Пра што гаворыць Біблія дрэнныя дзеці – Усе біблейскія вершы пра дрэнныя дзеці

Гэта біблейскія вершы, якія кажуць пра наступнае дрэнныя дзеці

ВЫХАД 21 : 15
15 Той, хто ўдарыць бацьку свайго і маці сваю, няхай сьмерцю памрэ.

1 КАРЫНЬЦЯНАЎ 15 : 33
33 Не падманвайце сябе: благія таварыствы псуюць добрыя звычаі.

ЭФЭСЦАЎ 6 : 4
4 І вы, бацькі, не раздражняйце дзяцей вашых, але выхоўвайце іх у дысцыплінаваньні і напамінаньні Госпадавым.

ГЕБРАЯЎ 12 : 11
11 Усякае ж пакараньне ў цяперашні час здаецца ня радасьцю, але смуткам; а пасьля дае навучаным праз яго мірны плод праведнасьці.

ДРУГАЗАКОНЬНЕ 21 : 18 – 21
18 Калі чалавек будзе мець сына непаслухмянага і ўпорыстага, які ня слухае голас бацькі свайго і голас маці сваёй, і каралі яго, але ён ня слухаўся іх,
19 няхай бацька ягоны і маці ягоная возьмуць яго і прывя­дуць да старшыняў гораду свайго і да брамы гораду свайго,
20 і скажуць старшыням гораду свайго: “Сын наш гэты непаслухмяны і ўпорысты, ня слухае голасу нашага, аддаецца распусьце і п’янству”.
21 Тады ўсе мужчыны гораду ягонага ўкамянуюць яго камянямі, і ён памрэ, каб выніш­чыць зло з асяродзьдзя вашага. І ўвесь Ізраіль пачуе [гэта], і будзе баяцца.

ВЫХАД 20 : 12
12 Шануй бацьку твайго і маці тваю, каб працягнуліся дні твае на зямлі, якую ГОСПАД, Бог твой, дае табе.

ЭФЭСЦАЎ 6 : 1 – 3
1 Дзеці, слухайцеся бацькоў сваіх у Госпадзе, бо ў гэтым праведнасьць.
2 «Шануй бацьку твайго і маці», — гэта першае прыказаньне з абяцаньнем:
3 «каб было табе добра, і быў ты даўгалетнім на зямлі».

ПРЫПОВЕСЬЦІ 17 : 25
25 Сын неразумны — згрызота для бацькі свайго і горыч для той, якая яго нарадзіла.

ПРЫПОВЕСЬЦІ 22 : 6
6 Пастаў юнака на слушны шлях, і ён ня збочыць з яго, нават калі састарэе.

ПРЫПОВЕСЬЦІ 19 : 18
18 Карай сына свайго, пакуль ёсьць надзея, і няхай не спрычыніцца да загубы яго душа твая.

КАЛАСЯНАЎ 3 : 20
20 Дзеці, слухайцеся бацькоў у-ва ўсім, бо гэта падабаецца Госпаду.

1 ЯНА 5 : 19
19 Мы ведаем, што мы — ад Бога, і ўвесь сьвет ляжыць у зьле.

ПРЫПОВЕСЬЦІ 29 : 17
17 Карай сына твайго, і ён дасьць табе супачыць, і дасьць асалоду для душы тваёй.

ПРЫПОВЕСЬЦІ 22 : 15
15 Дурасьць прывязаная да сэрца юнака, але дубец настаўленьня выганіць яе.

РЫМЛЯНАЎ 1 : 30
30 абмоўнікі, паклёпнікі, боганенавісьнікі, крыўдзіцелі, ганарыстыя, пыхліўцы, выдумшчыкі ліхога, непаслухмяныя бацькам,

ПРЫПОВЕСЬЦІ 13 : 24
24 Хто шкадуе дубца свайго, той ненавідзіць сына свайго, а хто любіць яго, той з маленства настаўляе яго.

2 ЦІМАФЕЯ 3 : 2
2 Бо людзі будуць самалюбныя, срэбралюбцы, пыхліўцы, ганарыстыя, блюзьнеры, непаслухмяныя бацькам, няўдзячныя, нячыстыя, бязьлітасныя,

ПРЫПОВЕСЬЦІ 30 : 11
11 [Ёсьць] пакаленьне, якое праклінае бацьку свайго і не дабраслаўляе маці сваю,

ПРЫПОВЕСЬЦІ 29 : 15
15 Дубец і дакор даюць мудрасьць, а дзіцё, пакінутае [само сабе], — сорам для маці яго.

