στη μεγάλη σου αγαθοσύνη, που έδωσες σ’ αυτούς, στην πλατιά και εύφορη γη, που τους έδωσες, δεν σε δούλεψαν ούτε στράφηκαν μακριά από τα πονηρά τους έργα.
36 Δες, δούλοι είμαστε αυτή την ημέρα· μέσα στη γη, που έδωσες στους πατέρες μας, για να τρώνε τον καρπό της και τα αγαθά της, δες, δούλοι είμαστε επάνω σ’ αυτή·
37 κι αυτή δίνει μεγάλη αφθονία στους βασιλιάδες, που επέβαλες επάνω μας εξαιτίας των αμαρτιών μας· και κατεξουσιάζουν επάνω στα σώματά μας, κι επάνω στα κτήνη μας, σύμφωνα με την αρέσκειά τους· και είμαστε σε μεγάλη θλίψη.
38 Γι’ αυτό, εξαιτίας όλων αυτών, εμείς κάνουμε μια πιστή συνθήκη, και τη γράφουμε· και την επισφραγίζουν οι άρχοντές μας, οι Λευίτες μας, και οι ιερείς μας.
Προς Γαλάτας 6 : 2
2 Βαστάζετε ο ένας τα βάρη τού άλλου, και εκπληρώστε έτσι τον νόμο τού Χριστού.
Ιωνάς 3 : 1 – 10
1 ΚΑΙ έγινε λόγος τού Κυρίου στον Ιωνά για δεύτερη φορά, λέγοντας:
2 Σήκω, πήγαινε στη Νινευή, τη μεγάλη πόλη, και κήρυξε σ’ αυτή το κήρυγμα, που εγώ μιλάω σε σένα.
3 Και ο Ιωνάς σηκώθηκε, και πήγε στη Νινευή, σύμφωνα με τον λόγο τού Κυρίου. Η Νινευή ήταν μια υπερβολικά μεγάλη πόλη, έκτασης δρόμου τριών ημερών.
4 Και ο Ιωνάς άρχισε να περνάει μέσα από την πόλη δρόμον μιας ημέρας, και κήρυξε, και είπε: Ακόμα 40 ημέρες, και η Νινευή θα καταστραφεί.
5 Και οι άνδρες τής Νινευή πίστεψαν στον Θεό, και κήρυξαν νηστεία, και ντύθηκαν σάκους, από τον πιο μεγάλο ανάμεσά τους μέχρι τον πιο μικρό απ’ αυτούς·
6 επειδή, ο λόγος είχε φτάσει στον βασιλιά τής Νινευή, και σηκώθηκε από τον θρόνο του, και έβγαλε από πάνω του τη στολή του, και σκεπάστηκε με σάκο, και κάθησε επάνω σε στάχτη.
7 Και διακηρύχθηκε και γνωστοποιήθηκε στη Νινευή, με ψήφισμα του βασιλιά και των μεγιστάνων του, και ειπώθηκε: Οι άνθρωποι και τα κτήνη, τα βόδια και τα πρόβατα, να μη γευτούν τίποτε· ούτε να βοσκήσουν ούτε να πιουν νερό·
8 αλλά, άνθρωπος και κτήνος να σκεπαστούν με σάκους, και να φωνάξουν στον Θεό δυνατά· και ας επιστρέψουν κάθε ένας από τον πονηρό του δρόμο, και από την αδικία που είναι στα χέρια τους.
9 Ποιος ξέρει αν ο Θεός επιστρέψει και μεταμεληθεί, και επιστρέψει από την οργή τού θυμού του, και δεν χαθούμε;
10 Και ο Θεός είδε τα έργα τους, ότι απέστρεψαν από τον πονηρό τους δρόμο· και ο Θεός μεταμελήθηκε για το κακό, που είχε πει να κάνει σ’ αυτούς· και δεν το έκανε.
Κατά Ματθαίον 6 : 5 – 6
5 Και όταν προσεύχεσαι, να μη είσαι σαν τους υποκριτές· επειδή, αρέσκονται να προσεύχονται όρθιοι στις συναγωγές και στις γωνίες των πλατειών, για να φανούν στους ανθρώπους· σας διαβεβαιώνω ότι, έχουν ήδη τον μισθό τους·
6 εσύ, όμως, όταν προσεύχεσαι, μπες μέσα στο ταμείο σου, και, αφού θα έχεις κλείσει την πόρτα σου, προσευχήσου στον Πατέρα σου που είναι στον κρυφό χώρο· και ο Πατέρας σου που βλέπει στον κρυφό χώρο, θα σου ανταποδώσει στα φανερά.
Προς Κολοσσαείς 1 : 1 – 29
1 Ο ΠΑΥΛΟΣ, απόστολος του Ιησού Χριστού με το θέλημα του Θεού, και ο αδελφός Τιμόθεος,
2 προς τους αγίους και πιστούς αδελφούς εν Χριστώ, που είναι στις Κολοσσές· είθε να είναι χάρη σε σας και ειρήνη από τον Πατέρα μας Θεό, και τον Κύριο Ιησού Χριστό.
