Αυτά είναι τα εδάφια της Βίβλου για τα οποία μιλάνε δέκατα
Μαλαχίας 3 : 8 – 10
8 Μήπως ο άνθρωπος θα κλέβει τον Θεό; Εσείς, όμως, με κλέψατε· και λέτε: Σε τι σε κλέψαμε; Στα δέκατα και στις προσφορές.
9 Εσείς είστε καταραμένοι με κατάρα· επειδή, εσείς με κλέψατε, ναι, εσείς, ολόκληρο το έθνος.
10 Φέρτε όλα τα δέκατα στην αποθήκη, για να είναι τροφή στον οίκο μου· και, τώρα, δοκιμάστε με σε τούτο, λέει ο Κύριος των δυνάμεων, αν δεν σας ανοίξω τούς καταρράκτες τού ουρανού, και εκχέω την ευλογία σε σας, ώστε να μη επαρκεί τόπος γι’ αυτή·
Προς Κορινθίους Β’ 9 : 6 – 8
6 Λέω, μάλιστα, τούτο, ότι αυτός που σπέρνει φειδωλά, φειδωλά και θα θερίσει· κι αυτός που σπέρνει με αφθονία, με αφθονία και θα θερίσει.
7 Κάθε ένας ανάλογα με την προαίρεση της καρδιάς του, όχι με λύπη ή από ανάγκη· επειδή, τον πρόσχαρο δότη αγαπάει ο Θεός.
8 Είναι, όμως, δυνατός ο Θεός να σας δώσει με περίσσεια κάθε χάρη, ώστε έχοντας πάντοτε κάθε αυτάρκεια, σε κάθε τι, να περισσεύετε σε κάθε έργο αγαθό·
Μαλαχίας 3 : 8
8 Μήπως ο άνθρωπος θα κλέβει τον Θεό; Εσείς, όμως, με κλέψατε· και λέτε: Σε τι σε κλέψαμε; Στα δέκατα και στις προσφορές.
Λευιτικόν 27 : 30
30 Και κάθε δέκατο της γης, είτε από τον σπόρο τής γης είτε από τον καρπό των δέντρων, είναι του Κυρίου· είναι άγιο στον Κύριο.
Παροιμίαι 3 : 9
9 Τίμα τον Κύριο από τα υπάρχοντά σου, και από τις απαρχές όλων των γεννημάτων σου·
Κατά Ματθαίον 23 : 23
23 Αλλοίμονο σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές· επειδή, αποδεκατίζετε τον δυόσμο, και τον άνηθο και το κύμινο· αφήσατε, όμως, τα βαρύτερα του νόμου: Την κρίση και το έλεος και την πίστη· αυτά έπρεπε να κάνετε, και εκείνα να μη τα αφήνετε.
Αγγαίος 2 : 8
8 Δικό μου είναι το ασήμι, και δικό μου είναι το χρυσάφι, λέει ο Κύριος των δυνάμεων.
Προς Εβραίους 7 : 1 – 28
1 Επειδή, αυτός ο Μελχισεδέκ, βασιλιάς τής Σαλήμ, ιερέας τού Ύψιστου Θεού, ο οποίος συνάντησε τον Αβραάμ, καθώς επέστρεφε από την καταστροφή των βασιλιάδων, και τον ευλόγησε·
2 στον οποίο ο Αβραάμ έδωσε και δέκατο από όλα τα λάφυρα· ο οποίος πρώτα μεν ερμηνεύεται ως βασιλιάς δικαιοσύνης, έπειτα δε ως βασιλιάς τής Σαλήμ, που σημαίνει βασιλιάς ειρήνης·
3 χωρίς πατέρα, χωρίς μητέρα, χωρίς γενεαλογία· μη έχοντας ούτε αρχή ημερών ούτε τέλος ζωής· αλλά, αφομοιωμένος με τον Υιό τού Θεού· μένει ιερέας πάντοτε.
4 Στοχαστείτε, μάλιστα, πόσο μεγάλος ήταν αυτός, στον οποίο ο Αβραάμ, ο πατριάρχης, του έδωσε και δέκατο από τα λάφυρα.