1 КАРЫНЬЦЯНАЎ 10 : 1 – 360

1 Не хачу, браты, каб вы ня ведалі, што бацькі нашыя ўсе былі пад воблакам, і ўсе прайшлі праз мора,
2 і ўсе ахрысьціліся ў Майсея ў воблаку і ў моры,
3 і ўсе елі тую самую духоўную ежу,
4 і ўсе пілі тое самае духоўнае пітво, бо пілі з духоўнае скалы, якая ішла за імі, а скала гэтая быў Хрыстос.
5 Але ня многіх з іх упадабаў Бог, бо яны палеглі ў пустыні.
6 А гэта сталася прыкладам для нас, каб мы ня мелі пажаданьня ліха, як пажадалі яны.
7 Ня будзьце таксама ідалапаклоньнікамі, як некаторыя з іх, як напісана: «Народ пасеў есьці і піць, і ўстаў гуляць».
8 Таксама ня будзем рабіць распусты, як некаторыя з іх распусьнічалі, і ў адзін дзень загінула дваццаць тры тысячы.
9 Таксама ня будзем спакушаць Хрыста, як некаторыя з іх спакушалі і загінулі ад зьмеяў.
10 Таксама не наракайце, як некаторыя з іх наракалі і загінулі ад нішчыцеля.
11 А ўсё гэтае здарылася з імі ў прыклад і напісана дзеля напамінаньня нам, на якіх канец вякоў прыйшоў.
12 Так што, хто думае, што стаіць, няхай сьцеражэцца, каб ня ўпасьці.
13 Вас наведала спакуса ня іншая, як чалавечая. Але верны Бог, Які не пакіне вас быць спакушанымі больш, чым вы можаце [вытрымаць], але са спакусай зробіць і выхад, каб вы маглі яе перанесьці.
14 Таму, улюбёныя мае, уцякайце ад ідалапаклонства.
15 Кажу, як да мудрых; судзіце самі, што кажу.
16 Келіх дабраслаўленьня, які дабраслаўляем, ці ня ёсьць супольнасьць Крыві Хрыстовае? Хлеб, які ламаем, ці ня ёсьць супольнасьць Цела Хрыстовага?
17 Як адзін хлеб, так і адно цела мы, многія, бо ўсе мы атрымліваем адзін хлеб.
18 Паглядзіце на Ізраіль паводле цела: ці тыя, якія ядуць ахвяраванае, ня ёсьць супольнікамі ахвярніка?
19 Дык што я кажу? Ці ідал ёсьць нечым? Ці ахвяра ідалам нечым ёсьць?
20 Але тое, што заколваюць пагане, для дэманаў заколваюць, а не для Бога. А я не хачу, каб вы сталіся супольнікамі дэманаў.
21 Ня можаце піць келіх Госпада і келіх дэманаў; ня можаце ўдзельнічаць у стале Госпада і стале дэманаў.
22 Ці будзем раздражняць Госпада? Ці мы дужэйшыя за Яго?
23 Усё мне можна, але ня ўсё карысна; усё мне можна, але ня ўсё будуе.
24 Ніхто няхай не шукае свайго, але кожны таго, што для іншага.
25 Усё, што продаецца на рэзьніцы, ешце, не дасьледуючы дзеля сумленьня,
26 бо Госпадава зямля і што напаўняе яе.
27 А калі хто з бязьверных пакліча вас, і вы захочаце пайсьці, ешце ўсё, што дадуць, нічога не дасьледуючы дзеля сумленьня.
28 А калі хто скажа вам: «Гэта ахвяра ідалам», — ня ешце дзеля таго, хто паведаміў, і дзеля сумленьня, бо Госпадава зямля і што напаўняе яе.
29 А пра сумленьне кажу не тваё, але іншага; бо дзеля чаго мая свабода мае быць суджана чужым сумленьнем?
30 Калі я ў ласцы атрымліваю, навошта блюзьніць на мяне за тое, за што я дзякую?
31 Дык ці ясьцё, ці п’іцё, ці нешта робіце, усё рабіце на славу Божую.
32 Ня станьцеся спатыкненьнем ані для Юдэяў, ані для Грэкаў, ані для царквы Божай,
33 як і я дагаджаю ўсім у-ва ўсім, шукаючы не для сябе карысьці, але для многіх, каб яны былі збаўленыя.