Αυτά είναι τα εδάφια της Βίβλου για τα οποία μιλάνε αφήνοντας πίσω το παρελθόν
Προς Φιλιππησίους 3 : 13 – 14
13 Αδελφοί, εγώ δεν στοχάζομαι τον εαυτό μου ότι το έχω αποκτήσει.
14 Αλλά, ένα πράγμα κάνω, λησμονώντας μεν όσα βρίσκονται πίσω, επεκτεινόμενος δε σε όσα βρίσκονται μπροστά, τρέχω προς τον σκοπό, για το βραβείο τής άνω κλήσης τού Θεού εν Χριστώ Ιησού.
Προς Κορινθίους Β’ 5 : 17
17 Γι’ αυτό, αν κάποιος είναι εν Χριστώ, είναι καινούργιο κτίσμα· τα αρχαία πέρασαν, δέστε, τα πάντα έγιναν καινούργια.
Προς Γαλάτας 2 : 20
20 Μαζί με τον Χριστό έχω συσταυρωθεί· ζω δε όχι πλέον εγώ, αλλά ο Χριστός ζει μέσα σε μένα· σε ό,τι, όμως, τώρα ζω μέσα στη σάρκα, ζω με την πίστη τού Υιού τού Θεού, ο οποίος με αγάπησε, και παρέδωσε τον εαυτό του για χάρη μου.
Προς Φιλιππησίους 3 : 13
13 Αδελφοί, εγώ δεν στοχάζομαι τον εαυτό μου ότι το έχω αποκτήσει.
Προς Κορινθίους Β’ 5 : 17 – 18
17 Γι’ αυτό, αν κάποιος είναι εν Χριστώ, είναι καινούργιο κτίσμα· τα αρχαία πέρασαν, δέστε, τα πάντα έγιναν καινούργια.
18 Τα πάντα, όμως, είναι από τον Θεό, που μας συμφιλίωσε με τον εαυτό του, διαμέσου τού Ιησού Χριστού, και έδωσε σε μας τη διακονία τής συμφιλίωσης·
Επιστολή Ιωάννη Α’ 1 : 9
9 Αν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, ο Θεός είναι πιστός και δίκαιος ώστε να συγχωρήσει σε μας τις αμαρτίες, και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία.
Προς Φιλιππησίους 3 : 14
14 Αλλά, ένα πράγμα κάνω, λησμονώντας μεν όσα βρίσκονται πίσω, επεκτεινόμενος δε σε όσα βρίσκονται μπροστά, τρέχω προς τον σκοπό, για το βραβείο τής άνω κλήσης τού Θεού εν Χριστώ Ιησού.
Κατά Ιωάννην 5 : 16 – 18
16 Και γι’ αυτό οι Ιουδαίοι κατέτρεχαν τον Ιησού, και ζητούσαν να τον θανατώσουν, επειδή έκανε αυτά κατά το σάββατο.
17 Και ο Ιησούς απάντησε σ’ αυτούς: Ο Πατέρας μου μέχρι τώρα εργάζεται, και εγώ εργάζομαι.
18 Γι’ αυτό, λοιπόν, οι Ιουδαίοι ζητούσαν περισσότερο να τον θανατώσουν, επειδή, όχι μόνον παρέβαινε το σάββατο, αλλά και δικό του πατέρα έλεγε τον Θεό, κάνοντας τον εαυτό του ίσον με τον Θεό.
Κατά Ιωάννην 3 : 3
3 Αποκρίθηκε ο Ιησούς και του είπε: Σε διαβεβαιώνω απόλυτα, αν κάποιος δεν γεννηθεί από επάνω, δεν μπορεί να δει τη βασιλεία τού Θεού.
Ησαΐας 24 : 1 – 23
1 ΔΕΣΤΕ, ο Κύριος αδειάζει τη γη, και την ερημώνει, και την ανατρέπει, και διασκορπίζει τούς κατοίκους της.