5 Και όσοι μεν από τους γιους τού Λευί παίρνουν την ιερατεία, έχουν εντολή να αποδεκατίζουν τον λαό, σύμφωνα με τον νόμο, δηλαδή, τους αδελφούς τους, παρόλο που βγήκαν από την οσφύ τού Αβραάμ·
6 εκείνος, όμως, του οποίου η γενεαλογία δεν προέρχεται απ’ αυτούς, αποδεκάτισε τον Αβραάμ, και ευλόγησε εκείνον που είχε τις υποσχέσεις.
7 Χωρίς, μάλιστα, καμιά αντιλογία, το μικρότερο ευλογείται από το μεγαλύτερο.
8 Και εδώ μεν οι θνητοί άνθρωποι παίρνουν δέκατα· εκεί, όμως, παίρνει αυτός που έχει τη μαρτυρία ότι ζει.
9 Και, για να το πω έτσι, διαμέσου τού Αβραάμ, και ο Λευί, που έπαιρνε δέκατα, αποδεκατίστηκε.
10 Επειδή, ήταν ακόμα στην οσφύ τού πατέρα του, όταν τον συνάντησε ο Μελχισεδέκ.
11 Αν, λοιπόν, η τελειότητα υπήρχε διαμέσου τής Λευιτικής ιεροσύνης, (επειδή, ο λαός πήρε τον νόμο όταν αυτή υπήρχε), ποια ανάγκη υπήρχε πλέον να σηκωθεί ένας άλλος ιερέας, σύμφωνα με την τάξη Μελχισεδέκ, και όχι να λέγεται σύμφωνα με την τάξη Ααρών;
12 Για τον λόγο ότι, καθώς μετατίθεται η ιεροσύνη, από ανάγκη γίνεται και μετάθεση του νόμου.
13 Δεδομένου ότι, εκείνος για τον οποίο λέγονται αυτά, ήταν μέτοχος άλλης φυλής, από την οποία κανένας δεν πλησίασε στο θυσιαστήριο.
14 Επειδή, είναι προφανές, ότι ο Κύριός μας ανέτειλε από τη φυλή τού Ιούδα· στην οποία φυλή ο Μωυσής δεν μίλησε τίποτε για ιεροσύνη.
15 Και είναι ακόμα περισσότερο καταφάνερο, για τον λόγο ότι, σύμφωνα με την ομοιότητα του Μελχισεδέκ σηκώνεται ένας άλλος ιερέας,
16 ο οποίος δεν έγινε σύμφωνα με νόμο σαρκικής εντολής, αλλά σύμφωνα με δύναμη ατελεύτητης ζωής.
17 Επειδή, δίνει τη μαρτυρία, λέγοντας ότι: «Εσύ είσαι ιερέας στον αιώνα σύμφωνα με την τάξη Μελχισεδέκ».
18 Επομένως, γίνεται μεν αθέτηση της προηγούμενης εντολής, εξαιτίας τού ότι αυτή ήταν ανίσχυρη και ανώφελη·
19 (επειδή, ο νόμος δεν έφερε τίποτε στο τέλειο), προστέθηκε όμως μια καλύτερη εισαγωγή ελπίδας, διαμέσου τή οποίας πλησιάζουμε τον Θεό.
20 Και καθόσον δεν έγινε ιερέας χωρίς ορκωμοσία·
21 (επειδή, εκείνοι έγιναν ιερείς χωρίς ορκωμοσία, τούτος όμως με ορκωμοσία, διαμέσου αυτού που του είπε: «Ορκίστηκε ο Κύριος και δεν θα μεταμεληθεί: Εσύ είσαι ιερέας στον αιώνα, σύμφωνα με την τάξη Μελχισεδέκ»)·
22 κατά τέτοιον μεγαλύτερο βαθμό ανώτερης διαθήκης εγγυητής έγινε ο Ιησούς.
23 Και εκείνοι μεν έγιναν πολλοί ιερείς, επειδή εμποδίζονταν από τον θάνατο να παραμένουν·
24 εκείνος, όμως, επειδή μένει στον αιώνα, έχει αμετάθετη την ιεροσύνη.
25 Γι’ αυτό, μπορεί και να σώζει ολοκληρωτικά αυτούς που προσέρχονται στον Θεό διαμέσου αυτού, ζώντας πάντοτε για να μεσιτεύσει για χάρη τους.
