Пра што гаворыць Біблія працоўная этыка – Усе біблейскія вершы пра працоўная этыка

Гэта біблейскія вершы, якія кажуць пра наступнае працоўная этыка

КАЛАСЯНАЎ 3 : 23
23 І ўсё, што робіце, рабіце ад душы, як для Госпада, а не для людзей,

2 ТЭСАЛОНЦАЎ 3 : 10
10 Бо калі мы былі ў вас, дык загадалі вам: калі хто ня хоча працаваць, той няхай і ня есьць.

ПРЫПОВЕСЬЦІ 14 : 23
23 З кожнае працы будзе прыбытак, а ад пустых словаў — толькі нястача.

ПРЫПОВЕСЬЦІ 16 : 3
3 Ускладзі на ГОСПАДА ўсе справы свае, і ўсе намеры твае зьдзейсьняцца.

ПРЫПОВЕСЬЦІ 10 : 4
4 Лянівая рука робіць бедным, а рука працавітая ўзбагачае.

ЭКЛЕЗІЯСТ 9 : 10
10 Усё, што можа зрабіць рука твая, рабі паводле сілы тваёй, бо ў адхлані, у якую ты ідзеш, няма ані справаў, ані разуменьня, ані веданьня, ані мудрасьці.

ДЗЕІ 20 : 35
35 У-ва ўсім перасьцерагаў я вас, што, гэтак працуючы, мусім падтрымліваць нядужых і памятаць словы Госпада Ісуса, як Ён сказаў: “Шчасьлівей даваць, чым браць”».

ПРЫПОВЕСЬЦІ 12 : 11
11 Хто абрабляе зямлю сваю, той насыціцца хлебам, а хто ганяецца за марнасьцю, той ня мае розуму.

1 КАРЫНЬЦЯНАЎ 10 : 31
31 Дык ці ясьцё, ці п’іцё, ці нешта робіце, усё рабіце на славу Божую.

ПРЫПОВЕСЬЦІ 21 : 25
25 Жаданьне гультая заб’е яго, бо рукі ягоныя адмаўляюцца працаваць.

1 ЦІМАФЕЯ 5 : 8
8 А калі хто пра сваіх, і асабліва, пра хатніх ня дбае, той адрокся ад веры і горшы за бязьвернага.

ПРЫПОВЕСЬЦІ 22 : 29
29 Ці бачыў ты чалавека, спраўнага ў занятку сваім? Перад абліччам валадароў ён будзе стаяць, ня будзе ён стаяць перад прасьцякамі.

ПРЫПОВЕСЬЦІ 13 : 4
4 Душа гультая жадае і ня мае нічога, а душа руплівага будзе насычаная.

ПСАЛЬМЫ 128 : 2
2 Ты будзеш працу рук тваіх есьці, ты шчасьлівы, і добра табе!

ПСАЛЬМЫ 1 : 1 – 6
1 Шчасьлівы чалавек, які не хадзіў паводле рады бязбожнікаў, не стаяў на шляху грэшнікаў і не сядзеў паміж насьмешнікаў,
2 бо да Закону ГОСПАДА імкненьне ягонае і пра Закон Ягоны будзе разважаць ён днём і ноччу.
3 І будзе ён як дрэва, пасаджанае пры цячэньні водаў, якое прыносіць плод свой у часе сваім, і лістота якога ня вяне, і ў-ва ўсім, што ён робіць, ён посьпех мае.
4 Ня гэтак бязбожнікі, яны як мякіна, якую вецер разносіць.
5 Таму не ўстаяць бязбожнікі на судзе, ані грэшнікі ў грамадзе праведных,
6 бо ГОСПАД ведае шлях праведных, а шлях бязбожнікаў загіне.

2 ТЭСАЛОНЦАЎ 3 : 6 – 9
6 Загадваем вам, браты, у імя Госпада нашага Ісуса Хрыста, каб цураліся ўсякага брата, які ходзіць свавольна і не паводле традыцыі, прынятай ад нас,
7 бо вы самі ведаеце, як трэба насьлядаваць нас, бо мы не сваволілі між вамі,
8 таксама дарма ні ў каго хлеба ня елі, але ў працы і стоме рабілі ўначы і ўдзень, каб не абцяжарыць каго з вас,
9 не таму, што ня маем улады, але каб сябе саміх даць вам за прыклад дзеля перайманьня нас.