2 Και θα είναι, σαν τον λαό, έτσι και ο ιερέας· σαν τον υπηρέτη, έτσι και ο κύριός του· σαν την υπηρέτρια, έτσι και η κυρία της· σαν τον αγοραστή, έτσι και ο πωλητής· σαν τον δανειστή, έτσι και εκείνος που δανείζεται· σαν αυτόν που παίρνει τόκο, έτσι κι εκε
3 Η γη θα αδειάσει ολοκληρωτικά, και θα απογυμνωθεί ολοκληρωτικά· επειδή, ο Κύριος μίλησε αυτόν τον λόγο.
4 Η γη πενθεί, μαραίνεται, ο κόσμος ατονεί, μαραίνεται, οι ψηλοί από τους λαούς τής γης είναι ατονισμένοι.
5 Και η γη μολύνθηκε κάτω από τους κατοίκους της· επειδή, παρέβηκαν τους νόμους, άλλαξαν το διάταγμα, αθέτησαν αιώνια διαθήκη.
6 Γι’ αυτό, η κατάρα κατέφαγε τη γη, κι αυτοί που κατοικούσαν σ’ αυτή ερημώθηκαν· γι’ αυτό, οι κάτοικοι της γης κατακάηκαν, και έμειναν λίγοι άνθρωποι.
7 Το νέο κρασί πενθεί, η άμπελος είναι σε ατονία, όλοι αυτοί που ευφραίνονται στην καρδιά στενάζουν.
8 Η ευφροσύνη των τυμπάνων σταματάει· ο θόρυβος αυτών που ευθυμούν τελειώνει· σταματάει η ευφροσύνη τής κιθάρας.
9 Δεν θα πίνουν κρασί μαζί με τραγούδια· το σίκερα θα είναι πικρό σ’ αυτούς που το πίνουν.
10 Η πόλη τής ερήμωσης αφανίστηκε· κάθε σπίτι κλείστηκε, ώστε κανένας να μη μπει μέσα.
11 Υπάρχει κραυγή στους δρόμους για το κρασί· κάθε ευθυμία πέρασε· η χαρά τού τόπου έφυγε.
12 Στην πόλη έμεινε ερημιά, και η πύλη χτυπήθηκε από αφανισμό.
13 Όταν γίνει έτσι στο μέσον τής γης ανάμεσα στους λαούς, θα είναι σαν τιναγμός ελιάς, σαν το σταφυλολόγημα, αφού σταματήσει ο τρυγητός.
14 Αυτοί θα υψώσουν τη φωνή τους, θα ψάλλουν εξαιτίας τής μεγαλειότητας του Κυρίου, θα μιλούν μεγαλόφωνα από τη θάλασσα.
15 Γι’ αυτό, δοξάστε τον Κύριο στις κοιλάδες, το όνομα του Κυρίου τού Θεού τού Ισραήλ στα νησιά τής θάλασσας.
16 Ακούσαμε τραγούδια από την άκρη τής γης: Δόξα στον δίκαιο. Αλλά, εγώ είπα: Ταλαιπωρία μου, ταλαιπωρία μου! Αλλοίμονο σε μένα! Οι άπιστοι έπραξαν άπιστα· ναι, οι άπιστοι έπραξαν πολύ άπιστα.
17 Φόβος, και λάκκος, και παγίδα είναι επάνω σε σένα, κάτοικε της γης.
18 Κι αυτός που φεύγει από τον ήχο τού φόβου, θα πέσει στον λάκκο· κι αυτός που ανεβαίνει μέσα από τον λάκκο, θα πιαστεί στην παγίδα· επειδή, οι θυρίδες από πάνω είναι ανοιχτές, και τα θεμέλια της γης σείονται.
19 Η γη κατασυντρίφτηκε, η γη διαλύθηκε ολοκληρωτικά, η γη κινήθηκε υπερβολικά.
20 Η γη θα κλονιστεί εδώ και εκεί, σαν τον μεθυσμένο, και θα μετακινηθεί σαν καλύβα· και η ανομία της θα βαρύνει επάνω της· και θα πέσει, και δεν θα σηκωθεί πλέον.