26 Επειδή, τέτοιου είδους αρχιερέας έπρεπε σε μας: Όσιος, άκακος, αμόλυντος, ξεχωρισμένος από τους αμαρτωλούς, και ο οποίος έγινε ψηλότερος από τους ουρανούς·
27 αυτός δεν έχει ανάγκη καθημερινά, όπως οι αρχιερείς, να προσφέρει πρωτύτερα θυσίες για χάρη των δικών του αμαρτιών, έπειτα για χάρη τού λαού· επειδή, το έκανε αυτό μια φορά για πάντα, όταν πρόσφερε τον εαυτό του·
28 δεδομένου ότι, ο νόμος βάζει αρχιερείς ανθρώπους, που έχουν αδυναμία· ο λόγος, όμως, της ορκωμοσίας, που έγινε μετά τον νόμο, τοποθέτησε τον Υιό, που έχει αποδειχθεί τέλειος στον αιώνα.
Δευτερονόμιον 14 : 28 – 29
28 Στο τέλος τού τρίτου χρόνου, θα βγάλεις ολόκληρο το δέκατο των γεννημάτων σου εκείνου τού χρόνου, και θα το εναποθέσεις μέσα στις πύλες σου·
29 και ο Λευίτης, (επειδή, δεν έχει μερίδα ούτε κληρονομιά μαζί σου), και ο ξένος, και ο ορφανός, και η χήρα, που είναι μέσα στις πύλες σου, θα έρχονται, και θα τρώνε και θα χορταίνουν· για να σε ευλογήσει ο Κύριος ο Θεός σου, σε όλα τα έργα των χεριών σου,
Κατά Ματθαίον 6 : 1 – 4
1 Προσέχετε να μη κάνετε την ελεημοσύνη σας μπροστά στους ανθρώπους, για να σας βλέπουν αυτοί· ειδάλλως, δεν έχετε μισθό από τον Πατέρα σας που είναι στους ουρανούς.
2 Όταν, λοιπόν, κάνεις ελεημοσύνη, μη σαλπίσεις μπροστά στους ανθρώπους, όπως κάνουν οι υποκριτές στις συναγωγές και στους δρόμους, για να δοξαστούν από τους ανθρώπους· σας διαβεβαιώνω, έχουν ήδη τον μισθό τους.
3 Όταν, όμως, εσύ κάνεις ελεημοσύνη, ας μη γνωρίσει το αριστερό σου χέρι τι κάνει το δεξί·
4 για να είναι η ελεημοσύνη σου στα κρυφά· και ο Πατέρας σου, που βλέπει στα κρυφά, αυτός θα σου ανταποδώσει στα φανερά.
Κατά Λουκάν 6 : 38
38 Δίνετε, και θα σας δοθεί· καλό μέτρο, πιεσμένο, και συγκαθισμένο και υπερξεχειλιζόμενο θα δώσουν στον κόρφο σας· επειδή, με το ίδιο μέτρο με το οποίο μετράτε, θα αντιμετρηθεί σε σας.
Δευτερονόμιον 14 : 22 – 26
22 ΘΑ αποδεκατίζεις οπωσδήποτε όλα τα γεννήματα του σπόρου σου, που φέρνει το χωράφι κάθε χρόνο.
23 Και θα τρως μπροστά στον Κύριο τον Θεό σου, στον τόπο που θα εκλέξει για να βάλει εκεί το όνομά του, το δέκατο του σιταριού σου, του κρασιού σου, και του λαδιού σου, και τα πρωτότοκα των βοδιών σου, και των προβάτων σου· για να μάθεις να φοβάσαι πάντοτε τ
24 Και αν ο δρόμος είναι πολύ μακρινός για σένα, ώστε να μη μπορείς να τα φέρεις ή αν ο τόπος απέχει πολύ από σένα, που ο Κύριος ο Θεός σου εκλέξει για να βάλει εκεί το όνομά του, όταν σε ευλόγησε ο Κύριος ο Θεός σου,
25 τότε θα τα μετατρέψεις σε ασήμι, και θα κομποδέσεις το ασήμι στο χέρι σου, και θα πας στον τόπο, που ο Κύριος ο Θεός σου θα εκλέξει·
26 και θα δώσεις το ασήμι αντί οποιουδήποτε άλλου πράγματος επιθυμεί η ψυχή σου, αντί για βόδια ή αντί για πρόβατα ή αντί για κρασί ή αντί για σίκερα ή αντί οποιουδήποτε άλλου πράγματος ορέγεται η ψυχή σου· και θα τρως εκεί μπροστά στον Κύριο τον Θεό σου, κα
Πράξεις Αποστόλων 20 : 35
35 Σε όλα υπέδειξα σε σας ότι, κοπιάζοντας κατ’ αυτό τον τρόπο, πρέπει να βοηθάτε τούς ασθενείς, και να θυμάστε τα λόγια τού Κυρίου Ιησού, ότι αυτός είπε: Μακάριο είναι το να δίνει κάποιος, μάλλον, παρά να παίρνει.