ПСАЛЬМЫ 127 : 1
1 Сьпеў узыходжаньня. Салямона. Калі ГОСПАД не збудуе дом, надарэмна цяжка працуюць будаўнікі; калі ГОСПАД не захоўвае горад, надарэмна чуваюць вартаўнікі.

МАЦЬВЕЯ 5 : 16
16 Гэтак няхай сьвятло вашае сьвеціць перад людзьмі, каб яны бачылі вашыя добрыя справы і славілі Айца вашага, Які ў небе.

ПРЫПОВЕСЬЦІ 3 : 5 – 6
5 Спадзявайся на ГОСПАДА ўсім сэрцам тваім і не абапірайся на розум твой.
6 Думай пра Яго на ўсіх шляхах тваіх, і Ён выпрастуе сьцежкі твае.

ПРЫПОВЕСЬЦІ 20 : 1 – 296

1 Віно зьдзеклівае, сікера галасьлівая, і кожны, хто блукае з імі, ня мае мудрасьці.
2 Ярасьць валадара — як рыканьне ільва, хто выклікае яе, грашыць супраць душы сваёй.
3 Слава для чалавека — пакінуць спрэчку, а ўсе неразумныя задзірлівыя.
4 Гультай ня хоча араць, бо холадна, таму будзе прасіць у час жніва, і [не атрымае] нічога.
5 Намеры ў сэрцы чалавека — глыбокія воды, але разумны чалавек вычэрпвае іх.
6 Багата людзей абвяшчае пра міласэрнасьць сваю, але праўдамоўнага чалавека хто можа знайсьці?
7 Праведнік ходзіць у беззаганнасьці сваёй, шчасьлівыя сыны ягоныя пасьля яго.
8 Валадар, які сядзіць на судовым пасадзе, раскідвае вачыма сваімі ўсякую ліхоту.
9 Хто можа сказаць: «Я ачысьціў сэрца маё, я чысты ад грэху майго»?
10 Неаднолькавыя вагі і неаднолькавая эфа, адно і другое — агіда для ГОСПАДА.
11 Нават у юнака па паводзінах можна зразумець, ці чыстыя, ці правыя справы ягоныя.
12 Вуха, якое чуе, і вока, якое бачыць, — ГОСПАД зрабіў і адно, і другое.
13 Не любі спаць, каб табе не зьбяднець, адкрый вочы свае, і насыцішся хлебам.
14 «Дрэннае, дрэннае», — кажа пакупнік, а калі адый­дзецца, тады хваліцца.
15 Ёсьць золата і мноства пэрлінаў, але найкаштоўнейшая рэч — вусны разумныя.
16 Забяры адзеньне яго, бо ён паручыўся за чужога, і за чужынца вазьмі заклад ад яго.
17 Салодкі чалавеку хлеб ашуканства, але потым пяском напоўняцца вусны ягоныя.
18 Думкі ўмацоўваюцца парадамі, і з разважлівасьцю вядзі вайну.
19 Хто ходзіць абмоўнікам, той выяўляе таямніцы, дык ня зьвязвайся з тым, хто рот свой разьзяўляе.
20 Хто кляне бацьку свайго і маці сваю, у таго сьветач патухне сярод глыбокай цемры.
21 Спадчына, на пачатку пасьпешліва здабытая, ня бу­дзе пры канцы дабраслаўлёная.
22 Не кажы: «Я адплачу за зло», спадзявайся на ГОСПАДА, і Ён выбавіць цябе.
23 Агіда для ГОСПАДА — неаднолькавыя вагі, і шалі падманлівыя — ня добра.
24 Ад ГОСПАДА крокі чалавека, і як жа чалавеку зразумець шлях свой?
25 Пастка для чалавека — пасьпешліва зрабіць шлюбаваньне, а пасьля абяцаньня разважаць.
26 Мудры валадар раскідае бязбожнікаў і зьверне на іх кола [малатарнае].
27 Сьветач ГОСПАДАЎ — дух чалавечы, ён дасьледуе ўсе сховы нутра.
28 Міласэрнасьць і праўда ахоўваюць валадара, і міласэрнасьцю ўмацоўваецца пасад ягоны.
29 Слава юнакоў — сіла іхняя, а веліч старых — сівізна.
30 Вытні і раны — лекавальная масьць, [якая пазбаўляе] ад ліхоты, і ўдары [ачышчаюць] глыбіню нутра.