21 Και κατά την ημέρα εκείνη ο Κύριος θα παιδέψει τον στρατό των υψηλών μέσα στο ύψος, και τους βασιλιάδες τής γης επάνω στη γη.
22 Και θα συγκεντρωθούν όπως συγκεντρώνονται οι αιχμάλωτοι στον λάκκο, και θα κλειστούν στη φυλακή, και ύστερα από πολλές ημέρες θα τους γίνει επίσκεψη.
23 Τότε, το φεγγάρι θα ντραπεί, και ο ήλιος θα αισχυνθεί, όταν ο Κύριος των δυνάμεων βασιλεύσει στο βουνό Σιών και στην Ιερουσαλήμ, και θα δοξαστεί μπροστά στους πρεσβυτέρους του.
Κατά Ιωάννην 21 : 15 – 25
15 Αφού, λοιπόν, γευμάτισαν, ο Ιησούς λέει στον Σίμωνα Πέτρο: Σίμωνα του Ιωνά, με αγαπάς περισσότερο τούτων; Του λέει: Ναι, Κύριε, εσύ ξέρεις ότι σε αγαπώ. Του λέει: Βόσκε τα αρνιά μου.
16 Του λέει ξανά για δεύτερη φορά: Σίμωνα του Ιωνά, με αγαπάς; Του λέει: Ναι, Κύριε· εσύ ξέρεις ότι σε αγαπώ. Του λέει: Ποίμαινε τα πρόβατά μου.
17 Λέει σ’ αυτόν την τρίτη φορά: Σίμωνα του Ιωνά, με αγαπάς; Ο Πέτρος λυπήθηκε που του είπε την τρίτη φορά: Με αγαπάς; Και είπε σ’ αυτόν: Κύριε, εσύ ξέρεις τα πάντα· εσύ γνωρίζεις ότι σε αγαπώ. Του λέει ο Ιησούς: Βόσκε τα πρόβατά μου.
18 Σε διαβεβαιώνω απόλυτα, όταν ήσουν νεότερος, έζωνες τον εαυτό σου, και περπατούσες όπου ήθελες· αφού γεράσεις, όμως, θα απλώσεις τα χέρια σου, και άλλος θα σε ζώσει, και θα σε φέρει όπου δεν θέλεις.
19 Και τούτο το είπε, δείχνοντας με ποιον θάνατο πρόκειται να δοξάσει τον Θεό. Και αφού το είπε αυτό, του λέει: Ακολούθα με.
20 Και ο Πέτρος, καθώς στράφηκε προς τα πίσω, βλέπει να ακολουθεί ο μαθητής, τον οποίο αγαπούσε ο Ιησούς, που κατά το δείπνο είχε γείρει επάνω στο στήθος του, και είχε πει: Κύριε, ποιος είναι αυτός που σε παραδίνει;
21 Βλέποντας ο Πέτρος τούτον, λέει στον Ιησού: Κύριε, και αυτός τι;
22 Ο Ιησούς λέει σ’ αυτόν: Αν θέλω αυτόν να μένει μέχρις ότου έρθω, τι ως προς εσένα; Εσύ, ακολούθα με.
23 Διαδόθηκε, λοιπόν, αυτός ο λόγος στους αδελφούς, ότι εκείνος ο μαθητής δεν πεθαίνει. Ο Ιησούς, όμως, δεν του είπε ότι, δεν πεθαίνει, αλλά: Αν θέλω αυτός να μένει μέχρις ότου έρθω, τι ως προς εσένα;
24 Αυτός είναι ο μαθητής, ο οποίος δίνει μαρτυρία γι’ αυτά, και τα έγραψε· και ξέρουμε ότι η μαρτυρία του είναι αληθινή.
25 ΕΙΝΑΙ δε και πολλά άλλα, όσα έκανε ο Ιησούς, τα οποία αν γραφούν ένα προς ένα, ούτε ολόκληρος ο κόσμος, νομίζω, δεν θα χωρούσε τα βιβλία που θα γράφονταν. Αμήν.