Γένεσις 28 : 20 – 22
20 Και ο Ιακώβ ευχήθηκε μια ευχή, λέγοντας: Αν ο Θεός είναι μαζί μου, και με διαφυλάξει σ’ αυτό τον δρόμο στον οποίο πηγαίνω, και μου δώσει ψωμί να φάω, και ένδυμα για να ντυθώ,
21 και επιστρέψω ειρηνικά στο σπίτι τού πατέρα μου, τότε ο Κύριος θα είναι ο Θεός μου·
22 κι αυτή η πέτρα, που έστησα για στήλη, θα είναι οίκος τού Θεού· και από όλα όσα μου δώσεις, το δέκατο θα το προσφέρω σε σένα.
Κατά Λουκάν 11 : 42
42 Όμως, αλλοίμονο σε σας τους Φαρισαίους, επειδή αποδεκατίζετε τον δυόσμο και το απήγανο και κάθε λάχανο, και παραβλέπετε την κρίση και την αγάπη τού Θεού. Αυτά έπρεπε να κάνετε, και εκείνα να μη τα αφήσετε.
Κατά Μάρκον 12 : 41 – 44
41 Και ο Ιησούς, καθώς κάθησε απέναντι από το θησαυροφυλάκιο, παρατηρούσε πώς το πλήθος έβαζε χάλκινα νομίσματα στο θησαυροφυλάκιο· και πολλοί πλούσιοι έβαζαν πολλά.
42 Και όταν ήρθε μια φτωχή χήρα, έβαλε δύο λεπτά, δηλαδή έναν κοδράντη.
43 Και αφού προσκάλεσε τους μαθητές του, τους λέει: Σας διαβεβαιώνω ότι, αυτή η φτωχή χήρα έβαλε περισσότερα απ’ όλους όσους έβαλαν στο θησαυροφυλάκιο.
44 Επειδή, όλοι έβαλαν από το περίσσευμά τους· αυτή, όμως, έβαλε από το υστέρημά της όλα όσα είχε, όλη την περιουσία της.
Προς Ρωμαίους 13 : 7
7 Αποδώστε, λοιπόν, σε όλους εκείνα που οφείλετε: Σε όποιον οφείλετε τον φόρο, τον φόρο· σε όποιον οφείλετε τον δασμό, τον δασμό· σε όποιον οφείλετε τον φόβο, τον φόβο· σε όποιον οφείλετε την τιμή, την τιμή.
Μαλαχίας 3 : 6 – 10
6 Επειδή, εγώ είμαι ο Κύριος· δεν αλλοιώνομαι· γι’ αυτό, εσείς, οι γιοι Ιακώβ, δεν απολεστήκατε.
7 Από τις ημέρες των πατέρων σας αποχωριστήκατε από τα διατάγματά μου, και δεν τα φυλάξατε. Επιστρέψτε σε μένα, και θα επιστρέψω σε σας, λέει ο Κύριος των δυνάμεων· όμως, είπατε: Με ποιον τρόπο θα επιστρέψουμε;
8 Μήπως ο άνθρωπος θα κλέβει τον Θεό; Εσείς, όμως, με κλέψατε· και λέτε: Σε τι σε κλέψαμε; Στα δέκατα και στις προσφορές.
9 Εσείς είστε καταραμένοι με κατάρα· επειδή, εσείς με κλέψατε, ναι, εσείς, ολόκληρο το έθνος.