3 Ευχαριστούμε τον Θεό και Πατέρα τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, καθώς προσευχόμαστε πάντοτε για σας,
4 όταν ακούσαμε την πίστη σας στον Ιησού Χριστό, και την αγάπη σε όλους τούς αγίους,
5 για την ελπίδα που είναι για σας αποταμιευμένη στους ουρανούς· την οποία από πριν ακούσατε στον λόγο τής αλήθειας τού ευαγγελίου,
6 το οποίο ήρθε σε σας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο· και καρποφορεί, όπως και σε σας, από την ημέρα που ακούσατε και γνωρίσατε τη χάρη τού Θεού αληθινά·
7 καθώς και μάθατε από τον Επαφρά, τον αγαπητό σύνδουλό μας, που είναι για σας πιστός διάκονος του Χριστού·
8 ο οποίος και φανέρωσε σε μας την αγάπη σας, που δίνεται από το Πνεύμα.
9 Γι’ αυτό κι εμείς, από την ημέρα που το ακούσαμε, δεν παύουμε να προσευχόμαστε για σας, και να δεόμαστε να γίνετε πλήρεις από την επίγνωση του θελήματός του με κάθε σοφία και πνευματική σύνεση·
10 για να περπατήσετε αντάξια στον Κύριο, ευαρεστώντας σε όλα, καρποφορώντας σε κάθε έργο αγαθό, και αυξανόμενοι στην επίγνωση του Θεού.
11 Καθώς ενδυναμώνεστε με κάθε δύναμη σύμφωνα με την κυριαρχική εξουσία τής δόξας του, σε κάθε υπομονή και μακροθυμία με χαρά·
12 ευχαριστώντας τον Πατέρα, που μας έκανε άξιους της μερίδας τού κλήρου των αγίων μέσα στο φως·
13 ο οποίος μας ελευθέρωσε από την εξουσία τού σκότους, και μας μετέφερε στη βασιλεία τού αγαπητού Υιού του·
14 στον οποίο έχουμε την απολύτρωση διαμέσου τού αίματός του, την άφεση των αμαρτιών·
15 ο οποίος είναι εικόνα τού αόρατου Θεού, πρωτότοκος κάθε κτίσης·
16 επειδή, διαμέσου αυτού κτίστηκαν τα πάντα, αυτά που είναι μέσα στους ουρανούς κι αυτά που είναι επάνω στη γη, τα ορατά και τα αόρατα, είτε θρόνοι είτε κυριότητες είτε αρχές είτε εξουσίες, τα πάντα κτίστηκαν διαμέσου αυτού και γι’ αυτόν·
17 κι αυτός είναι πριν από όλα, και όλα συντηρούνται διαμέσου αυτού·
18 κι αυτός είναι η κεφαλή τού σώματος, της εκκλησίας· ο οποίος είναι αρχή, πρωτότοκος από τους νεκρούς, για να γίνει αυτός πρωτεύων σε όλα.
19 Επειδή, ο Πατέρας ευδόκησε μέσα σ’ αυτόν να κατοικήσει ολόκληρο το πλήρωμα,
20 και διαμέσου αυτού, να συμφιλιώσει τα πάντα με τον εαυτό του, αφού ειρηνοποίησε διαμέσου τού αίματος του σταυρού του, διαμέσου αυτού, είτε αυτά που είναι επάνω στη γη είτε αυτά που είναι μέσα στους ουρανούς.
21 Κι εσάς, που ήσασταν κάποτε απαλλοτριωμένοι, και εχθροί στη διάνοια με τα πονηρά έργα·
22 τώρα, όμως, σας συμφιλίωσε προς τον εαυτό του, διαμέσου τού σώματος της σάρκας του, διαμέσου τού θανάτου, για να σας παραστήσει μπροστά του αγίους και χωρίς ψεγάδι και χωρίς κατηγορία·
23 αν επιμένετε στην πίστη, θεμελιωμένοι και στερεοί, και χωρίς να μετακινείστε από την ελπίδα τού ευαγγελίου, που ακούσατε, αυτό που κηρύχθηκε σε ολόκληρη την κτίση, που είναι κάτω από τον ουρανό· για το οποίο εγώ, ο Παύλος, έγινα υπηρέτης.
24 Τώρα χαίρομαι στα παθήματά μου για σας, και αναπληρώνω με τη σειρά μου τα υστερήματα των θλίψεων του Χριστού στη σάρκα μου, για χάρη τού σώματός του, που είναι η εκκλησία·
25 για την οποία εγώ έγινα υπηρέτης, σύμφωνα με την οικονομία τού Θεού, που δόθηκε σε μένα για σας, για να εκπληρώσω το κήρυγμα του λόγου τού Θεού,
26 το μυστήριο που ήταν κρυμμένο από τους αιώνες και από τις γενεές, τώρα όμως φανερώθηκε στους αγίους του·
27 στους οποίους ο Θεός θέλησε να φανερώσει, ποιος είναι ο πλούτος τής δόξας τούτου τού μυστηρίου στα έθνη, που είναι ο Χριστός μέσα σας, η ελπίδα τής δόξας·
28 τον οποίο εμείς κηρύττουμε νουθετώντας κάθε άνθρωπο, και διδάσκοντας κάθε άνθρωπο με κάθε σοφία, για να παραστήσουμε κάθε άνθρωπο τέλειον εν Χριστώ Ιησού·
29 στο οποίο και κοπιάζω, διεξάγοντας αγώνα, σύμφωνα με την ενέργεια, που ενεργείται μέσα μου με δύναμη.
Leave a Reply