Προς Ρωμαίους 12 : 3
3 Επειδή, με τη χάρη που μου δόθηκε, λέω σε κάθε έναν που είναι ανάμεσά σας, να μη φρονεί ψηλότερα απ’ ό,τι πρέπει να φρονεί, αλλά να φρονεί ώστε να σωφρονεί, σύμφωνα με το μέτρο τής πίστης, που ο Θεός μοίρασε σε κάθε έναν.
Ψαλμοί 37 : 1 – 40
1 Ψαλμός τού Δαβίδ. ΝΑ ΜΗ ΑΓΑΝΑΚΤΕΙΣ για τους πονηρευόμενους, μήτε να ζηλεύεις τούς εργάτες τής ανομίας.
2 Επειδή, σαν χορτάρι γρήγορα θα κοπούν, και σαν χλωρό φυτό θα καταμαραθούν.
3 Έλπιζε στον Κύριο, και πράττε το αγαθό· να κατοικείς τη γη, και να καρπώνεσαι την αλήθεια·
4 και ευφραίνου στον Κύριο, και θα σου δώσει τα ζητήματα της καρδιάς σου.
5 Ανάθεσε στον Κύριο τον δρόμο σου, και έλπιζε σ’ αυτόν, κι αυτός θα ενεργήσει·
6 και θα βγάλει τη δικαιοσύνη σου προς τα έξω σαν φως, και την κρίση σου σαν μεσημέρι.
7 Αναπαύου στον Κύριο, και πρόσμενέ τονς· να μη αγανακτείς γι’ αυτόν που κατευοδώνεται στον δρόμο του, για άνθρωπο που πράττει παρανομίες.
8 Πάψε από θυμό, και εγκατάλειψε την οργή· μη αγανακτείς καθόλου, ώστε να πράττεις πονηρά.
9 Επειδή, οι πονηρευόμενοι θα εξολοθρευτούν· εκείνοι, όμως, που προσμένουν τον Κύριο, αυτοί θα κληρονομήσουν τη γη.
10 Επειδή, λίγο ακόμα και ο ασεβής δεν θα υπάρχει πλέον· και θα ζητήσεις τον τόπο του, και δεν θα βρεθεί·
11 οι πράοι, όμως, θα κληρονομήσουν τη γη· και θα απολαμβάνουν πληρότητα ζωής με πολλή ειρήνη.
12 Ο ασεβής μηχανεύεται ενάντια στον δίκαιο, και τρίζει τα δόντια του εναντίον του.
13 Ο Κύριος θα γελάσει γι’ αυτόν, επειδή βλέπει ότι έρχεται η ημέρα του.
14 Οι ασεβείς έβγαλαν ρομφαία από τη θήκη, και τέντωσαν το τόξο τους, για να υποτάξουν τον φτωχό και τον πένητα, για να σφάξουν εκείνους που περπατούν με ευθύτητα.
15 Η ρομφαία τους θα μπει μέσα στην καρδιά τους, και τα τόξα τους θα συντριφτούν.
16 Καλύτερο το λίγο που έχει ο δίκαιος, παρά ο πλούτος που έχουν πολλοί ασεβείς.
17 Επειδή, οι βραχίονες των ασεβών θα συντριφτούν· τους δικαίους, όμως, υποστηρίζει ο Κύριος.
18 Γνωρίζει ο Κύριος τις ημέρες των αμέμπτων· και η κληρονομιά τους θα είναι στον αιώνα·
19 σε καιρό πονηρό δεν θα ντροπιαστούν· και σε ημέρες πείνας θα χορτάσουν.
20 Οι ασεβείς, όμως, θα εξολοθρευτούν· και οι εχθροί τού Κυρίου, θα αναλωθούν, σαν το λίπος των αρνιών· θα διαλυθούν σαν καπνός.
21 Ο ασεβής δανείζεται και δεν αποδίδει, ο δίκαιος όμως ελεεί και δίνει.
22 Επειδή, οι ευλογημένοι του θα κληρονομήσουν τη γη· και οι καταραμένοι του θα εξολοθρευτούν.