10 Φέρτε όλα τα δέκατα στην αποθήκη, για να είναι τροφή στον οίκο μου· και, τώρα, δοκιμάστε με σε τούτο, λέει ο Κύριος των δυνάμεων, αν δεν σας ανοίξω τούς καταρράκτες τού ουρανού, και εκχέω την ευλογία σε σας, ώστε να μη επαρκεί τόπος γι’ αυτή·
Γένεσις 28 : 22
22 κι αυτή η πέτρα, που έστησα για στήλη, θα είναι οίκος τού Θεού· και από όλα όσα μου δώσεις, το δέκατο θα το προσφέρω σε σένα.
Λευιτικόν 27 : 1 – 360
1 ΚΑΙ ο Κύριος μίλησε στον Μωυσή, λέγοντας:
2 Μίλησε στους γιους Ισραήλ, και πες τους: Όταν κάποιος κάνει επίσημη ευχή, εσύ θα κάνεις την εκτίμηση των ψυχών προς τον Κύριο.
3 Και η εκτίμησή σου θα είναι, του μεν αρσενικού, από 20 χρόνων μέχρι 60 χρόνων, η εκτίμησή σου βέβαια θα είναι 50 σίκλοι ασήμι, σύμφωνα με τον σίκλο του αγιαστηρίου·
4 και αν είναι θηλυκό, η εκτίμησή σου θα είναι 30 σίκλοι.
5 Και αν είναι από πέντε χρόνων μέχρι 20, η εκτίμησή σου θα είναι του μεν αρσενικού 20 σίκλοι, του δε θηλυκού δέκα σίκλοι.
6 Και αν είναι από έναν μήνα μέχρι πέντε χρόνων, η εκτίμησή σου θα είναι, του μεν αρσενικού πέντε σίκλοι ασήμι· του δε θηλυκού, η εκτίμησή σου, τρεις σίκλοι ασήμι.
7 Και αν είναι από 60 χρόνων κι επάνω, αν μεν είναι αρσενικό, η εκτίμησή σου θα είναι 15 σίκλοι· αν, βέβαια, είναι θηλυκό, δέκα σίκλοι.
8 Και αν είναι φτωχότερος της εκτίμησής σου, θα παρασταθεί μπροστά στον ιερέα, και ο ιερέας θα τον εκτιμήσει· σύμφωνα με τη δύναμη εκείνου που έκανε την ευχή, ο ιερέας θα τον εκτιμήσει.
9 Και αν η ευχή είναι ένα κτήνος, από όσα προσφέρονται ως δώρο στον Κύριο, κάθε τι που δίνει κάποιος απ’ αυτά στον Κύριο, θα είναι άγιο.
10 Δεν θα το αλλάξει ούτε θα αντικαταστήσει καλό αντί για κακό ή κακό αντί για καλό· και αν ποτέ ανταλλάξει ένα κτήνος αντί για ένα άλλο κτήνος, τότε κι αυτό, και το αντάλλαγμά του, θα είναι άγια.
11 Και αν είναι κάποιο ακάθαρτο κτήνος, από όσα δεν προσφέρονται ως δώρο στον Κύριο, τότε θα παρστήσει το κτήνος μπροστά στον ιερέα·
12 και ο ιερέας θα το εκτιμήσει, είτε καλό είναι είτε κακό· κατά την εκτίμησή σου, ω ιερέα, έτσι θα είναι.
13 Και αν κάποιος θελήσει να το εξαγοράσει, τότε θα προσθέσει το ένα του πέμπτο στην εκτίμησή σου.
14 Και όταν κάποιος αφιερώσει το σπίτι του ως αφιέρωμα στον Κύριο, τότε ο ιερέας θα το εκτιμήσει, είτε καλό είναι είτε κακό· όπως θα το εκτιμήσει ο ιερέας, έτσι θα είναι.
15 Και αν αυτός που το αφιέρωσε, θελήσει να εξαγοράσει το σπίτι του, θα προσθέσει το ένα πέμπτο από το ασήμι τής εκτίμησής σου σ’ αυτό, και θα είναι δικό του.
16 Και αν κάποιος αφιερώσει στον Κύριο ένα μέρος τού χωραφιού τής ιδιοκτησίας του, η εκτίμησή σου θα είναι σύμφωνα με τον σπόρο του· ένα χομόρ σπόρος κριθαριού θα εκτιμηθεί αντί για 50 σίκλους από ασήμι.