23 Όταν τα βήματα(·7α) του ανθρώπου κατευθύνονται από τον Κύριο, ο δρόμος του είναι σ’ αυτόν αρεστός.
24 Αν πέσει, δεν θα συντριφτεί· επειδή, ο Κύριος υποστηρίζει το χέρι του.
25 Ήμουν νέος, και ήδη γέρασα, και δεν είδα δίκαιον εγκαταλειμμένον ούτε το σπέρμα του να ζητάει ψωμί.
26 Όλη την ημέρα ελεεί και δανείζει, και το σπέρμα του είναι σε ευλογία.
27 Ξέκλινε από το κακό, και πράττε το αγαθό, και θα παραμένεις στον αιώνα.
28 Επειδή, ο Κύριος αγαπάει κρίση, και δεν εγκαταλείπει τους οσίους του· θα διαφυλαχτούν στον αιώνα· το σπέρμα, όμως, των ασεβών θα εξολοθρευτεί.
29 Οι δίκαιοι θα κληρονομήσουν τη γη, κι επάνω σ’ αυτή θα κατοικούν στον αιώνα.
30 Το στόμα τού δικαίου μελετάει σοφία, και η γλώσσα του μιλάει κρίση.
31 Ο νόμος τού Θεού του είναι στην καρδιά του· και τα βήματά(·7α) του δεν θα γλιστρήσουν.
32 Ο αμαρτωλός κατασκοπεύει τον δίκαιο, και ζητάει να τον θανατώσει.
33 Ο Κύριος δεν θα τον αφήσει στα χέρια του ούτε θα τον καταδικάσει όταν τον κρίνει.
34 Πρόσμενε τον Κύριο, και φύλαττε τον δρόμο του, και θα σε υψώσει για να κληρονομήσεις τη γη· όταν οι ασεβείς εξολοθρευτούν, θα δεις.
35 Είδα τον ασεβή υπερυψωμένον, και ξαπλωμένον σαν τη χλωρή δάφνη·
36 αλλά, αφανίστηκε· και δέστε, δεν υπήρχε· μάλιστα, τον αναζήτησα, και δεν βρέθηκε.
37 Παρατήρει τον άκακο, και βλέπε τον ευθύ, ότι στον ειρηνικό άνθρωπο θα υπάρχει εγκατάλειμμα·
38 οι δε παραβάτες θα εξολοθρευτούν ολοσχερώς· το εγκατάλειμμα των ασεβών θα αποκοπεί.
39 Η σωτηρία, όμως, των δικαίων είναι από τον Κύριο· αυτός είναι η δύναμή τους σε καιρό θλίψης.
40 Και θα τους βοηθήσει ο Κύριος, και θα τους ελευθερώσει· θα τους ελευθερώσει από ασεβείς, και θα τους σώσει· επειδή, έλπισαν σ’ αυτόν.
Προς Ρωμαίους 6 : 1 – 6
1 Τι θα πούμε, λοιπόν; Θα επιμένουμε στην αμαρτία, για να περισσεύσει η χάρη;
2 Μη γένοιτο· εμείς που πεθάναμε ως προς την αμαρτία, πώς θα ζήσουμε πλέον μέσα σ’ αυτή;
3 Ή αγνοείτε ότι, όσοι βαπτιστήκαμε στον Ιησού Χριστό, βαπτιστήκαμε στον θάνατό του;
4 Συνταφήκαμε, λοιπόν, μαζί του διαμέσου τού βαπτίσματος στον θάνατο, ώστε, καθώς ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς με τη δόξα τού Πατέρα, έτσι κι εμείς να περπατήσουμε σε μια νέα ζωή.
5 Επειδή, αν έχουμε γίνει σύμφυτοι μαζί του ως προς την ομοιότητα του θανάτου του, κατά συνέπεια θα είμαστε και ως προς την ομοιότητα της ανάστασης·
6 γνωρίζοντας τούτο, ότι ο παλιός μας άνθρωπος συσταυρώθηκε, για να καταργηθεί το σώμα τής αμαρτίας, ώστε να μη είμαστε πλέον δούλοι τής αμαρτίας.
Leave a Reply