17 Αν από τον χρόνο τής άφεσης αφιερώσει το χωράφι του, θα είναι σύμφωνα με την εκτίμησή σου.
18 Αλλά, αν αφιερώσει το χωράφι του μετά την άφεση, ο ιερέας θα λογιαριάσει σ’ αυτό το ασήμι σύμφωνα με τα υπόλοιπα χρόνια, μέχρι τον χρόνο τής άφεσης, και θα αφαιρεθεί από την εκτίμησή σου.
19 Και αν ποτέ αυτός που αφιέρωσε το χωράφι, θελήσει να το εξαγοράσει, θα προσθέσει σ’ αυτό το ένα πέμπτο από το ασήμι της εκτίμησής σου, και θα είναι δικό του.
20 Και αν δεν εξαγοράσει το χωράφι ή αν πούλησε το χωράφι σε κάποιον άλλον, δεν θα εξαγοράζεται πλέον.
21 Αλλά, όταν το χωράφι περάσει ελεύθερο την άφεση, θα είναι άγιο στον Κύριο, ως καθιερωμένο χωράφι· η κυριότητά του θα είναι του ιερέα.
22 Και αν κάποιος αφιερώσει στον Κύριο ένα χωράφι, που αγόρασε, το οποίο δεν είναι από τα χωράφια τής ιδιοκτησίας του·
23 ο ιερέας θα λογαριάσει σ’ αυτό την αξία τής εκτίμησής σου, μέχρι τον χρόνο τής άφεσης· και θα δώσει την εκτίμησή σου εκείνη την ημέρα· είναι άγιο στον Κύριο.
24 Στον χρόνο τής άφεσης το χωράφι θα αποδοθεί σ’ εκείνον από τον οποίο αγοράστηκε, σ’ αυτόν που έχει την κυριότητα της γης.
25 Και όλες οι εκτιμήσεις σου θα είναι σύμφωνα με τον σίκλο τού αγιαστηρίου· ο σίκλος θα είναι 20 γερά.
26 Εντούτοις, το πρωτότοκο ανάμεσα στα κτήνη, που ανήκει ως πρωτότοκο στον Κύριο, κανένας δεν θα το αφιερώσει· είτε μοσχάρι είτε αρνί, είναι του Κυρίου.
27 Και αν είναι από ακάθαρτα κτήνη, θα το εξαγοράσει σύμφωνα με την εκτίμησή σου, και θα προσθέσει το ένα του πέμπτο επάνω σ’ αυτό· ή, αν δεν εξαγοράζεται, θα πουληθεί σύμφωνα με την εκτίμησή σου.
28 Κανένα καθιέρωμα, όμως, που κάποιος θα καθιερώσει στον Κύριο από όσα έχει, από άνθρωπο μέχρι κτήνος, και μέχρι χωράφι τής ιδιοκτησίας του, δεν θα πουληθεί ούτε θα εξαγοραστεί· κάθε καθιέρωμα είναι αγιότατο στον Κύριο.
29 Κανένα καθιέρωμα, που καθιερώθηκε από άνθρωπο δεν θα εξαγοραστεί· θα θανατωθεί οπωσδήποτε.
30 Και κάθε δέκατο της γης, είτε από τον σπόρο τής γης είτε από τον καρπό των δέντρων, είναι του Κυρίου· είναι άγιο στον Κύριο.
31 Και αν κάποτε θελήσει κάποιος να εξαγοράσει το δέκατό του, θα προσθέσει σ’ αυτό το ένα του πέμπτο.
32 Και κάθε δέκατο από βόδια, και από πρόβατα, και από κάθε ζώο, που διαβαίνει κάτω από τη ράβδο, το δέκατο θα είναι άγιο στον Κύριο.
33 Δεν θα κάνει διάκριση, είτε καλό είναι είτε κακό, ούτε θα το αλλάξει· και αν ποτέ το αλλάξει, κι αυτό και το αντάλλαγμά του θα είναι άγια· δεν θα εξαγοραστεί.
34 ΑΥΤΕΣ είναι οι εντολές, που ο Κύριος πρόσταξε στον Μωυσή για τους γιους Ισραήλ στο βουνό Σινά.
Leave a Reply